به گزارش مشرق، آسوشیتدپرس در تحلیلی پیرامون انتخابات در سرزمین‌های اشغالی، ‌به تهدیدهای ناشی از اختلافات احزاب درباره مذاکرات سازش و مشکلات این رژیم اشاره کرد.

خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس در گزارشی با اشاره به شکاف‌ها و چنددستگی در میان احزاب حاضر در رژیم صهیونیستی درباره مسائل مختلف در آستانه انتخابات نوشت: «اسرائیلی‌ها به سمت چیزی شبیه به همه‌پرسی درباره بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر تندرو می‌روند».

در این تحلیل با اشاره به نتایج آخرین نظرسنجیها آمده است:‌«هیچ نامزدی محتمل نیست که برنده بزرگ انتخابات باشد که در نتیجه، فرجام انتخابات 17 مارس می‌تواند یک دولت مشترک(ائتلافی) بین نتانیاهو و آیزاک هرتزوگ باشد که ابیته این یک موضوع طنز و کنایه‌آمیز است چرا که خصومت‌ آنها شدید است ».

آسوشیتدپرس نوشت: «از زمان اولین نخست‌وزیری نتانیاهو در سال 1996 جهان تغییرات زیادی داشته اما اسرائیل همچنان با این سوال که با زمینهای بسیار استراتژیک و با ساکنان فلسطینی که تقریبا نیم قرن گذشته گرفته چه کار کند، درگیر باقی مانده است».

این خبرگزاری غربی با اشاره به سخنرانی نتانیاهو در کنگره آمریکا هم اینطور تصریح کرد: «سخنرانی او که خواستار توافق سرسختانه‌تر با ایران شده بود، سخنرانی معمولی بود. او برخی اسرائیلیها را تحت تاثیر قرار داد اما دیگران را بسیار خشمگین کرد».

خبرگزاری آمریکایی با تاکید بر اینکه رژیم صهیونیستی «تقریبا قابل اداره و حکومت کردن نیست»، نوشت: «اسرائیل به نحو بدی از هم گسیخته و چندپاره است و این موضوع در پارلمان آن که با نظام نمایندگی تناسبی خود را نشان می‌دهد».

در این تحلیل آمده است:‌«با توجه به اینکه رای دهندگان اسرائیلی دچار گیجی و از هم گسیختگی هستند و هیچ مسیر روشنی برای پیش رفتن در موضوعات کلیدی وجود ندارد و با توجه به آنکه هیچ کدام از نتانیاهو و یا هرتزوگ احتمال کسب اکثریت را ندارند، احتمال پذیرفتنی چسبیدن و هم قطار شدن احزاب در کنار هم است حتی شاید آنها در چنین توافقی بر سر چرخشی(نوبتی) شدن نخست‌وزیر هم موافقت کنند که دور اول متعلق حزبی باشد که بیشترین رای را کسب کند».

آسوشیتدپرس هشدار داد: «چنین موضوعی قبلا در سال 1984 حادث شد که در آن حزب کار به رهبری شیمون پرز با شامیر از حزب لیکود در یک فضای همزیستی ناخوشایندی در کنار هم قرار گرفتند».

خبرگزاری  آمریکایی در پایان درباره مذاکرات سازش و اختلاف احزاب سیاسی در سال 1984 نوشت: «در موضوع کرانه باختری، ‌شیمون پرز با اردن وارد مذاکره شد اما طرح‌های صلح او توسط شامیر به عقب رانده شد. کمی پس از این موضوع،  اولین قیام (انتفاضه) فلسطینیان شروع شد. بسیاری نگران آمدن یک قیام دیگر هستند».