به گزارش مشرق و به نقل از فارس، دومین دوره بازی‌های آسیایی نوجوانان به میزبانی نانجینگ چین جمعه به پایان رسید و کاروان ورزشی ایران با، 6 مدال نقره و دو برنز در جایگاه بیستم جدول رده‌بندی توزیع مدال‌ها قرار گرفت. ملی‌پوشان ایران در این دوره از بازی‌ها در فوتبال، هندبال، بسکتبال، جودو، شنا و شیرجه، تکواندو، دوومیدانی در ماده‌های مختلف، تیراندازی و تنیس روی میز شرکت کردند.
* تنوع رشته‌ها در دومین دوره بازی‌های آسیایی
این دوره از رقابت‌ها با مسابقه فوتبال و هندبال از 13 آگوست آغاز شد، اما مسابقات به طور رسمی از 17 آگوست آغاز به کار کرد. نگاهی کوتاه به رشته‌های شرکت‌کننده در این دوره و دوره قبل نشان می‌دهد هنوز کاملا مشخص نشده حضور کدام رشته‌ها تثبیت شده است. به عنوان مثال قایقرانی، والیبال ساحلی و بولینگ در دوره قبل شرکت داشتند، اما امسال این رشته‌ها حضور نداشتند و در مقابل، جودو، تکواندو، راگبی، وزنه‌برداری، بدمینتون، شمشیربازی، اسکواش، تنیس و گلف اضافه شدند.
* اعزام ورزشکاران مدال‌آور به بازی‌های آسیایی
با توجه به کمبود بودجه، کمیته ملی المپیک در نظر گرفت تنها ورزشکارانی را به این دوره از رقابت‌ها اعزام کند که شانس مدال داشتند. کاروان ورزشی ایران در این دوره از بازی‌ها با 64 ورزشکار پسر و 14 ورزشکار دختر حاضر شد که نسبت به دوره گذشته این بازی‌ها رشد داشت. ایران در دوره قبلی مسابقات که در سال 2009 در سنگاپور برگزار شد با 54 ورزشکار در 6 رشته شرکت کرده بود و در پایان در جایگاه یازدهم قرار گرفته بود. اگرچه حضور ورزشکاران در این دوره و رشته‌های شرکت‌کننده بیشتر بود، اما متاسفانه ایران نسبت به دوره قبلی بازی‌ها رشد نداشته است، همین موضوع نشان می‌دهد کشورها تا چه اندازه در ورزش‌های نوجوانان سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
در دوره قبلی این بازی‌ها کاروان ایران یک طلا (دوومیدانی)، سه نقره (دوومیدانی و بسکتبال) و یک برنز (فوتبال) کسب کرد، اما در این دوره دو مدال ایران در جودو و تکواندو در حالی به دست آمد که در دوره قبلی ایران نماینده‌ای نداشت. اگرچه کسب یک مدال برنز در جودو در بین 6 ورزشکار شرکت‌کننده نتیجه خوبی محسوب نمی‌شود. در دوومیدانی همانند دوره قبل نتایج خوب بود، با این تفاوت که در این رشته در دوره قبل مدال طلا داشتیم، اما در این دوره چنین مدالی کسب نشد. در شنا نیز همانند دوره قبلی مدالی نداشتیم در حالی که شنا رشته‌ای است که مدال‌های زیادی در آن توزیع می‌شود که در رنکینگ کشورها بسیار موثر است. نتیجه این دوره و دوره قبل نشان می‌دهد هنوز آن طور که باید در این رده سنی سرمایه‌گذاری لازم صورت نگرفته است، اگرچه همه می‌دانند همین رده‌های سنی در المپیک‌های آینده می‌توانند برای ما مدال‌آور باشند.
