به گزارش گروه دفاع و امنيت مشرق ، اکونوميست در شماره روز دوشنبه خود نوشت: يکي از شاهدان عيني در مصر گفت: يکي از مراکز اطلاعات و امنيت دولت مصر که در ويلايي بزرگ با محوطه اي وسيع قرار دارد، از بام خانه ما کاملاً قابل رؤيت است.
وي افزود، وقتي ما برخاستن دود از حياط اين مرکز را مشاهده کرديم، به بام خانه رفتيم و از آنجا جرياناتي را که در محوطه اين ويلا مي گذشت به چشم خود ديديم.
اين شاهد عيني اضافه کرد: من وهمسايگانم که بر فراز بام خانه ما قرار داشتيم ديديم که مأموران امنيتي، جعبه هاي زيادي را که از درون آن کاغذهاي رشته رشته شده فراوان بيرون مي آوردند به گوشه از حياط اين ويلا مي بردند و آن ها را آتش مي زدند.
همچنين عده اي ديگر، نوارهاي صوتي، ويديويي، و لوح هاي فشرده رايانه اي بسياري را از درون ساختمان اين مرکز به محوطه مي آوردند و آن ها را يک به يک، با چکش مي شکستند و خورد مي کردند.
سپس اين قطعاتِ خورد شده را به درون حفره بسيار بزرگي که به اندازه يک استخر معمولي بود مي ريختند و عده اي ديگر، روي آن را با دوغ آب سيمان مي پوشاندند که در آينده با محکم شدن سيمان، کسي نتواند به اين مدارک دست پيدا کند.
اين شاهد عيني افزود: مشاهده اين صحنه به من نشان داد که حتي دواير اطلاعاتي و امنيتي مصر به اين نتيجه رسيده اند که پايان دوران حکومت سي ساله حسني مبارک نزديک شده است.
اين منبع افزود: البته اخيراً علائم فراواني مبني بر نزديک شدن پايان کار مبارک مشاهده شده است.
به عنوان مثال، وقتي نيروهاي امنيتي مصر که تحت فرمان وزارت کشور مصر اند و تخمين زده مي شود شمار کلي آنان به يک ميليون نفر مي رسد که از اين تعداد، يکصد و پنجاه هزار نفرشان را نيروهاي ويژه ضد شورش تشکيل ميدهد، نتوانسته اند، مانند گذشته با سرکوبي سريع، تظاهرات مخالفان را در هم بشکنند، اين نشانه ضعف حکومت مبارک و افزايش قدرت مردمي در مصر است.
مثلاً هنگامي که نيروهاي امنيتي مصر تلاش کردند جلو عبور تظاهر کنندگان از پل جسرالنيل بر روي رود نيل و پيوستنشان به ساير تظاهر کنندگان در ميدان تحرير که تعدادشان به هزاران و يا حتي ده ها هزار نفر مي رسيد بگيرند، در خيابان هاي سوي ديگر اين پل، که تظاهر کنندگان متوقف شده بودند، صفي سه کيلومتري از معترضان تشکيل شده بود.
سرانجام پس از نبردي چهارساعته، جمع کثير تظاهر کنندگان بر نيروهاي ويژه ضد شورش پليس مصر چيره شدند و خود را به ساير تظاهر کنندگان در ميدان تحرير مصر رساندند.
در همين حال تاکتيک هاي دولت مبارک براي آرام کردن مردم يا خدشه دار کردن وجهه تظاهر کنندگان، مؤثر واقع نشده است.
به عنوان مثال، مبارک، پس از سي سال حکومت در مصر، ناگهان عمر سليمان، يکي از مقامات ارشد اين کشور را براي اولين بار به عنوان معاون رئيس جمهور انتخاب کرده است.
همچنين وي از فرمانده سابق نيروي دريايي اين کشور خواسته تا کابينه جديد تشکيل دهد.
حتي گفته مي شود، بسياري از موارد غارت اموال مردم از فروشگاه ها، رستوران ها و بانک ها، صرفاً ترفندي از سوي مأموران دولتي مصر در لباس غيرنظامي است، تا مردم معمولي را در مصر نسبت به تظاهر کنندگان و اهداف آنان بدبين کرده و مردم را از معترضان بترسانند.
نکته عجيب که در مصر مشاهده شد اين بود که در پي تظاهرات گسترده در سراسر مصر در روز جمعه، شب هنگام، ديگر هيچ نيروي امنيتي با لباس يونيفورم در خيابان هاي قاهره ديده نمي شد.
تمامي اين نيروها، يا به درون پادگان ها رفته بودند، يا با لباس مردم عادي در خيابان ها تردد مي کردند.
گفته مي شود، بعضي از ارتشي ها که بسياري از آنان سربازان وظيفه اند، لباس هاي نظامي خود را کنار گذاشته و به صف تظاهر کنندگان پيوسته اند.
اين نشريه افزود: در کشور پليسي مصر، مشاهده چنين صحنه اي که هيچ نيروي نظامي و امنيتي در شب هنگام در خيابان ها ديده نشود، بسيار عجيب است.
اين منبع در خاتمه تأکيد کرد: با وجودي که تظاهر کنندگان در تظاهراتي بي سابقه عليه حکومت حسني مبارک بپا خاسته و شعارهاي مرگ بر مبارک و سرنگون باد حکومت مبارک را روي ديوارها مي نويسند، هنوز مبارک با سماجت بر مسند خود تکيه زده، و از همين رو ممکن است به يک يا چند نبرد ديگر ميان تظاهر کنندگان و نيروهاي امنيتي مصر نياز باشد تا براي هميشه طومار حکومت حسني مبارک، در هم پيچيده
