گروه جهاد و مقاومت مشرق - خاکش سست است، خاک فکه را می گویم، به این خاک سست می گویند رمل، پایت که در رمل ها فرو می رود یاد گناهانی می افتی که در آنها فرو رفته ای و در همین حین کفش‌هایی را می بینی که در کنار سیم خاردارهای کنار مسیر گذاشته شده .این کفش ها از پاها بیرون آمده تا اخلاص بالاتر رود. اینجا فکه است کربلای ایران و درست است که دل کندن از فکه یکی از دشوارترین کارهای هر فردی است که از آن بازدید می کند به شمار می رود اما اروند، شلمچه، علقمه، طلائیه و دیگر یادمان ها نیز همگی یک عطر خاص دارند و آن عطر معرفت است. آنهایی که رفتند اما هنوز بوی معرفتشان و نور ایمانشان مانده تا ما راهی سرزمین نور شویم.

چقدر بجا بود مصادف شدن نگارش این گزارش با انزجار ملت شریفمان از اقدام درخور شخصیت سعودی ها و چقدر زیباست  که باوجود بی خردی دشمنان در قرار دادن حرم الهی به عنوان بازیچه و محل ارتکاب اعمال زشت سعودی ها و هم کاسه‌هایشان یاد کنیم از یادمان های دفاع مقدسمان. یادمان هایی که روز به روز نه تنها از تقدسشان کاسته نمی شود بلکه جایگاه و منزلتشان به واسطه ارج نهادن ملت شریف و با عزت ایران روبه افزایش نیز می باشد و هرچند این روزها بحث تحریم رفتن زائران ایرانی به سفر مستحبی حج عمره به گوش می رسد ودر اخبار هم خبرمتوقف شدن اعزام زائران ایرانی به عمره آمده است، اما ما همچنان خرسندیم که اگر در راه حفظ عزتمان دیگر رفتنی به مکه نداشته باشیم بی شک فکه ای داریم که تا ابد میزبان دلهای ماست.

فکه، کربلای خونین ایران

نخستین یادمانی که در این گزارش به معرفی جزئی آن خواهیم پرداخت یادمان فکه است. فكه يادآور نام چهار عمليات والفجر مقدماتی، والفجر یک، ظفر چهار و عاشورای سه است.
فكه را قتلگاه مي‌گويند، شهیدانی که در يك سرزمين پهناور مملو از رمل و ماسه به همراه چند تپه ماهوري محلی شد که در آن رزمندگان ایرانی در داخل شیارهای این منطقه در محاصره دشمن افتادند و پس از سه روز مقاومت بدون آب و غذا در برابر آتش دشمن سرانجام به صورت دسته جمعی قتل عام شدند.

اكثر رزمندگان دشت فكه نوجوانان و جواناني بودند كه عزم و اراده قوي‌شان آنان را سدشكن كرده بود، حالات معنوي و روحي آنها به قدري بي‌نظير بود كه با اشتياق براي عمليات آماده مي‌شدند .از ناگفته‌هايي كه فكه آرام و ساكت در سينه دارد، نحوه شهادت اسرا و مجروحين است. گروه تفحص در حين عمليات جستجو به سيم‌هاي تلفني رسيدند كه از خاك بيرون زده بود. رد سيم‌ها را كه گرفتند رسيدند به يك دسته از شهدا كه دست و پايشان با همين سيم‌ها بسته شده بود، معلوم بود كه آنها را زنده به گور كرده‌اند. چرا كه كسي دست كشته‌اي را نمي‌بندد.

علی نظری زائری 22 ساله است که پای برهنه در حال قدم زدن در مسیر عملیات رزمندگان در فکه است. علی در حالی که بغضی بر گلو دارد به گزارشگر کیهان می گوید: واقعا این یادمان خیلی دلگیر است و هر قدمی که بر می دارم به این فکر می کنم که چطور باید یکی دو ساعت دیگر از این مکان دل کند. واقعا سخت است دیدن صحنه هایی که یادآور شهادت مظلومانه جمعی از بهترین های کشورمان است.

این زائر تهرانی در ادامه می گوید: آدم وقتی به این موضوع فکر می کند که این شهدا با چه سختی‌ها و رنج هایی وسایل و ابزار مورد نیاز در میدان جنگ را در این شرایط حمل می کرده اند برای خودش افسوس می خورد. البته دیدن این مناطق واقعا تلنگر خوبی برای همه ماست چون به نظرم حداقل برای یک مدت کوتاه هم که شده سعی می کنیم از این شهدا الگوبرداری کنیم.
نظری در پایان تاکید می کند: به همه دوستانی که تا الآن توفیق نداشته اند به زیارت یادمان های شهدا به خصوص فکه بیایند توصیه می کنم در اولین فرصت این کار را انجام دهند.

