به‌سیل اشک باید شست راه کاروان‌ها را
هنوز از جبهه می‌آرند تابوت جوان‌ها را

کدامین کاروان آهنگ یوسف با خودش دارد
غم ابرو کمان‌ها می‌نوازد قد کمان‌ها را

نه پیراهن به تن مانده، نه بوی پیرهن مانده
امان از این چنین داغی که می‌برّد امان‌ها را

امان از این چنین سوزی که در داغ عزیزان است
امان از این چنین داغی که می‌برد امان‌ها را

به ما با چشم و ابرو گفته بودند از چنین روزی
دریغا دیر فهمیدیم آن خط و نشان‌ها را

به‌دنبال جوان خوش‌قد و بالای خود بودند
همانانی که با خود می‌برند این استخوان‌ها را

خبر دادند یوسف‌ها به کنعان بازمی‌گردند
ندانستیم با تابوت می‌آرند آنها را

اگر دریا نمی‌گنجد به کوزه با چه اعجازی
میان چفیه پیچیدند جسم پهلوان‌ها را؟

به‌روی شانه لرزان مردم یک به یک رفتند
خدا از شانه مردم نگیرد این تکان‌ها را