آمریکا که تلاش داشت، از طریق بحران سوریه به حاکم مطلق خاورمیانه تبدیل شود، هم اکنون آشکارا اولویت‌ها و اهداف واشنگتن در منطقه و در سوریه در حال تغییر است و این کشور تلاش می‌کند، به بهانه مبارزه با تروریسم خود را از باتلاق سوریه و خاورمیانه خارج کند. در حالی‌که تاکنون به هر ترفندی متوسل شده نتوانسته است، واشنگتن را به اهداف مورد نظرش در سوریه برساند، از حمایت از گروه‌های تروریستی مسلح گرفته که در ابتدای بحران سوریه نمود پیدا کرد تا تلاش برای قرار دادن سوریه تحت بند هفتم سازمان ملل و دخالت مستقیم نظامی در سوریه و سرانجام و در جدیدترین اقدام اعلام ارسال کمک‌های نظامی غیرکشنده! به گروه‌های تروریستی مسلح.

تمام اقدامات فوق به بن بست خوردند تا آمریکا خود را بار دیگر مجبور به حمایت از گروه‌های تکفیری و اعزام القاعده به سوریه کند تا شاید این گروه‌ها بتوانند موجبات براندازی نظام در سوریه را فراهم کنند، اما نه القاعده و نه شاخه‌هایش در سوریه از جمله «جبهه النصره» همچون «ارتش آزاد» نه تنها نتوانستند، آمریکا را به اهداف مورد نظرش برساند، بلکه حتی از ایجاد ذره‌ای شکاف در صفوف ارتش و نیروهای مسلح سوریه نیز ناتوان بودند.

شکست‌های متوالی هیچ گزینه‌ای پیش روی آمریکا باقی نگذاشت، جز اینکه روی به عربستان سعودی بیاورد و از هم پیمان دیرینه‌اش بخواهد به هر قیمت شده کار را در سوریه یکسره کند، به همین دلیل درب‌های جهنم را به روی سوریه باز کرد و با حمایت چندین برابر از گروه‌های تکفیری وابسته به القاعده هرآنچه بخواهند با سوریه انجام دهند و هرگونه بخواهند تعامل کنند. دریغ از اینکه این گروه‌ها نیز بتوانند، گامی به جلو در برابر ارتش و نظام سوریه بردارند.

در این خصوص «فایز اسماعیل»، تحلیلگر سوری امور سیاسی در گفت‌وگویی گفت: آمریکا چاره‌ای نداشت، جز اینکه در قالب

اسماعیل می‌افزاید: درخواست آمریکا از هیئت نمایندگان سوریه جهت گفت‌وگوی مستقیم و رد این درخواست به معنای تجدید نظر آمریکا در مواضع سابق خود در قبال دمشق بود و این سرخوردگی سیاسی واشنگتن است که بشارت دهنده شکست و ناکامی کامل آمریکا در دمشق است.

وی ادامه می‌دهد: وی در خصوص سخنان اخیر جان کری در کنفرانس مونیخ که صراحتا به شکست سیاست آمریکا در سوریه اعتراف کرده بود، اگرچه به سرعت از سوی وزارت امور خارجه آمریکا نفی شد، اما آنچه در ژنو 2 گذشت، قابل نفی و انکار نیستند و بیانگر این امر هستند که آمریکا اگرچه به اعتراف به شکست خو نگرفته است، اما این بار و در قبال سوریه باید خود را برای این اعتراف آماده کند، اما برای فرار از این اعتراف و حفظ آبروی بر باد رفته خود، بدون تردید به راه‌های فرار و دستاویزهای دیگری متوسل خواهد شد.