از جنگ‌های نامنظم تا اسارت به دست دشمن
دبیر کل جمعیت آزادگان دفاع مقدس به ارتباط سیدعلی‌اکبر ابوترابی با علی اندرزگو اشاره کرد و افزود: وی همچنین با شهید محمدعلی رجایی، آیت‌الله بهشتی و رهبر معظم انقلاب اسلامی همکاری نزدیک داشت و در دورانی که شعله‌های انقلاب اسلامی سراسر ایران را فرا گرفت فعالیت‌های وی علنی‌تر شد.

سهراب ضمن اشاره به حضور ابوترابی پس از انقلاب اسلامی در تشکیل کمیته انقلاب اسلامی در قزوین اظهار کرد: ابوترابی درست در آغاز جنگ تحمیلی از قزوین به جبهه رفت و در کنار شهید مصطفی چمران در ستاد جنگ‌های نامنظم به سازماندهی نیروهای مردمی پرداخت و شخصاً به ماموریت‌های شناسایی دشوار می‌رفت که از جمله آنها می‌توان به آزادی منطقه «دب حردان» به فرماندهی وی اشاره کرد. ابوترابی 26 آذر 59 در یکی از ماموریت‌های شناسایی در تپه‌های الله‌اکبر به اسارت درآمد.

دبیر کل جمعیت آزادگان دفاع مقدس عنوان کرد: ابوترابی معلم و فرمانده لشکر اسرا در جبهه اردوگاه بعثی بود که با تیغ زبان به مصاف دشمنان برمی‌خاست.

وی در روزهای اول اسارت شکنجه‌های بسیاری را تحمل کرد و حتی سرش را با میخ سوراخ کردند و قرار بود حکم اعدام درباره‌اش اجرا شود؛ این در حالی بود که در ایران شایعه شد وی به شهادت رسیده و بنی‌صدر که این گمان را داشت، برای استفاده سیاسی از شهادت ابوترابی به نفع خود به قزوین رفت و در آنجا به سخنرانی درباره وی و ادعای دوستی چندین ساله با ابوترابی کرد که این مسئله به نفع ابوترابی تمام شد؛ چراکه صحبت‌های بنی‌صدر به گوش عراقی‌ها رسید و آنها به این تصور غلط که ابوترابی از دوستان بنی‌صدر خائن است از اعدامش صرف نظر کردند و وی را از سلول به اردوگاه فرستادند.

مبارزات اخلاقی در اسارت
سهراب گفت: ابوترابی زمانی به اردوگاه آمد که ما چهار ماه پشت درهای بسته بودیم و شکنجه‌های طولانی را تحمل می‌کردیم به‌ گونه‌ای که آبی برای نوشیدن یا طهارت در اختیارمان نبود.
وی تصریح کرد: ابوترابی پناه اسیران مظلوم و دربند بود و به ما آموخت که باید در اردوگاه‌های بعثی به جنگ اخلاقی بپردازیم. برای ما مسابقه از آیات قرآن برگزار می‌کرد و چنان رفتار صبور و مهربانی با نگهبانان بعثی داشت که در لحظه آزادی در فراق ما گریه می‌کردند.

سهراب افزود: یک بار وقتی یکی از شکنجه‌گران ابوترابی با کابل برق وی را شلاق می‌زد، کابل از دستش افتاد و ابوترابی آن‌ را برداشت و به شکنجه‌گر خود داد و به او گفت تو وظیفه‌ات را انجام ‌می‌دهی و من گله‌ای ندارم. آن شکنجه‌گر تحت تاثیر رفتار ابوترابی منقلب شد و پس از آزادی اسرا به ایران آمد و سال‌ها بعد در جنگ با داعش در دفاع از حرم حسینی(ع) به شهادت رسید.

وی تصریح کرد: سیدعلی‌اکبر ابوترابی به حق سید آزادگان بود و با آنکه نشانه‌های شکنجه‌های رژیم پهلوی و بعث عراق را در پیکر داشت آرام‌بخش رنج دیگران بود.

سید‌علی‌اکبر ابوترابی دوازدهم خرداد 1379 به همراه پدرش در مسیر زیارت ثامن‌الحجج(ع) در سانحه رانندگی درگذشت و اکنون در صحن آزادی حرم امام رضا(ع) آرمیده است.