مشرق- عرائس المجالس؛ لقمان به پسرش گفت: اى پسرم! خودت را به غصّه‏‌ها بند نكن، و دلت را به اندوه‏‌ها مشغول نساز، و از طمع بپرهيز.
و به قضا خشنود باش، و به آنچه خدا براى تو قسمت فرموده، قانع باش تا زندگانى‏‌ات پاك شود و نفْست شادمان گردد و زندگى‏‌ات لذّت‏‌بخش شود.
اگر خواستى ثروت دنيا برايت گرد آيد، طمعت را از آنچه در اختيار مردم است، قطع كن؛ چرا كه پيامبران و صدّيقان، به چنان درجاتى نايل نشدند، مگر با قطع طمعشان از آنچه در دستان مردم بود.

متن حدیث:

قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، لا تُعَلِّق نَفسَكَ بِالهُمومِ ، ولا تَشغَل قَلبَكَ بِالأَحزانِ ، وإيّاكَ وَالطَّمَعَ ، وَارضَ بِالقَضاءِ ، وَاقنَع بِما قَسَمَ اللّه‏ُ لَكَ يَصفُ عَيشُكَ ، وتُسَرَّ نَفسُكَ ، وتُستَلَذَّ حَياتُكَ ، وإن أرَدتَ أن يُجمَعَ لَكَ غِنَى الدُّنيا فَاقطَع طَمَعَكَ عَمّا في أيدِي النّاسِ ؛ فَإِنّ ما بَلَغَ الأَنبِياءُ وَالصِّدّيقونَ ما بَلَغوا إلاّ بِقَطعِ طَمَعِهِم عَمّا في أيدِي النّاسِ.