به گزارش مشرق، طی روزهای اخیر خبرهای مختلفی درباره کلید خوردن استیضاح وزیر ورزش و جوانان دولت یازدهم مطرح شد که خبر از تلاش نمایندگان مجلس برای جمع آوری استیضاح علیه محمود گودرزی و کشاندن وی به مسلخ مجلس برای ارائه توضیحات بودند. توضیحاتی که بیش از آنکه رنگ و بوی ورزشی داشته باشد، می بایست در خصوص فوتبال و اتفاقات این رشته پرحاشیه مطرح شود.
در طول سال های گذشته همواره شاهد این مسئله بودیم که فدراسیون با توجه به قدرت نشات گرفته از حمایت فیفا در مقابل وزرای ورزش و دولت سر خم نکرده و برخی اوقات حتی مقابل برخی زیاده خواهی ها نیز ایستادگی کرده است. به عنوان نمونه می توان به ماجرای دخالت سازمان تربیت بدنی در دوره دولت نهم در مسائل فوتبال و ایستادگی رئیس وقت فدراسیون اشاره کرد که سرانجام منجر به تعلیق 2 ساله ایران شد.
در دوره های بعد و قبل نیز کمتر اتفاق افتاده که روسای فدراسیون فوتبال با وزرای ورزش رابطه دوستانه ای داشته باشند. چه بسا در انتخابات سال 91 فدراسیون، دو طیف فدراسیون نشینان و وزارت ورزش مقابل یکدیگر قرار گرفتند و سرانجام این گزینه وزارت ورزش بود که در مقابل چشمان وزیر از کسب رای بازماند. از همین رو همواره وزارت ورزش یکی از ارکان اصلی دخالت در امور فوتبال بوده است.
این بار اما گویا ماجرا متفاوت است و نوبت به فدراسیون نشینان رسیده که به دخالت در امور وزارت ورزش پرداخته و در تصمیم گیری و تصمیم سازی مدیران ارشد ورزش ورود کنند. در این مسیر یکی از جریاناتی که در طول سال های گذشته همواره برای رسیدن به کرسی ریاست فدراسیون فوتبال تلاش هایی گسترده ای صورت داده، امیر عابدینی، مدیرعامل سال های نه چندان دور پرسپولیس است. وی البته پیش از این تلاش های بسیاری داشت تا با گذر از علی کفاشیان خود را به عنوان یکی از آلترناتیوهای رئیس فدراسیون فوتبال مطرح کرده و به کرسی ریاست دست یابد، اما حالا شرایط تغییر کرده و وقتی مخالفان کفاشیان از تصاحب جایگاه وی ناامید شدند، چشم به تصاحب جایگاه وزیر ورزش و جوانان دوخته اند.
در این مسیر البته خبر می رسد که برخی مسئولان فدراسیون طی هفته های اخیر، رفت و آمدهای بسیاری به مجلس شورای اسلامی داشته و دیدارهایی نیز با نمایندگان مجلس برگزار کرده اند. دیدارهایی که بدون شک بی ارتباط با ماجرای کلید خوردن استیضاح وزیر ورزش و جوانان نیست. خبر رسیده که جریانی از درون فدراسیون به قصد جایگاه وزیر ورزش و جوانان فعالیت های خود را آغاز کرده و از یک سو با ارتباط گرفتن با برخی مقامات بلند پایه دولتی و از سوی دیگر تاثیرگذاری روی نمایندگان مجلس به دنبال کلید زدن پروژه استیضاح وزیر ورزش و جوانان بوده اند.
در میان این مسئولان فدراسیون فوتبال نقش یک نفر پررنگ‌تر است؛ همان کسی که قبل از انتخابات ریاست جمهوری به جریان انحرافی وابسته بود و بعد از انتخابات ریاست جمهوری تلاش کرده به تیم جدید نزدیک شود. فردی که از ابتدای حضور در فوتبال سودای ریاست بر فدراسیون را دارد و رفتار عجیبش برای رسانه‌ای کردن موضوع‌های مختلف، مشکلات زیادی را در 3 سال اخیر برای فوتبال به وجود آورده است.
