به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، شهيد «محمد آوديچ» به سال 1970 ميلادي درشهر «زاويدويچي» در بوسناي مرکزي به دنيا آمد. ايشان در خانواده اي مذهبي و مستضعف زندگي مي کرد و مادرش درتربيت اسلامي و شکل گيري شخصيت محمد نقش بسزايي داشت. شهيد آوديچ به خاطر تامين مخارج تحصيل و کمک به خانواده مجبور شد از سن 13 سالگي مشغول به کار شود.
محمد با همه شرايط سختي که در زندگي داشت موفق شد تا ديپلمش را بگيرد.او در شهر«زاويدويچي» به عنوان انساني مذهبي مشهور بود و تحت هر شرايطي به شرع مقدس اسلام احترام مي گذاشت و به آن پايبند بود.
هنگام شروع جنگ در کشورش «بوسني و هرزگوين» آمدگي خود را نشان داده و در جنگ حضور داشت. از همان زماني که رزمندگان ايراني براي کمک به سربازان بوسني وارد اين کشور شدند شهيد آوديچ نيز به درخواست خود از طرف ارتش مامور شد تا رزمندگان ايراني را در اين جنگ کمک دهد. او به قدري با ايراني ها همراه شده بود که برخي احساس مي کردند محمد هم ايراني است.
با اينکه از آشنايي شهيد آوديچ با سربازان ايراني بيش از 3 ماه نمي گذشت اما ايشان علاوه بر اينکه با زبان فارسي آشنا شده بود، به خلق و خوي ايرانيان هم عشق مي ورزيد و دائم به آنها مي گفت: « ازهمان ابتداي آشنايي با شما تازه متولد شدم و مفهوم اسلام و انسانيت را دريافتم.» دوستانش مي گويند در تمام اين مدت حتي يک شب نديده اند که نماز شب محمد ترک شده باشد.
يکي ازآرزوهاي محمد ادامه دادن تحصيلش در ايران بود وبا شهيد «رسول حيدري» رابطه اي خاص داشت. دوستي او با شهيد حيدري به گونه اي بود که ساعت ها مي نشستند و با هم صحبت مي کردند. شايد به دليل همين علاقه زياد اين دو نسبت به هم بود که باعث شد شهيد محمد آوديچ در روز عيد غدير72/3/19 به همراه رسول به درجه رفيع شهادت دست پيدا کند.
روحمان با يادش شاد

سنگ ياد بود شهيدان "محمد آوديچ" و "رسول حيدري" در کشور بوسني و هرزگوين

 دوستان شهيد "محمد آوديچ" بر سر مزارش

مراسم ختم شهيد "محمد آوديچ" در کشور بوسني و هرزگوين