فرنگی‌کار وزن 71 کیلوگرم ایران در مسابقه‌های جهانی افزود: من آن زمان به کادر فنی تیم ملی اعلام کردم شاید نتوانم در طول 6 روز 9 کیلو وزن کم کنم ولی حاضرم هیچی نخورم اما اگر سر وزن نرسیدم به من خرده نگیرید که آن‌ها در جواب گفتند ما مجبوریم فقط تو را به بازی‌های آسیایی ببریم!

وی درخصوص نحوه رسیدن به سر وزن گفت: پس از آن عازم اینچئون شدیم و در طول 30 ساعت مسیر تا کره جنوبی 2 کیلوگرم وزن کم کردم و هیچ غذایی نخوردم. در فاصله 4 روز مانده تا وزن کشی 6 کیلو و نیم اضافه وزن داشتم اما باز هیچ چیز نمی‌خوردم و فقط به فکر کاهش وزن بودم.

این روند ادامه داشت تا اینکه 2 روز مانده به وزن‌کشی 4 کیلو و نیم اضافه وزن داشتم که دیگر بدنم قفل کرد و وزنم کم نمی‌شد. اما در طول 2 روز روزه مطلق گرفتم و هیچ چیزی نخوردم! صبح روز وزن‌کشی نیز یک کیلو اضافه وزن داشتم که به سونا رفتم. دیگر وضعم به حدی خراب بود که در مسیر رفتن تا سالن وزن‌کشی 2 – 3 بار از هوش رفتم!

بیابانگرد در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به تحلیل شدید نیروی بدنی مربیان تیم ملی از تو توقع کسب مدال داشتند یا خیر تصریح کرد: مربیان می‌گفتند تو اگر فقط سر وزن برسی برای ما مانند رسیدن به مدال است. اما با این وجود و با توجه به قرعه بسیار سختی که با آن روبه‌رو شدم خوشبختانه از تمام وجودم مایه گذاشتم و به مدال برنز رسیدم. در حالی که 3 نفر از حریفانم به مسابقه‌های جهانی نیامده بودند تا با تمام توان در آسیایی به روی تشک بروند. اگر مقابل کشتی‌گیر کره‌ای ناداوری در حقم نمی‌شد قطعا به مدال طلا می‌رسیدم چرا که داور یازده بار به حریفم تذکر داد و از دادن اخطار خودداری کرد.

عضو تیم ملی فرنگی ایران در واکنش به این موضوع که قطعا مدال برنز تو برای مردم بسیار بیشتر از طلا ارزش دارد چرا که تو با تحمل مشقت‌های بسیار در طول 6 روز بیش از 9 کیلو وزن کم کرده‌ای گفت: واقعا مردم در طول این مدت به من خیلی لطف داشتند و من از آن‌ها و رسانه‌ها تشکر می‌کنم. خیلی‌ها به من می‌گفتند به این مسابقه‌ها نرو چرا که اگر سر وزن هم برسی قطعا توانی برایت نمی‌ماند که به مدال برسی و مدال برنز مسابقه‌های جهانی تو نیز زیر سوال می‌رود. اما من به عشق مردم و وطنم همه سختی‌ها را تحمل کردم و خوشبختانه به مدال نیز رسیدم. به علت کاهش وزن زیاد معده درد شدید گرفتم و آندوسکوپی کردم که دکتر استراحت و دارو را تجویز کرد.