گروه جنگ نرم مشرق- اخبار ایران و تحلیل‌های پیرامون آن به طور مستمر در رسانه‌های جایگزین که مخالف رسانه‌های جریان اصلی (Main Stream) غرب هستند منعکس می‌شود. این رسانه‌ها به اطلاعات و تفاسیر متفاوتی می‌پردازند که در رسانه‌های جریان اصلی پیدا نمی‌شود.
توافق هسته‌ای با ایران به مصاف جمهوری‌خواهان وابسته به آدلسون می‌رود
پایگاه لابلاگ می نویسد: توافق نهایی هسته‌ای بین ایران و گروه 5+1 به معنای پایان مذاکرات بین‌المللی نفس‌گیر بین ایران و شش کشور بزرگ می‌باشد. اما در حال حاضر توجهات به سوی دوره 60 روزه‌ای معطوف شده است که طی آن کنگره آمریکا می‌تواند این توافق را تایید نکند. این عدم تایید می‌تواند همانگونه که اوباما اخیراً هشدار داد به وتوی وی منجر شود. در صورت وقوع این مساله باید دید که آیا مخالفان می‌توانند که موافقت دوسوم اعضای کنگره را برای بی‌اثر کردن وتوی رئیس جمهور به دست آوردند.
این فرآیند آزمونی دشوار برای توانایی اوباما برای حفظ دستاورد مهم سیاست خارجی‌اش تا کنون می‌باشد. این مساله همچنین باعث تقابل شدیدی بین شلدون آدلسون به عنوان بزرگترین حامی مالی جمهوری‌خواهان و رئیس جمهور آمریکا شود.
آدلسون حامی بزرگ نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی بوده و
از پرتیراژترین روزنامه صهیونیستی یعنی اسرائیل هایوم نیز حمایت مالی می‌کند. وی هیچ‌گاه
نظرات تندروانه خود بر علیه ایران و دشمنی‌اش با باراک اوباما را مخفی نکرده است.
آدلسون همیشه خواستار حمله هسته‌ای به ایران به عنوان یک تاکتیک مذاکره بوده است.
این صاحب کازینو به همراه همسر صهیونیستش سرمایه‌‌گزاری وسیعی بر روی اعضای جمهوری‌خواه کنگره و سنای آمریکا کرده است. نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا نیز وفاداری زیادی به آدلسون دارند تا جاییکه برای بدست آوردن اکثریت کرسی‌های کنگره از وی 100 میلیون دلار کمک مالی دریافت کردند. همچنین، روابط نزدیک بین آدلسون و نتانیاهو نیز بر کسی پوشیده نیست. توافق هسته‌ای اخیر با ایران می‌تواند آزمونی برای تاثیر‌گذاری وی در کنگره آمریکا باشد.
اما در سویی دیگر گروهی از جمهوری‌خواهان هم وجود دارند که از افزایش قدرت آدلسون بر هم حزبی‌های خود نگران هستند. نگاه دقیق به افکار آدلسون نشان می‌دهد که فاصله‌ای بین این مرد و اصول حزبی جمهوری‌خواهان وجود دارد.
علاقه آدلسون به چین که بسیاری از جمهوری‌خواهان این کشور را در آینده تهدید جدی برای امنیت ملی آمریکا می‌دانند باعث ایجاد نگرانی‌هایی شده است. به نظر می‌رسد که آدلسون برای افزایش سود خود خواهان روابط دوستانه با چین کمونیست است.
به نظر می‌رسد که با حصول توافق نهایی در ژنو حالا آدلسون دارد با روسای جمهوری‌خواه کنگره تماس می‌گیرد و از آنها می‌خواهد توافق هسته‌ایی را که اکثر کارشناسان آمریکایی با آن موافق هستند را رد کنند.
پیامدهای وسیعتر ژئوپولتیکی توافق هسته‌ای با ایران
پایگاه لابلاگ می‌نویسد: حالا که توافقی درباره پرونده هسته‌ای ایران حاصل شده است، توجهات به سوی تاثیر آن بر رژیم صهیونیستی و کشورهای حاشیه خلیج فارس معطوف شده است. این توافق همچنین پیامدهایی برای رقابت وسیعتر ژئوپولتیکی بین روسیه و چین از یک سو و آمریکا و هم‌پیمانانش از سویی دیگر دارد.