حتی به هنگام نگارش هم دل کندن از فکه سخت است اما چه می شود کرد باید گذ شت. اما در این گذر واجبی بر گردن نگارنده است و آن یاد کردن از شهدای کانال کمیل و حنظله است. این کانال ها محل شهادت سیصد نفر از رزمندگان ایرانی است که اکثرا با آتش مستقیم دشمن یا در اثر تشنگی به شهادت رسیدند. در يادداشت‌هاي باقي‌مانده از يكي از شهيدان گردان حنظله آمده است: امروز روز پنجم است كه در محاصره هستيم. آب را جيره‌بندي كرده‌ايم. نان را جيره‌بندي كرده‌ايم. عطش همه را هلاك كرده، همه را جز شهدا كه حالا كنار هم در انتهاي كانال خوابيده‌اند. ديگر شهدا تشنه نيستند. فداي لب تشنه‌ات پسر فاطمه سلام الله عليها.

والفجر 8؛ گره گشایی امام زمان عملیات را غیرقابل باور می کند

کمی از کربلای ایران فاصله می گیریم و به اروندکنار می رویم. اینجا یادمان اروند است محل برپایی عملیات والفجر 8.

این عملیات در 20 بهمن ماه 1364 شروع شد كه طولاني ترين عمليات دوران جنگ بود و 78 روز طول كشيد و تقريبا تنها عمليات مهمي بود كه توانستيم منطقه بسيارمهمي از خاك عراق را به تصرف خود در بياوريم. يعني در والفجر 8 ارتباط دريايي عراق با خليج فارس قطع شد و  مثلث فاو به‌طور كامل به تصرف ايران در آمد.

علی مغولی از راویان دفاع مقدس است. او در خصوص عملیات والفجر 8 به گزارشگر کیهان می‌گوید: در عملیات والفجر 8 عراق طی 78 روز با تجهیزات خود از 54 کشور دنیا نتوانست حریف رزمندگان ما شود. ما در این عملیات امدادهای غیبی فراوانی داشتیم. یادم است طنابی بود که بچه های غواص به فاصله یک متر به یک متر گره هایی بر روی آن می زدند و آن را می‌گرفتند اما همیشه یک گره بر روی این طناب اضافه بود. یک روز رزمندگان از فرمانده سوال کردند این گره برای چیست و فرمانده در جواب آنها گفت همیشه یک گره در ابتدای طناب برای امام زمان کنار می گذاریم و واقعا هم همیشه این گره اول برای بچه ها راهگشا بود.

وی در ادامه می گوید: متوسل شدن رزمندگان در عملیات والفجر 8 به حضرت زهرا(س) نیز موفقیت‌های بسیاری را برای ما به دنبال داشت و برای کارشناسان جنگی در جهان غیرقابل باور بود که چنین عملیاتی در این رود وحشی انجام شده است.

این راوی اهل استان فارس تصریح می کند: هدف ما در این عملیات دور کردن آتش دشمن از شهرهای آبادان و اهواز بود و در نهایت نیز پس از 78 روز نبرد سخت این ما بودیم که به لطف ائمه اطهار به پیروزی بزرگی دست یافتیم.

علقمه؛ سرمان زیر گِل رفت اما عزتمان را ندادیم

از اروند و رشادت های رزمندگان کشورمان در والفجر 8 که بگذریم به علقمه می رسیم. اینجا علقمه است در غرب جاده خرمشهر - آبادان و منتهی الیه کوی آریا، و در کناره رود اروند منطقه‌ای وجود دارد که هنوز آثار بمباران های دژخیمان بعثی بر روی ساختمان های اطراف مشهود است.

این منطقه یاد آور عملیات کربلای ۴ و شهدای مظلوم این عملیات است که در زمستان ۱۳۶۵در این منطقه حماسه آفریدند. عملیات کربلای 4 در چهارم دیماه سال 65 با رمز « یا رسول الله (ص) » آغاز می شود. غواص ها ساعاتی قبل از شروع عملیات به درون آب رفته و به سمت خط دشمن حرکت می کنند. در این میان، نیروهای دشمن که کاملا آماده و هوشیار بودند ضمن پرتاب منور، با تیربار و خمپاره به طرف آن ها شلیک می کنند و در این میان عده ای بازمی گردند و عده ای می مانند، ماندنی که شاید ابدی باشد.

حشمت الله مسترشد از رزمندگان دوران دفاع مقدس است. وی که خود در عملیات کربلای 4 حضور داشته است در خصوص این عملیات به گزارشگر کیهان می‌گوید: ما در این عملیات 183 نفر شهید و مفقودالاثر دادیم و تعدادی از بچه ها هم اسیر شدند. حال و هوای غواصان در شب عملیات در این منطقه دیدنی بود، بچه ها دو به دو با یکدیگر عهد می بستند که اگر هر کدامشان شهید شد هوای دیگری را داشته باشد.

وی در ادامه می گوید: شهیدی به نام هادی نعمت اللهی در عملیات کربلای 4 بود که شب عملیات از ایشان سوال می شود هادی جان کاری داری که به ما بگویی و ایشان در پاسخ می گوید من تمامی کارهایم را انجام داده ام و فقط دوست دارم خدا مرا بپذیرد. این شهید در همین عملیات تحت اصابت تیربارها قرار گرفت و آن‌قدر والامقام بود که بدون صدا خودش را در باتلاق فرو برد تا برای سایر رزمندگان زحمتی به بار نیاورد.

