گروه تاریخ مشرق- در سومین طبقه از بیمارستان بهمن تهران، بخش آی.سی.یو، بیماران زیادی را دیدم که به رغم هوشیاری، می‌توان در چهره آنان «مرگ» رادید، اما در همان بخش پیرمردی بستری است که به رغم سخن پزشکانش مبنی بر «کمای عمیق او»، سیمایی دارد به طراوت و حلاوت زندگی! بدان سان که انسان با دیدن وی، تصور می‌برد که می‌تواند به سان روزهای آفتابی انس، ساعت‌ها با او سخن بگوید. مردان حق جلوه و تجلی زندگی اند، در هر حال که باشند، حتی حالی که عده ای از آن به ناهوشیاری تعبیر می‌کنند...


بعدالتحریر: دو روز پیش برای سومین بار به عیادت آیت الله مهدوی کنی رفتم. پزشکان بر این باورند که وضعیت قلب، کبد، ریه و کلیه کاملا مناسب است و نیز بر این امید که بخش آسیب دیده مغز، ترمیم شود. فرزند ایشان می‌گفت: واکنش‌های ناخودآگاه ایشان تقویت شده، اما واکنش های خودآگاه، همچنان ضعیف و ناچیز است.