به گزارش سرویس وبلاگستان مشرق، یاسین در حقیقت محض نوشت:
مگر نه آنکه نمرود پادشاه بزرگ و قدرتمند جهان در زمان خود بود؟ مگر نه آنکه آنقدر قدرت داشت که پیامبری چون ابراهیم را دستگیر کرده و فرمان دهد او را در آتش بیندازند؟ پس چگونه بود که خدایش او را به نیش حشره‌ای از پای درآورد و چنین به ذلت کشانید؟
مگر نبود فرعون که در زمان خویش چنان قدرتمند می‌نمود که مردم را به پرستش خویش دعوت می‌کرد؟ مگر همو نبود که چنان قدرت و مکنتی در اختیار داشت که هر کسی از بنی‌اسرائیل را که اراده می‌کرد می‌کشت و کسی را توان اعتراض و تعرض نبود؟ چگونه بود که خدایش او را به غرق در بستر رودخانه دچار کرد و با خفت و خواری به دلت کشانید؟
مگر نبود قارون که ثروت و مکنتش چنان وسیع بود که هر بیننده‌ای را به حیرت وامی‌داشت؟ مگر همو نبود که مردم زمانش آرزوی رسیدن به موقعیتی نظیر موقعیت او را داشتند؟ چگونه بود که خدایش او و ثروتش را در زمین فروبلعید تا عبرت مردمان شود؟
مگر نبود اجتماع احزاب و قبایل عرب بر علیه پیامبر خاتم؟ مگر در شهر پیامبر نبودند کسانی که از فرط ناامیدی و پذیرش شکست در فکر کشتن خویشتن بودند؟ پس چگونه بود که خداوند آنها را به خواری کشانید و سپاهشان را در هم شکست و پیامبر خویش را بر ایشان ظفر داد؟
مگر نبود همین محمدرضا شاهی که روزی می‌گفتند: مگر مملکت بدون شاه می‌شود؟ مگر مشت خالی را توان مقابله با گلوله هست؟ چه شد که کاخ استبدادش فروریخت و بساط عیش و نوشش منقص شد و از چشم هم‌پیالگانش فروافتاد و با ذلت و خواری عمر منحوسش به پایان رسید؟
مگر نبود قدرت همین آمریکای جنایتکار، که یک روزی کسی را در جهان، جرأت زیر پا نهادن پرچمش، و زیر سوال بردن اعتبارش نبود؟ مگر نبودند کسانی که می‌گفتند اگر رابطه را آمریکا قطع شود مملکت زیر و زبر می‌شود؟ چه شد که کارکنان لانه جاسوسیش اسیر شدند و طرح آمریکا برای نجات‌شان به تدبیر الهی با طوفان شن مواجه شد و تیرشان به سنگ خورد و با خفت و خواری مجبور به پذیرش شرایط موجود شدند؟
حالا چه شده است که باز هم برخی از مسئولان کشور، مکرراً از قدرت آمریکا یاد می‌کنند و گفتگوی با گرگ را مایه مباهات گوسفندان قلمداد می‌کنند؟ حالا چه شده است که در یک گفتگوی 70 دقیقه‌ای، بیش از 10 بار از واژه «قدرت‌های جهانی» استفاده می‌کنند و اینگونه در بیان قدرت اهریمنان غلو می‌کنند؟
آقایان! اگر شما مسئولان این سرزمینید و اگر خود را منتخبان و کارگزاران این مرز و بوم می‌دانید، این را هم بدانید که مردم این سرزمین روزی 5 بار نماز خود را با «الله اکبر» آغاز می‌کنند؛ این مردم تأثیر قدرت خون شهدایشان را بیش از تأثیر قدرت سلاح‌های دشمن باور دارند.
این مردم دنباله‌رو امامی هستند که می‌گفت: آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. این مردم به خدا و یاریش ایمان دارند و می‌دانند که اگر بر مسیر حق استوار بمانند، یاری خداوند در لحظات نفس‌گیر تقابل با کفر، به فریادشان خواهد رسید و موجب نصرت و پیروزی‌شان خواهد شد.
اگر شما چنین اعتمادی به یاری خداوند ندارید؛ اگر شما خدا را قدرت حاکم مطلق در جهان نمی‌دانید؛ اگر شما را توان اعتماد به یاری خدا نیست؛ بدانید از این مردم نیستید، و بروید در ایمان خود تجدید نظر کنید؛ بدانید که جایی چنان در پایداری بر مسیر حق سستی ورزیده‌اید که خداوند سبحان، ایمان به نصرت و یاریش را از قلب شما بازستانده است. بروید تقوای از کف رفته را در خود احیا کنید تا شاید نور ایمان به قدرت مطلق الهی در دل‌هایتان زنده شود؛ چرا که گفته‌اند: «ومن یتقِ اللّه یجعل له من أمرِه یسرا».
