به گزارش مشرق به نقل از فارس،«سلطانعلی امان علی‌اف» کارشناس مسائل سیاسی قرقیزستان در مقاله‌ای که از پایگاه تحلیلی «محله» منتشر شده است، اعلام کرد که بنیادهای آمریکایی به خصوص بنیاد «سوروس» با استفاده از سیاست و حقه‌های غرب بار دیگر امنیت و ثبات در منطقه خصوصا قرقیزستان را هدف قرار داده‌اند.
در این مقاله آمده است: قرقیزستان یکی از جمهوری‌های آسیای مرکزی است که وضعیت بسیار متشنج و بی‌ثباتی دارد و آمریکا برای نفوذ و استحکام موقعیت خود در این جمهوری تلاش می‌کند که از پتانسیل بنیاد سوروس جهت ایجاد بی‌ثباتی در این کشور استفاده نماید.
در همین حال و به گفته برخی منابع مطلع، نمانیده بنیاد سوروس در شهر اوش در جنوب قرقیزستان میزگردهای متعددی را با نمایندگان سازمان‌های سیاسی برگزار می‌کند، در این میزگردها مشکلات داخلی قرقیزستان در رابطه با اقلیت‌های قومی ساکن در جنوب قرقیزستان بررسی می‌شود.
گفته می‌شود چندی پیش در یکی از این نشست‌ها برخی مرزداران تاجیک و قرقیز نیز حضور داشتند و به بررسی چرایی تنش بین مرزی و ارائه راهکارهایی پرداختند که چندان تناسبی با خواست دولت‌های 2 طرف نداشت.
به باور کارشناسان این اقدامات سازمان‌های غیردولتی آمریکا در واقع تزریق تنش در وضعیت داخلی قرقیزستان است.
همچنین در ماههای گذشته رئیس جمهور سابق قرقیزستان «رزا آتونبایوا» نیز بنیادی را به نام بنیاد «آتونبایوا» به تبع از سوروس تشکیل داده و هدف این بنیاد هم آشنایی جوانان قرقیزستان به ارزش‌های قرقیزستان و دموکراسی آمریکایی است.
انقلاب‌های رنگین نارنجی و گل لاله در فاصله یک سال از هم در سال‌های 2004 و 2005 در کشورهای اوکراین و قرقیزستان به وقوع پیوستند و هر دو انقلاب نیز در فاصله دو ماه از هم در سال 2010 با شکست مواجه شدند.
هر چند تفاوت عمده این دو انقلاب به این بر می‌گردد که انقلاب نارنجی در جریان انتخابات ریاست جمهوری و انقلاب لاله در جریان انتخابات پارلمانی محقق شد اما نقطه اشتراک اصلی آنها، حمایتهای مالی و رسانه‌ای گسترده غرب و ایالات متحده امریکا و زمینه‌سازی آنها برای تحقق این انقلاب‌ها بود.
اگرچه قرقیزستان، دارای منابع طبیعی نفت و گاز نیست، اما به دلیل هم مرز بودن با چین و افغانستان، دارای جایگاه و اهمیت استراتژیک است. حادثه یازده سپتامبر، قرقیزستان را بیش از پیش در کانون توجهات آمریکا قرار داد. از این رو، کاخ سفید درصدد جابجایی قدرت در این کشور و تثبیت موقعیت خود در قرقیزستان برآمد.
در سال 2005 با رد صلاحیت نامزدهای مخالف دولت در پارلمان، جرقه های انقلاب مخملی در این کشور زده شد.
پس از برگزاری دو مرحله انتخابات پارلمانی و اعلام نتیجه آن، دو مخالف عسگر آقایف یعنی کولوف وزیر پیشین امنیت قرقیزستان از اهالی شمالی به همراه باقی یف نماینده برکنار شده پارلمان از اهالی جنوب با یکدیگر متحد شدند. با پیوستن خانم اتوبنایا نامزد صلاحیت شده انتخابات پارلمانی به جمع مخالفان آقایف، شرایط برای انقلاب مخملی در این کشور فراهم شد و با حمایتهای پشت پرده بنیاد سورس، قرقیزستان وارد آشوبی شد که تاکنون نیز از اثرات آن در رنج است.
