لاریجانی گفت: سئوالی از سوی نمایندگان ارائه شده است مبنی بر اینکه در برجام توافق شده است که ایران تا زمانی که نیروگاه اراک کار می کند، سوخت مصرفی این نیروگاه را از کشور خارج کند که این یک محدودیت است، توضیح دهید.
رئیس سازمان انرژی اتمی در پاسخ به این سئوال گفت: در نیروگاه بوشهر نیز در توافقی که ۲۰ سال پیش بسته شد با روسیه توافق کردیم که سوخت بوشهر را از کشور خارج کرده و به کشور روسیه انتقال دهیم.
صالحی ادامه داد: سوخت نیروگاه اراک را نیز توافق کردیم که به خارج از کشور برگردانیم اما با این شرط که ضایعات سوخت را پس نگیریم که امری بسیار مهم است.
رئیس سازمان انرژی اتمی در توضیح این مطلب اظهار داشت: بعد از اینکه سوخت یک راکتور مورد استفاده قرار می گیرد باید در استخرهایی برای سالها نگهداری شود تا یک مقدار از رادیواکتیویتی و گرمایش را از دست بدهد. بعد از مدتها باید این سوخت را در ۵ کیلومتری عمق زمین با تکنولوژی بالا بتوانیم انبار کنیم که هنوز آمریکا نتوانسته به این تکنولوژی دست یابد.
وی ادامه داد: آقای مونیز در جلسات توضیحاتی در مورد چاهک هایی که برای انبار کردن این سوخت ها در حال تهیه هستند، ارائه داد، دنیا هنوز راجع به سوخت های مصرف شده راه حل دائمی پیدا نکرده است، راه حل موقتش هم این است که سوخت ها را همین طور در استخرها نگه می دارند. این توافق برای ما فرصتی بود که بتوانیم این سوخت ها را انتقال دهیم.
رئیس سازمان انرژی اتمی ادامه داد: این سوخت ها بدون قابلیت استفاده برای سلاح است بنابراین نیازی به آن نداریم. بنابراین به طرف غربی اعلام کردیم که حاضریم سوخت را بدهیم اما ضایعات آن را پس نمی گیریم.
در ادامه علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با طرح سئوال دیگری اظهار داشت: آیا اینکه بعد از هشت سال ایران فقط یک زنجیره ۳۰ تایی IR۶ وIR۸ داشته باشد محدودیت برای تحقیق و توسعه نیست؟
صالحی در پاسخ به این سئوال گفت: برای اینکه یک سانتریفیوژ از ابتدای خلق فکری آن تا زمان رسیدن به تولید انبوه راه اندازی شود حدود ۸ سال طول می کشد. برای اینکه این سانتریفیوژوها به مرحله قابل اعتمادی برسند باید زنجیره ای از آنها تولید شود. این سانتریفیوژها ابتدا ۱۰ تایی و در طی این مدت ۲۰ تایی، ۳۰ تایی و ۵۰ تایی تست می شوند.
وی ادامه داد: با زنجیره ۲۰ تایی سانتریفیوژ می توانیم بالای ۸۵ درصد شاخص های مورد نیاز برای رساندن به تولید انبوه یک سانتریفیوژ را استخراج کنیم.
صالحی ادامه داد: ۱۵ درصد دیگر می ماند که باید در فرآیند زنجیره های بزرگتر که آن فرآیند، شاخص ها را برای ما تعیین می کند نه خود شاخص های سانتریفیوژ را به عبارت دیگر وقتی یک زنجیره در فرآیندی کار می کند در آن فرآیند می خواهیم بهینه سازی کنیم، ۱۵ درصد هم برمی گردد به آن زنجیره.
وی اظهار داشت: ما این محدودیت را پذیرفته ایم که تا ۱۱ سال زنجیره های ما حدود ۳۰ تایی کار کنند، از سال یازدهم به بعد زنجیره های ما زنجیره هایی خواهد بود که بتوانیم فرآیندها را در آن اندازه گیری کنیم.
رئیس سازمان انرژی اتمی اظهار داشت: در همین راستاست که از انتهای سال هشتم تولید ماشین های IR۶, IR۸ را آغاز خواهیم کرد که در برجام بر این موضوع تاکید شده است. از انتهای سال هشتم ما ۲۰۰ ماشین IR۶ و ۲۰۰ ماشین IR۸ به صورت سالانه تولید خواهیم کرد و بعد از سال یازدهم این تولیدات افزایش خواهند یافت.
