به گزارش وبلاگستان مشرق، محمدعلي ابطحي در جديدترين مطلب وبلاگ خود "وب نوشت" نوشت: فيلمهاي جدائي نادر از سيمين و اخراجي هاي سه که همزمان در فروردين ماه اکران شده، به شکل ناهمگوني به خصوص در عرصه دنياي مجازي به يکديگر گره خورده اند و در برابر يکديگر قرار گرفته اند. سيمين و نادر اصغر فرهادي به دليل قوت استانداردهاي سينمائي و جوايزي که در سطح بين المللي به خود اختصاص داد مثل ساير آثار فرهادي طبيعي بود که فيلم مطرحي تعريف شود و سينما دوستان ايراني هم ضمن افتخار به اين اثري که جوايز بين المللي را درو کرده بود از آن ديدن کنند. اما سليقه کج مداري ديدن اين فيلم را در کنار تحريم فيلم اخراجي ها که از جنس و موضوع و ساخت ديگري است گذاشت و در حوزه مجازي بر آن اصرار ورزيد. اين افراد هم به فيلم نادر و سيمين جفا کردند و هم سنت و بدعت بدي را پايه گذاري نمودند. تحريم هر فيلمي از جنس کتابسوزي است. اگر محتواي فيلم اخراجي هاي سه مورد قبول افرادي نيست، پس از ديدن آن هم مورد قبول قرار نميگيرد. نگران فهم جامعه نبايد بود و پدر سالاري بر انديشه مردم را نبايد ترويج داد. تحريم فيلم مثل جمع آوري کتابهائي است که مورد قبول و پسند نيست.
ارزشي کردن و تقدس دادن به فيلم اخراجي ها هم از سوي افرادي که خود را طرفدار ارزشهاي انقلاب اسلامي ميدانند کار ناپسندي است و سوء استفاده و در حقيقت استفاده ابزاري از باورها و اعتفادات ديني است که متاسفانه به راحتي و براي هر چيزي از آن بهره گرفته ميشود و نتيجه اي جز آسيب ديدن اعتقادات مردم ندارد.
واقعيت اين است که فيلم، فيلم است. نه يک کلمه بيشتر و نه يک کلمه کمتر! هرکسي با توجه به علائق و خواسته هايش ديدن هر فيلمي را برميگزيند. آغاز ديکتاتوري در جامعه به روح ديکتاتوري فردي بازگشت دارد. هر يک از ما اگر ديدگاه آزاديخواهي نداشته باشيم و از رفتار روزمره مان آغاز نکنيم استعداد ديکتاتور شدن را در سطحي که دستمان ميرسد داريم. من اخراجي هاي سه را نديده ام اما تا آنجا که در باره اش خوانده ام در مورد حوادث بعد انتخابات جنجالي 88 است و بر خلاف اخراجي هاي يک و دو در مورد حادثه مورد اتفاق نظري مثل جنگ نيست و موضع گيري در حوزه داخلي است اما باز هم استفاده از ابزار فيلم و هنر در اين حوزه قابل تقدير است. به خصوص اگر مخالفان انديشه حاکم بر فيلم اخراجي هاي سه هم امکان طرح نطراتشان را به صورت فيلم و مقاله مي داشتند.