پس بالهای زنانتان را کوتاه کنید(و به آنان قدرت جولان ندهید). در بلندی بالهایشان پشیمانی است و کیفر آن آتش است و در کوتاهی بالهای آنان خشنودی و سرور و بی حساب وارد بهشت شدن است.
وصیت مرا درباره زنانتان حفظ کنید تا از دشواری حساب (روز قیامت) نجات یابید و هر کس وصیت من را حفظ نکند نزد خدا چه حال بدی خواهد داشت!
متن حدیث:
و المراه اذا خرجت من باب دارها متزینه متعطره و الزوج راض، بنی لزوجها بکل قدم بیت فی النار فقصروا اجنحه نسائکم و لا تطوّلوها فان فی تطویل اجنحتها ندامه و جزاوها النار و فی قصر اجنحتها رضا و سرور و دخول الجنه بغیر حساب احفظوا وصیتی فی امر نسائکم حتی تنجوا من شده الحساب و من لم یحفظ وصیتی فما اسوا حاله بین یدی الله تعالی.
«جامع الاخبار، صفحه 158»