بسیاری در آسیا از چین قدرتمند و تهاجمی می‌ترسند. تغییر رویکرد اوباما از خاورمیانه به سوی آسیا دقیقاً همین دغدغه را دنبال می‌کند.
الحاق کریمه به روسیه و حمایت کرملین از گروه‌های جدایی طلب اوکراینی باعث بروز نگرانی‌هایی در آمریکا غرب درباره مقاصد پوتین شده است. به علاوه، این مساله که مسکو و پکن به شکل روزافزونی در حال افزایش همکاری‌های خود هستند نیز نگرانی آمریکا، غرب و آسیا را افزایش داده است.
با وجود تنشهای بسیار بین آمریکا و هم‌پیمانانش از یک سو و روسیه و چین از سویی دیگر بسیار جالب است که این دو کشور همکاری‌های بسیاری با دیگر اعضای گروه 5+1 در دستیابی به توافقی درباره برنامه هسته‌ای ایران کردند. چه چیزی می‌تواند این موضوع را توضیح دهد؟
بسیاری از ناظران معتقدند که تمامی اعضاء گروه 5+1 به رغم اختلافات، منافع مشترکی در ممانعت از دستیابی ایران به تسلیحات اتمی دارند. با این حال، روسیه و چین به اندازه آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی از دورنمای برنامه هسته‌ای ایران واهمه‌ای ندارند. بسیاری در مسکو معتقدند که ایران هسته‌ای کمتر از ایران طرفدار آمریکا ترسناک است. روسیه و چین موافق ایران هسته‌ای هستند.
پس عوامل دیگری باعث شده است تا مسکو و پکن در دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران همکاری کنند. به عنوان مثال، برآورد اقتصادی چین بسیار در این مساله تاثیرگذار بوده است. چین به نفت نیاز دارد. ایران نیز منابع عظیمی از نفت دارد. بنابراین، چین به دنبال توافقی است که تحریمهای بین‌المللی علیه ایران برداشته شود. پکن می‌توانست به راحتی این تحریمها را نادیده بگیرد، اما این کشور روابط اقتصادی وسیعی با غرب دارد. برای چین بهتر است که با یک توافق مورد تایید غرب به نفت ایران دست یابد.
اما برای روسیه برآورد اقتصادی چندان مشخص نیست. روسیه برخلاف چین صادرکننده نفت به شمار می‌آید و بنابراین با ایران در این حوزه رقابت می‌کند. روسیه از تحریمهای بین‌المللی علیه ایران سود برده است. روسیه خصوصاً پس از فشارهای اخیر غرب نباید چندان از توافق غرب با ایران خشنود باشد. اما مخالفت با این توافق می‌توانست به حذف روسیه از مذاکرات توسط ایران و دیگر اعضاء گروه 5+1 منجر شود. این مساله می‌توانست به تصویری که پوتین از روسیه به عنوان یک قدرت جهانی ارائه می‌دهد لطمه بزند. برای هردو کشور روسیه و چین بهتر بود که از توافق هسته‌ای با ایران حمایت کنند.
روابط بین آمریکا و همپیمانان غربی و آسیایی آن از یک سو و روسیه و چین از سویی دیگر می‌تواند به وخامت گراید. این مساله می‌تواند مشوق بزرگی برای بهبود روابط با ایران باشد. هر یک از طرفین خواهان هم‌پیمان شدن با ایران علیه طرف مقابل هستند و حداقل می‌خواهند تا مانع از آن شوند که ایران به سمت طرف مقابل بلغزد. اگرچه بعید است که ایران در آینده نزدیک با آمریکا علیه روسیه و چین متحد شود، اما اگر ایران در زمان بروز تنش بین آمریکا و این دو کشور با آنها علیه واشنگتن هم‌پیمان نشود منافع آمریکا تامین شده است.
