گروه ورزشی مشرق، خبر ساده بود و حکایت از تصمیمی جدی در دستگاه قضایی داشت. براساس اعلام سازمان بازرسی کل کشور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نمایندگان شورای اسلامی شهر امکان حضور در انتخابات روسای فدراسیون های ورزشی را ندارند.

این ماجرا دارای ابعاد متفاوتی بود که یک بخش آن در مباحث حقوقی خلاصه می شد؛ اما موجب می شد تا دیگر شاهد فشارهای سیاسی و غیر ورزشی در این مسائل نباشیم که در نتایج انتخابات نیز تاثیر می گذارد. در پی این ماجرا نیز، نفراتی چون سیدمهدی هاشمی (فدراسیون تیراندازی)، احمد دنیامالی (فدراسیون قایقرانی)، هادی ساعی (فدراسیون تکواندو)، حسین رضازاده (فدراسیون وزنه برداری)، عباس جدیدی (فدراسیون کشتی) و احمد ناطق نوری (فدراسیون بوکس)، مشمول قاعده می شدند که همین باعث حواشی گسترده ای شد.

و تعویق ناگهانی انتخابات
وقتی این نامه منتشر شد و منع قانونی برای انتخابات محرز شد، به یک باره انتخابات فدراسیون های تکواندو و تیراندازی به تعویق افتاد. در این بین، عنوان می شد فشارهای مجلس باعث شد تا دستگاه ورزش به این تاخیر حکم دهد تا تدبیری برای این ماجرا داشته باشد؛ به خصوص درباره فدراسیون تیراندازی که هاشمی را به عنوان نماینده مجلس بر مسند قدرت می دید. البته، همین نیز با انتقاد برخی مانند اعضای مجمع فدراسیون تکواندو همراه شد که تعویق برگزاری انتخابات را موضوعی در صلاحیت خود می دانستند؛ نه وزارت ورزش. در حقیقت، نحوی از حضور دولت در این روزها به چشم می خورد که فاقد وجاهت و منطق قانونی و فنی بود.


در این هنگام بود که انتقادات به دستگاه ورزش آغاز شد. بسیاری عنوان می داشتند مسئولان مستقر در ساختمان خیابان سئول فاقد استقلال کاری بوده و تحت تاثیر فشارها و رایزنی های غیر ورزشی قرار می گیرند. شاهد چنین مدعایی را نیز تعویق ناگهانی انتخابات فدراسیون هایی می دانستند که نامزد ریاست آنها مجلسیون و شورایی ها بودند. در غیر این صورت، لزومی برای این تصمیم نبود چرا که قانون مشخص بوده و نیازی به تصمیم عجولانه نبوده تا انتخابات به تعویق بیفتد.

چنین فضایی باعث می شد تا مسئولان دستگاه ورزش که در راس آنها محمود گودرزی قرار دارد، با چالشی جدی مواجه شوند. وی که فاقد سابقه اجرایی در کارنامه خود است، این روزها با انتقادات گسترده از سوی اهالی ورزش و کارشناسان مواجه است و متهم به نداشتن استقلال در تصمیم گیری ها و اقدامات خود.

ورزش و روزهای ناپایدار
در چنین فضایی است که شاهد تصمیماتی در دستگاه ورزش هستیم که ذهنیت عدم استقلال و دخالت نهادهای سیاسی را افزایش می دهد. وقتی نمی توان یک انتخابات ساده را برگزار کرد، چگونه می توان انتظار داشت در سایر تصمیم سازی ها ورود عوامل خارجی صورت نگیرد؟ این موضوعی است که باعث شده تا مناقشه های زیادی در این روزها صورت گیرد و نگرانی هایی به وجود آید.


در چنین اوضاعی است که وزیر ورزش عنوان می کند: "من در این یک ماه توصیه‌های زیادی از افراد ذی‌نفوذ داشتم که برای گماردن یک مدیر کل در استان با من صحبت می‌کردند که من مقاومت کرده‌ام. از مجلس و وزارت ارشاد مدت‌ها با من برای انتخاب مدیر کل صحبت می‌کردند اما چراغی که به خانه واجب است به مسجد حرام است." البته گودرزی در حالی این جملات را بر زبان می آورد که خود اذعان به فشارها دارد.

با وجود موضع گیری اخیر وزیر ورزش، روزهای اخیر حکایت از آن دارد که ساختمان سئول در چالش فشارهایی قرار دارد که موجب می شود تا تصمیماتش رنگ و بویی غیر ورزشی داشته باشد. باید دید این ناپایداری ها تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و ورزش را به کجا خواهد برد. آیا ورزش متلاطم از فشارهای جانبی و غیر ورزشی خواهد ماند یا به راهش به شکلی مستقل و کارشناسی ادامه خواهد داد؟