حال باید منتظر ماند و دید که واکنش وزیر ورزش و جوانان به این شبه‌کودتا چه خواهد بود و آیا دولتی ها راضی به تغییر وزیر ورزش و جوانان خواهند شد یا اینکه مجلس وزیر را پای میز استیضاح می کشاند؟
در طول سال های گذشته همواره شاهد این مسئله بودیم که فدراسیون با توجه به قدرت نشات گرفته از حمایت فیفا در مقابل وزرای ورزش و دولت سر خم نکرده و برخی اوقات حتی مقابل برخی زیاده خواهی ها نیز ایستادگی کرده است. به عنوان نمونه می توان به ماجرای دخالت سازمان تربیت بدنی در دوره دولت نهم در مسائل فوتبال و ایستادگی رئیس وقت فدراسیون اشاره کرد که سرانجام منجر به تعلیق 2 ساله ایران شد.
در دوره های بعد و قبل نیز کمتر اتفاق افتاده که روسای فدراسیون فوتبال با وزرای ورزش رابطه دوستانه ای داشته باشند. چه بسا در انتخابات سال 91 فدراسیون، دو طیف فدراسیون نشینان و وزارت ورزش مقابل یکدیگر قرار گرفتند و سرانجام این گزینه وزارت ورزش بود که در مقابل چشمان وزیر از کسب رای بازماند. از همین رو همواره وزارت ورزش یکی از ارکان اصلی دخالت در امور فوتبال بوده است.
این بار اما گویا ماجرا متفاوت است و نوبت به فدراسیون نشینان رسیده که به دخالت در امور وزارت ورزش پرداخته و در تصمیم گیری و تصمیم سازی مدیران ارشد ورزش ورود کنند. در این مسیر یکی از جریاناتی که در طول سال های گذشته همواره برای رسیدن به کرسی ریاست فدراسیون فوتبال تلاش هایی گسترده ای صورت داده، امیر عابدینی، مدیرعامل سال های نه چندان دور پرسپولیس است. وی البته پیش از این تلاش های بسیاری داشت تا با گذر از علی کفاشیان خود را به عنوان یکی از آلترناتیوهای رئیس فدراسیون فوتبال مطرح کرده و به کرسی ریاست دست یابد، اما حالا شرایط تغییر کرده و وقتی مخالفان کفاشیان از تصاحب جایگاه وی ناامید شدند، چشم به تصاحب جایگاه وزیر ورزش و جوانان دوخته اند.
در این مسیر البته خبر می رسد که برخی مسئولان فدراسیون طی هفته های اخیر، رفت و آمدهای بسیاری به مجلس شورای اسلامی داشته و دیدارهایی نیز با نمایندگان مجلس برگزار کرده اند. دیدارهایی که بدون شک بی ارتباط با ماجرای کلید خوردن استیضاح وزیر ورزش و جوانان نیست. خبر رسیده که جریانی از درون فدراسیون به قصد جایگاه وزیر ورزش و جوانان فعالیت های خود را آغاز کرده و از یک سو با ارتباط گرفتن با برخی مقامات بلند پایه دولتی و از سوی دیگر تاثیرگذاری روی نمایندگان مجلس به دنبال کلید زدن پروژه استیضاح وزیر ورزش و جوانان بوده اند.
در میان این مسئولان فدراسیون فوتبال نقش یک نفر پررنگ‌تر است؛ همان کسی که قبل از انتخابات ریاست جمهوری به جریان انحرافی وابسته بود و بعد از انتخابات ریاست جمهوری تلاش کرده به تیم جدید نزدیک شود. فردی که از ابتدای حضور در فوتبال سودای ریاست بر فدراسیون را دارد و رفتار عجیبش برای رسانه‌ای کردن موضوع‌های مختلف، مشکلات زیادی را در 3 سال اخیر برای فوتبال به وجود آورده است.
حال باید منتظر ماند و دید که واکنش وزیر ورزش و جوانان به این شبه‌کودتا چه خواهد بود و آیا دولتی ها راضی به تغییر وزیر ورزش و جوانان خواهند شد یا اینکه مجلس وزیر را پای میز استیضاح می کشاند؟