در ادامه علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با طرح سئوال دیگری از رئیس سازمان انرژی اتمی در خصوص محدودیت فعالیت های هسته ای، گفت: نمایندگان سئوال کرده اند که طبق برجام، ایران تا ۱۵ سال حق ندارد رآکتور آب سنگین جدید بسازد، آیا این محدودیت است؟
صالحی در پاسخ به این سئوال اظهار داشت: ما فعلا باید همین رآکتور آب سنگین اراک را کامل کنیم. این رآکتور یکی از بهترین رآکتورهای تحقیقاتی جهان خواهد شد.
وی ادامه داد: حدود ۵ تا ۶ سال طول خواهد کشید تا رآکتور اراک به سرانجام نهایی برسد. بنابراین ضرورتی ندارد که به سراغ رآکتور تحقیقاتی دیگری برویم، زیرا هنوز از همین رآکتور تحقیقاتی اراک که همه امکانات تحقیقاتی در آن دیده شده است، استفاده نکرده ایم.
وی گفت: ما بعد از ۶ سال رآکتور اراک را خواهیم داشت و کار تحقیقاتیمان در این رآکتور آغاز خواهد شد. ۹ سال هم برای تحقیق در این رآکتور فرصت نیاز داریم تا تجربه کافی بیندوزیم و در ۱۵ سال بعد می توانیم رآکتور دیگری را برای ایران یا کشور دیگری طراحی کنیم.
صالحی با تاکید بر اینکه موضوع عدم ساخت رآکتور تا ۱۵ سال آینده را به هیچ عنوان محدودیت تلقی نمی کنم، اظهار داشت: خرید رآکتور هزینه زیادی دارد. همین رآکتور اراک را اگر بخواهیم از بازار بین المللی چنین رآکتوری بخریم نزدیک به ۱ میلیارد دلار هزینه دارد.
وی ادامه داد: باید ساخت رآکتور توجیه علمی و هزینه فایده داشته باشد.
در ادامه علی لاریجانی رئیس مجلس با طرح سئوال دیگری اظهار داشت: تعدادی از نمایندگان سئوال کرده اند که برای ۱۵ سال عملا فردو غنی سازی نخواهد داشت، آیا این محدودیت است؟
رئیس سازمان انرژی اتمی در پاسخ به این سئوال گفت: در حال حاضر فردو ۱۷ کیلو در ماه غنی سازی می کند و نطنز حدود ۲۰۰ کیلو در ماه غنی سازی می کند. به عبارت دیگر فردو در ۱۲ ماه ۲۰۰ کیلو و نطنز ۲ تن اورانیوم غنی سازی می کند. بنابراین تولید فردو نسبت به نیاز ما که حدود ۳۰ تن است ارزشی ندارد.
وی تصریح کرد: فردو نیروگاهی است که در نهایت خودش جای ۳ هزار سانتریفیوژ دارد. ما نمی توانیم ۳ هزار ماشین IR۸ در فردو نصب کنیم زیرا عرض این ماشین ها بزرگ است.
صالحی ادامه داد: در نهایت ما خواهیم توانست در فردو هزار و ۵۰۰ ماشین نصب کنیم در حالیکه در نطنز می توانیم ۵۰ هزار ماشین نصب کنیم، به عبارت دیگر فردو در بهترین شرایط هزار تا هزار و ۵۰۰ نصب ماشین در خود جای خواهد داشت که این دو درصد عددی نیست که بخواهیم بگوییم فردو محل تولید باشد.
وی با تاکید بر اینکه فردو از ابتدا نیز محل تحقیق و توسعه در نظر گرفته شده بود، گفت: قرار بود در فردو تجهیزات گرانقیمت نگهداری شود تا در صورت هر اتفاقی بتوانیم از آنها صیانت کنیم.
صالحی افزود: به دلایلی فردو از برنامه ریزی اولیه ای که برای آن شده بود که محل تحقیق و توسعه باشد فاصله گرفته و در جایگاه تولید قرار گرفت.
وی تاکید کرد: فردو از نظر تولید و رفع نیاز اورانیوم غنی شده هیچ تاثیری ندارد.