مسکو این مساله هراس دارد که توافق هسته‌ای با ایران به نزدیکی تهران و واشنگتن بینجامد، موضوعی که در راستای منافع کرملین نمی‌باشد. با این نکته توجه کرد که اگر ایران و آمریکا بخواهند روابط خود را افزایش دهند، مسکو نمی‌تواند کاری انجام دهد. تنها کاری که مسکو می‌تواند بکند این است که امیدوار باشد که حوزه‌های مورد اختلاف تهران و واشنگتن به سردی روابط این دو کشور منجر شود. محافظه‌کاران در ایران و آمریکا مدتهاست که با هر گونه توافقی مخالفت کرده‌اند. همپیمانان آمریکا در خاورمیانه هم با این توافق مخالفند.
اگر به هر دلیلی توافق هسته‌ای اجرایی نشود و روابط ایران و آمریکا به وخامت گراید، مسکو و پکن آماده‌اند تا از این فرصت بوجود آمده کمال استفاده را کنند. هردو کشور برای سرزنش کردن واشنگتن به عنوان عامل شکست توافق با تهران هم‌صدا خواهند شد. تلاش آمریکا نیز برای بازگرداندن تحریمها می‌تواند نه تنها باعث نزدیکی بیشتر ایران به این دو کشور خواهد شد، بلکه می‌تواند برخی از همپیمانان آمریکا را نیز به دنبال افزایش روابط اقتصادی خود با ایران می‌باشند را نیز ناخشنود نماید. در بدترین حالت، افزایش دشمنی‌ها بین ایران و آمریکا می‌تواند این کشور را به متحد غیررسمی و یا حتی رسمی روسیه و چین تبدیل نماید. این مساله به سود آمریکا و همپیمانان آن که ازا ایران می‌ترسند نمی‌باشد.
مخالفان توافق هسته‌ای با ایران معتقدند که این توافق بیش از آنکه سود داشته باشد ضرر دارد. اما در زمانی که رقابت شدید ژئوپولتیکی با روسیه و چین وجود دارد، شکست توافق هسته‌ای با ایران می‌تواند ریسکهای جدی برای منافع آمریکا ایجاد نماید.
مردم توافق هسته‌ای با ایران را دوست دارند
پایگاه موندویس می‌نویسد: این مساله بسیار تعجب‌برانگیز است. نخست، به تیتر خبر روزنامه نیویورک تایمز درباره توافق هسته‌ای با ایران نگاهی بیندازید: توافق درباره برنامه هسته‌ای ایران حاصل شد، بازگشت هسته‌ای هنوز دغدغه اصلی است.
اما سپس به نظرات خوانندگان نگاهی بیندازید. بیش از 2000
نظر وجود دارد. خوانندگان به این توافق علاقه دارند. نظرات بسیار هوشمندانه است. خوانندگان
می‌دانند که هنوز سوالاتی باقی مانده است، اما آنها از این توافق و عدم شروع یک
جنگ دیگر خوشحال هستند.
همچنین، تعدادی از نظرات هم به نخست وزیر رژیم صهیونیستی برمی‌گردد که چندان خوشایند هم نیست.
ویراستاران روزنامه نیویورک تایمز سعی کرده‌اند تا نظراتی را انتخاب کنند که هنوز درباره توافق مردد هستند. اما پس از این مساله، ویراستاران این روزنامه از جنگ عراق حمایت می‌کنند. چرا ما باید به حرف آنها گوش دهیم؟
برخی از نظرات خوانندگان در زیر می‌آید:
من خوشحالم که عقل و منطق را به جای جنگ و بمب انتخاب کردیم.
حالا، بگذارید ببینیم که دقیقاً چه کسی می‌خواهد توافق هسته‌ای با ایران را برهم زند. می‌خواهیم ببینیم دشمنان صلح و دشمنان واقعی آمریکا چه کسانی هستند؟
ایران در پیروزی آمریکا بر طالبان نقش اساسی ایفاء کرد و من مطمئنم که هر دو ملت در جنگ با داعش نیز با هم همکاری کنند.
این یک پیروزی دیپلماتیک بزرگ برای آمریکا محسوب می‌شود. آمریکایی‌ها به جنگ‌افروز معروف هستند. این پیروزی چهره ما را در سراسر جهان ترمیم خواهد کرد.
دولت اوباما جان هزاران نفر آمریکایی را نجات داد و از هدر رفتن تریلیون‌ها دلار جلوگیری کرد.
