به گزارش مشرق، چند ماه پیش خبر انتشار آلبوم «چیاوان» با خوانندگی ناصر رزازی منتشر شد. وقتی با انتشار مطلبی به مسئولان فرهنگی کشور تذکر دادیم که هنوز ابهاماتی درباره عضویت ناصر رزازی در گروهک تروریستی کومله وجود دارد؛ مسئولان فرهنگی کشور قرار بود این مسئله را پیگیری کنند. برخی از مسئولان نیز خبر دادند که از انتشار آلبوم «چیاوان» جلوگیری می‌کنند.

با همه این اوصاف چندی است که این آلبوم در فروشگاه‌های فروش محصولات فرهنگی پخش شده است. جالب اینکه آلبوم «چیاوان» مجوز رسمی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را نیز دارد.

ناصر رزازی در اوایل انقلاب به حزب کومله می‌پیوندد. حزب کومله با توجیه استقلال برای کردستان آن دسته از مردم کرد را که تعداد آنان بسیار بیشتر از طرفداران کومله و دموکرات بود و مخالف مرام و سیاست‌های مسلحانه و تروریستی آنان بودند، به خاک و خون می‌کشد. شکنجه‌های مردم توسط کومله و جنایت‌هایی که این گروهک در سال‌های ابتدای انقلاب و ایام دفاع مقدس در همدست شدن با گروهک منافقین مرتکب شدند، صفحات غم‌باری را در تاریخ ایران اسلامی رقم زده است. رزازی چند سال پیش در گفت‌وگو با شبکه bbc اتهامات بسیاری به جمهوری اسلامی ایران وارد کرده بود.

اکنون که گاهی کنسرت‌های موسیقی در شهرستان‌ها لغو می‌شوند و خوانندگان ارزشمند کشورمان گاهی از برگزاری کنسرت‌های‌شان باز می‌مانند، این پرسش مطرح می‌شود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دفتر موسیقی با چه انگیزه‌ای به آلبومی مانند «چیاوان» مجوز داده است؟ و چرا پس از وعده‌های بسیار برای پیگیری این امر، هنوز هیچ کاری در این زمینه انجام نشده است؟ برخی کارشناسان بر این باورند که این دست اقدامات موجب ایجاد نوعی بدبینی میان مراجع عظام تقلید و بخش قابل توجهی از مردم به وزارت فرهنگ و ارشاد می‌شود که براساس آن کلیه عملکرد این وزارت‌خانه زیر سؤال می‌رود. این همان چیزی است که حجت الاسلام و المسلمین صادقی، معاون فرهنگی قوه قضائیه از آن تعبیر به با هم سوختن تر و خشک موسیقی کرد.

باید دید معاونت هنری و دفتر موسیقی چه پاسخی برای این حرکت دارند.