به گزارش مشرق، ایسنا به نقل از روزنامه گاردین نوشت: کاملا آشکار است که تحریم‌های اقتصادی به نوبه خود معمولا در تحقق اهداف سیاسی‌شان بی‌تاثیر بوده‌اند. تحریم‌ها بیش‌ترین تاثیرشان را در کوتاه مدت می‌گذارند زیرا در درازمدت به دلیل تغییرهای ساختاری اقتصادی و سیاسی تاثیرات‌شان کاهش می‌یابد. به طور کلی تحریم‌های موثر همواره کوتاه مدت بوده‌اند در حالی که تحریم‌های غیرموثر همیشه مدت زیادی طول کشیده‌اند.
این روزنامه در ادامه نوشت: در مورد ایران، تحریم‌هایی که آمریکا 30 سال پیش آغاز کرد و در ابتدا صنعت نفت ایران را هدف قرار داد اکنون از نظر دامنه و مدت، گسترش یافته است و بیش‌تر خانواده‌های دارای درآمد کم و گروه‌های اجتماعی آسیب‌پذیر در ایران را تحت فشار قرار داده است. این تحریم‌ها در تضعیف اقتصاد ایران موثر بوده است ولی هنوز هیچ یک از اهداف سیاست خارجی مرتبط با آن‌ها را تحقق نبخشیده است. دلیل این امر چگونگی واکنش نشان دادن گروه‌های مختلف در داخل ایران و غرب به تحریم‌هاست.
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: در کشورهای تحریم شده، تحریم‌ها حتی اگر فشار گسترده‌ای را به همراه داشته باشند توجیه می‌شوند به این بهانه که از جنگ بهترند. ولی وقتی طولانی می‌شوند تاثیرگذاری‌شان را در تحقق اهداف سیاسی‌شان از دست می‌دهند؛ در نتیجه کشورهای تحریم‌کننده تحریم‌های بیش‌تر و گسترده‌تری را اعمال می‌کنند که تنها باعث رادیکالی شدن هر چه بیش‌تر کشورهای تحریم شونده و تحریم‌کننده می‌شود.
این روزنامه انگلیسی در ادامه نوشت: تنها راه متوقف کردن این دور باطل این است که هر دو طرف با حسن نیت و با ذهن باز با یکدیگر گفت‌وگو کنند. بسیاری از ناظران غربی معتقدند که حسن روحانی، رییس‌جمهور جدید ایران حقیقتا به دنبال یافتن یک راه‌حل دیپلماتیک است. اما سیاستمداران و مقاماتی در کشورهای عضو گروه 1+5 یعنی پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه و چین) و آلمان وجود دارند که اگر یک راه‌حل دیپلماتیک در مدت زمان نسبتا کوتاهی حاصل نشود، اعمال اقدامات شدیدتر را خواستار خواهند شد. یکی از شواهد این امر رای 400 به 20 در مجلس نمایندگان آمریکا است که به تصویب اتخاذ تحریم‌های شدیدتر علیه ایران منجر شد.
در ادامه این گزارش آمده است: اگر ایران و 1+5 از فرصتی که در حال حاضر به دست آمده است استفاده نکنند، عواقب آن بیش‌تر از حفظ وضعیت فعلی خواهد بود. اگرچه واکنش بین‌المللی به رییس‌جمهور جدید ایران تا این لحظه مثبت بوده است، فقدان پیشرفت در چند ماه آینده می‌تواند باعث افزایش سرخوردگی‌ها و ناامیدی‌ها شود و موجب قدرت گرفتن تندروهای دو طرف شود و ما را به یک مداخله نظامی با عواقب جدی و غیرقابل تصور نزدیک‌تر کند.
این روزنامه انگلیسی در ادامه با ابراز امیدواری به این که دولت جدید ایران و نیز کشورهای غربی به درخواست مردم ایران که خود را در انتخابات ریاست‌جمهوری نشان داد، احترام بگذارند، افزود: روحانی، دولتش و تیم مذاکره‌کننده ایران به عنوان نمایندگان مردم ایران شایستگی این را دارند که جدی گرفته شوند و با آن‌ها تعامل سازنده برقرار شود. کشورهای عضو 1+5 باید پیشنهادی را ارائه کنند که به دولت روحانی در داخل کمک کند و توانایی وی برای برخورد با تندروهای داخل ایران را تقویت کند. اگر فرصت فعلی از دست برود آن‌ها دولت روحانی را تا جایی تضعیف خواهند کرد که ممکن است با شکست مواجه شود و زمینه را برای افزایش افراط‌گرایی فراهم کند. اکنون بر عهده میانه‌روهای دو طرف است که به وظیفه خود عمل کنند.