این رزمنده دوران دفاع مقدس خاطرنشان می‌کند: جوانان رزمنده کشورمان در عملیات کربلای 4 به حضرت ابوالفضل (ع) تاسی کردند و به همین دلیل هم بود که نام علقمه برای این یادمان انتخاب شد.

طلائیه، عجب طلائیه

شاید بهترین عنوان برای معرفی یادمان طلائیه همین « طلائیه عجب طلائیه» باشد چرا که اگر از پیر و جوان، زن و مرد، خادم و راوی و خلاصه از هر کسی که قدمی در طلائیه برداشته است درباره این یادمان سوال کنید از تقدس و دلنشین بودن این یادمان برایتان می گوید.

در ۳۵ كيلومتري جاده اهواز به سمت خرمشهر، سه راهي جفير و پادگان حميد خود را نمايان مي‌كند؛ پادگاني كه عراقي‌ها پس از تصرف ويرانش كردند. از سه راهي جفير به سمت طلائيه نيز دشتي وسيع با خاكريزهاي متعدد به چشم مي‌خورد كه روايتگر حماسه روزهاي آغازين جنگ است. مقرهاي اين مسير به دست رزمندگان اسلام بعد از آزادسازي احداث شده است. بعد از عبور از پاسگاه شهابي به طلائيه خواهید رسید و شايد شما نيز مثل آن هزاران نفري باشيد كه كفش‌هايتان را از پايتان در مي‌آوريد و روي خاك شوره‌زار و شورآفرين طلائيه قدم مي‌گذاريد.

روبرويتان معبر و محور بچه‌هاي گردان يا مهدي‌(عج) است كه در عمليات خيبر خاك طلائيه را با خون سرخ خويش معطر كردند و آن‌سوتر حرم شهداي گمنام است. در كنار اين حرم بود كه دست مبارك سردار لشگر امام حسين (ع) شهيد خرازي از پيكر جدا شد. در نقطه غروب خورشيد، جزاير مجنون شمالي و جنوبي قرار دارد كه با حرم شهدا حدود هشت كيلومتر فاصله دارد. پايين‌تر كه مي‌رويد به سه‌راهي شهادت مي‌رسيد، نقطه اتصال زمين و آسمان.

رضا کریم اقدم از رزمندگان لشگر 31 عاشوراست. کریم اقدم که در عملیات محرم، رمضان و خیبر حضور داشته است در خصوص طلائیه به گزارشگر کیهان می گوید: با توجه به این که بصره برای عراقی ها از اهمیت بسیاری برخوردار بود آنها نیروهای خود را به‌منظور مقابله با پیشروی با رزمندگان ما در این شهر متمرکز می کردند.

این رزمنده دفاع مقدس خاطرنشان می کند: طلائیه نیز از جمله قرارگاه های عراقی ها برای دستیابی به این هدفشان بود و آنها در این منطقه سنگرهایی مثلثی شکلی را بنا کرده بودند و علاوه بر آن منطقه را مملو از موانع کرده بودند. در نهایت نیز عراقی ها در این منطقه رزمندگان ما را زیر آتش خود قرار دادند.

اینجا شلمچه است؛ فقط یک سلام تا کربلا

شلمچه هنوز هم گلوگاه عراق است. كمي آن طرف‌تر حسينيه شلمچه قرار دارد، با نشانه‌هاي پر رنگ پايداري... تانك‌هاي به گل نشسته، مين‌هاي خنثي نشده، كلاه و قمقمه‌هاي سوراخ‌شده و نخل‌هاي بي‌سر.

مهدی امیری زائر جوان خراسانی است که در غروب شلمچه بر زانو نشسته و نگاهش را به آن سوی سیم‌های خاردار دوخته است. مهدی درباره شلمچه به گزارشگر کیهان می گوید: اینجا فوق العاده است. اصلا انگار بر روی زمین نیستی و واقعا احساسی که در این خاک به انسان دست می دهد غیرقابل توصیف است.

وی خاطرنشان می کند: دیدن و لمس این خاک مقدس بدون شک می تواند تاثیر بسیاری بر روی زندگی زائرانی که به این سرزمین می آیند بگذارد. به نظرم باید طوری برنامه ریزی شود که در طول سال در فرصت های بیشتری علاقه مندان بتوانند به این مناطق بیایند چون واقعا آدم در این مناطق دگرگون می شود.

گفتنی است در میان یادمان های موجود در مناطق عملیاتی جنوب کشور نیز امسال شلمچه در صدر تعداد بازدیدکنندگان قرار گرفت.

به هرحال امیدواریم تا روز به روز با ترویج فرهنگ دفاع مقدس در جامعه به آرمان های شهدای انقلاب شکوهمند اسلامی نزدیک تر شویم و در این مسیر بی شک مناطق عملیاتی می توانند به عنوان ابزاری جهت یادآوری رشادت های فرزندان انقلاب مورد استفاده قرار گیرند.
* کیهان