به گزارش مشرق به نقل از مهر، سالروز شهادت دخت مکرم پيامبر اسلام (ص) زهراي مرضيه (س) شهيد برونسي فرمانده سلحشور تيپ جواد الائمه (ع) و سردار فاطمي جبهه هاي نبرد حق عليه باطل بر دوش مردم مشهد تشييع و در بهشت رضاي اين شهر در جوار ديگر شهيدان سرافراز ديار امام رضا (ع) آرميد.
شهيد محبوب و دلاور مومن و ولايي استا عبدالحسين برونسي که از شاگردان حقيقي مکتب نينوا بود پس از خلق حماسه هاي ماندگار در سالهاي دفاع مقدس در عمليات بدر به شهادت رسيد اما پيکر مطهرش همراه با جمع ديگري از رزمندگان اسلام غريبانه در شرق دجله به امانت ماند تا امسال در پي بررسي و کوششهاي انجام شده اين عزيز دور مانده از سرزمين مادري به آغوش خانواده و ميهن بازگشت.
بازگشت پيکر شهيد برونسي به خراسان رضوي، دهه فاطميه امسال را عاشورايي کرد و امروز نيز مشهد رجعتي پرخاطره به روزهاي هشت سال دفاع مقدس و شور وشيدايي مردان و زنان مومن مشهدي با کبوتران خونين بال داشت.
مشهد معطر به عطر شهيد سرافراز سالهاي دفع فتنه غاصبان بعثي در امواج انساني دهها هزار عاشق اسلام ناب محمدي غوطه ور شد.
ميدان سياه پوش
ميدان بسيج مشهد که سرتا پا سياه پوش شده بود از اولين لحظات صبح شنبه بيقرار تشييع تاريخي شهيد برونسي بود جمعيت هروله کنان از هرسوي شهر و ديگر نقاط استان براي آخرين وداع به اين ميدان مشرف به حرم رضوي آمده بودند.
لحظه تشييع هنگامه انفجار شيونهاي مانده در دلهاي شکسته بود، زمان يا فاطمه افرادي که نزديک به سه دهه فراق را واگويه مي کردند، موقع گريه هاي بي صداي مادراني که دلشان براي نواهاي حماسي، خاک و چفيه و طنين ياحسين (ع) تنگ شده بود.
عبدالحين برونسي با رجعتش، بوي خوش کربلا را به مشهد آورد تا يادمان باشد با چه فاصله از زرق وبرق هاي دنيايي و با چه صفايي از جنس عروج، براي رفتن اصرار داشتيم و اگر هم ماندني مي شديم با اين نيت بود که باري از گرده جبهه برداريم.
تشييع برونسي تابلوي خوش رنگ از يک دلي و يک رنگي و باهم بودن افرادي بود که با يک حنجره ياعلي مي گفتند، از يک چشمه براي فاطمه و شهيدان عرصه حق اشک مي ريختند و با يک مشت به صورت متجاوز به خاک و فرهنگ و باورهاي پاک ايران اسلامي مي کوبيدند.
شهيد برونسي نمايشي بي ريا از همه سادگي هاي خوش طعم سالهاي دفاع مقدس بود امروز همه دنبال پيکري بودند که استقلال را پاسداري کرده بود. فخر و فقر رو در وي هم نبودند، ماشينهاي شاسي بلند خارجي رهگذران پياده روزهاي باراني را خيس نمي کرد.
شهيد برونسي نماي جاودانه از ايثار و تلاش براي همراهي بود، هيچکس امروز بدنبال حساب سود و زيان کارش به مراسم نيامده بود چرتکه دو دو تا چهار تا را در خانه جا گذاشته بودند. فقط آه بود و حسرت روزهايي که مثل خورشيد گرما بخش بود مثل ماه نور ملايمي بر دلها مي تابيد و مثل نهر علقمه تشنگي را برايت ماندني مي کرد تا عطش زينت قامت مردانه ات شود و سنگ اراده ات آينه خودستايي را بشکند.
چه ازدحامي
نواي دل را مي شود شنيد/ اي کاروان آهسته ران آرام جانم مي رود/ گويي کفتر چاهي هاي صحن آقا هم در اين تشييع پرشکوه فرصت بغض گشايي يافته اند.
تلالوي گنبد طلاي مولاي غريبان، روزهاي اعزام برونسي و يارانش را در ذهن تداعي مي کند. آهنگ حزن آلود/ اي لشکر صاحب زمان آماده باش آماده باش - بهر نبردي بي آمان آماده باش آماه باش/ و اينک دوباره براي طواف در مضجع شريف، همشهري شجاع ما آمده است تا مهر غلامي آقا را در سند آخرتش مسجل کند.
چه ازدحامي در اين روز فاطمي، چه ابهتي در اين مشايعت ماندني، چه اخلاصي در اين حضور باطني وچه اندوهي در اين وداع آخري خانواده شهيد، اسطوره هاي عزيز سالهاي انتظار، عظمت جوشش مردم و مديران و مسئولان نظامي و اجرايي، قاري اين متن شيواي وفاداري هستند، جنگ ما را عاشق خود کرده بود/ جبهه ما را لايق خود کرده بود.
حسرت ما
برونسي مي رود به سوي جايگاه ابدي، هزاران دلشکسته در پي او، هزاران قلب پر اندوه در حسرت آنکه او رفت و ما مانديم. او پرواز کرد و ما هنوز در هشت و چهار بايدها و نبايدها مانده ايم، او از نهر کوثر تشنگي برگرفت و ما عطشان چه کنم هاي زندگي هستيم.
فريادها رساتر مي شودتا آسمان مشهد اوج مي گيرد/ اين گل پر پر از کجا آمده - از سفر کرببلا آمده/ همه مردم از همرزمان شهيد برونسي تا اهالي کوچه و بازار با خانواده اين سردار شهيد يک دل مي شوند، غصه هاي تلنبار شده را رها مي کنند و در دشت هزار رنگ دنيا ناله سر مي دهند بر قامت راست قامتي که چون درختي پر ثمر بر امنيت ايران اسلامي ميوه داد، چون چراغ در خيابانهاي افتخار آن روشنايي بخشيد و با دعوت نداي حق برگ زريني بر کتاب طلايي مردم مشهد افزود.
ندبه هاي دلنشين بهشت رضا
بهشت رضا آمده پذيرايي از ميهماني گرانقدر خود است. از اين پس ندبه هاي صبح جمعه اين آرامستان قديمي، با حال و هواي تازه اي آقا را براي فرج صدا مي زند مردم شهر هم بيشتر به اين مکان خواهند رفت.
قبل از مراسم تشييع پيکر شهيد برونسي مراسم مداحي انجام و حاضران به سخنان دکتر صلاحي استاندار خراسان رضوي، آيت الله خزعلي نماينده مردم استان در مجلس خبرگان و پيام فرمانده کل سپاه پاسداران گوش فرا دادند.
پيکر سردار برونسي در مکاني که از زمان مفقود شدن شهيد به عنوان نماد اداي احترام به وي مشخص شده بود به خاک سپرده شد.
همچنين پيکر دو شهيد گمنام که همزمان همراه سردار برونسي تشييع شدند، در دانشگاه فردوسي مشهد دفن شدند.