این روزنامه در پایان نوشت: کاملا مشخص است که یک مداخله نظامی طولانی مدت در خاورمیانه به نفع غرب نیست، به ویژه با توجه به وضعیت حساس اقتصاد جهانی و تحولات سیاسی اخیر در مصر و ترکیه. یافتن راه‌حلی برای موضوع ایران از طریق مذاکرات کلیدی برای حل مشکلات سیاسی و اقتصادی خاورمیانه است.
این روزنامه در ادامه نوشت: در مورد ایران، تحریم‌هایی که آمریکا 30 سال پیش آغاز کرد و در ابتدا صنعت نفت ایران را هدف قرار داد اکنون از نظر دامنه و مدت، گسترش یافته است و بیش‌تر خانواده‌های دارای درآمد کم و گروه‌های اجتماعی آسیب‌پذیر در ایران را تحت فشار قرار داده است. این تحریم‌ها در تضعیف اقتصاد ایران موثر بوده است ولی هنوز هیچ یک از اهداف سیاست خارجی مرتبط با آن‌ها را تحقق نبخشیده است. دلیل این امر چگونگی واکنش نشان دادن گروه‌های مختلف در داخل ایران و غرب به تحریم‌هاست.
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: در کشورهای تحریم شده، تحریم‌ها حتی اگر فشار گسترده‌ای را به همراه داشته باشند توجیه می‌شوند به این بهانه که از جنگ بهترند. ولی وقتی طولانی می‌شوند تاثیرگذاری‌شان را در تحقق اهداف سیاسی‌شان از دست می‌دهند؛ در نتیجه کشورهای تحریم‌کننده تحریم‌های بیش‌تر و گسترده‌تری را اعمال می‌کنند که تنها باعث رادیکالی شدن هر چه بیش‌تر کشورهای تحریم شونده و تحریم‌کننده می‌شود.
این روزنامه انگلیسی در ادامه نوشت: تنها راه متوقف کردن این دور باطل این است که هر دو طرف با حسن نیت و با ذهن باز با یکدیگر گفت‌وگو کنند. بسیاری از ناظران غربی معتقدند که حسن روحانی، رییس‌جمهور جدید ایران حقیقتا به دنبال یافتن یک راه‌حل دیپلماتیک است. اما سیاستمداران و مقاماتی در کشورهای عضو گروه 1+5 یعنی پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه و چین) و آلمان وجود دارند که اگر یک راه‌حل دیپلماتیک در مدت زمان نسبتا کوتاهی حاصل نشود، اعمال اقدامات شدیدتر را خواستار خواهند شد. یکی از شواهد این امر رای 400 به 20 در مجلس نمایندگان آمریکا است که به تصویب اتخاذ تحریم‌های شدیدتر علیه ایران منجر شد.
در ادامه این گزارش آمده است: اگر ایران و 1+5 از فرصتی که در حال حاضر به دست آمده است استفاده نکنند، عواقب آن بیش‌تر از حفظ وضعیت فعلی خواهد بود. اگرچه واکنش بین‌المللی به رییس‌جمهور جدید ایران تا این لحظه مثبت بوده است، فقدان پیشرفت در چند ماه آینده می‌تواند باعث افزایش سرخوردگی‌ها و ناامیدی‌ها شود و موجب قدرت گرفتن تندروهای دو طرف شود و ما را به یک مداخله نظامی با عواقب جدی و غیرقابل تصور نزدیک‌تر کند.
این روزنامه انگلیسی در ادامه با ابراز امیدواری به این که دولت جدید ایران و نیز کشورهای غربی به درخواست مردم ایران که خود را در انتخابات ریاست‌جمهوری نشان داد، احترام بگذارند، افزود: روحانی، دولتش و تیم مذاکره‌کننده ایران به عنوان نمایندگان مردم ایران شایستگی این را دارند که جدی گرفته شوند و با آن‌ها تعامل سازنده برقرار شود. کشورهای عضو 1+5 باید پیشنهادی را ارائه کنند که به دولت روحانی در داخل کمک کند و توانایی وی برای برخورد با تندروهای داخل ایران را تقویت کند. اگر فرصت فعلی از دست برود آن‌ها دولت روحانی را تا جایی تضعیف خواهند کرد که ممکن است با شکست مواجه شود و زمینه را برای افزایش افراط‌گرایی فراهم کند. اکنون بر عهده میانه‌روهای دو طرف است که به وظیفه خود عمل کنند.
این روزنامه در پایان نوشت: کاملا مشخص است که یک مداخله نظامی طولانی مدت در خاورمیانه به نفع غرب نیست، به ویژه با توجه به وضعیت حساس اقتصاد جهانی و تحولات سیاسی اخیر در مصر و ترکیه. یافتن راه‌حلی برای موضوع ایران از طریق مذاکرات کلیدی برای حل مشکلات سیاسی و اقتصادی خاورمیانه است.