در ورزش‌های تیمی و توپی، بسکتبال سه نفره ایران چهارم شد و هندبال نیز در جایگاه هفتم قرار گرفت. در این بین فوتبال ایران نمایش خیره‌کننده‌ای داشت و توانست با اقتدار راهی فینال شود، اما انتظار برای کسب مدال طلا در این رشته هم بیهوده بود و سرانجام فوتبالیست‌ها با شکست مقابل کره‌جنوبی به عنوان نایب‌قهرمانی رسیدند.
* هشدار به مسئولان فدراسیون‌ها؛ نوجوانان را جدی بگیرید
نتایج ورزشکاران نوجوان در این دوره از بازی‌ها در حالی کسب شد که همین ورزشکاران قرار است نماینده ایران در المپیک های آینده باشند. سرمایه‌گذاری دقیق در این رده سنی و انتخاب بهترین مربی در نوجوانان به ما کمک می‌کند در بازی‌های آسیایی و المپیک‌های آینده نتایج بهتری داشته باشیم.
به نظر می‌رسد با این نتیجه‌ای که ایران در دومین دوره بازی‌ها داشته نمی‌توان خوشبین بود که نتیجه لندن تکرار شود و یا حتی نتیجه بهتر گرفت، برعکس ممکن است بازهم نتایج بد المپیک پکن برای ما تکرار شود.
اگر به این رده سنی توجه نشود، اگر سرمایه‌گذاری نشود، اگر نوجوانان و نتایج‌شان جدی گرفته نشود و اگرهای دیگر، هیچ وقت نخواهیم توانست رنکینگ‌مان را در آسیا و دنیا بهبود ببخشیم.
اگر می‌خواهیم در المپیک و بازی‌های آسیایی حرفی برای گفتن داشته باشیم و جایگاه‌مان نسبت به دوره‌های قبل بهتر شود، لازم است نوجوانان و جوانان را جدی بگیریم و با کار و فعالیت در این بخش، پشتوانه‌های لازم را در رده سنی بزرگسالان داشته باشیم و در بخش پایه تنها به شعار بسنده نکنیم.
* تنوع رشته‌ها در دومین دوره بازی‌های آسیایی
این دوره از رقابت‌ها با مسابقه فوتبال و هندبال از 13 آگوست آغاز شد، اما مسابقات به طور رسمی از 17 آگوست آغاز به کار کرد. نگاهی کوتاه به رشته‌های شرکت‌کننده در این دوره و دوره قبل نشان می‌دهد هنوز کاملا مشخص نشده حضور کدام رشته‌ها تثبیت شده است. به عنوان مثال قایقرانی، والیبال ساحلی و بولینگ در دوره قبل شرکت داشتند، اما امسال این رشته‌ها حضور نداشتند و در مقابل، جودو، تکواندو، راگبی، وزنه‌برداری، بدمینتون، شمشیربازی، اسکواش، تنیس و گلف اضافه شدند.
* اعزام ورزشکاران مدال‌آور به بازی‌های آسیایی
با توجه به کمبود بودجه، کمیته ملی المپیک در نظر گرفت تنها ورزشکارانی را به این دوره از رقابت‌ها اعزام کند که شانس مدال داشتند. کاروان ورزشی ایران در این دوره از بازی‌ها با 64 ورزشکار پسر و 14 ورزشکار دختر حاضر شد که نسبت به دوره گذشته این بازی‌ها رشد داشت. ایران در دوره قبلی مسابقات که در سال 2009 در سنگاپور برگزار شد با 54 ورزشکار در 6 رشته شرکت کرده بود و در پایان در جایگاه یازدهم قرار گرفته بود. اگرچه حضور ورزشکاران در این دوره و رشته‌های شرکت‌کننده بیشتر بود، اما متاسفانه ایران نسبت به دوره قبلی بازی‌ها رشد نداشته است، همین موضوع نشان می‌دهد کشورها تا چه اندازه در ورزش‌های نوجوانان سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
در دوره قبلی این بازی‌ها کاروان ایران یک طلا (دوومیدانی)، سه نقره (دوومیدانی و بسکتبال) و یک برنز (فوتبال) کسب کرد، اما در این دوره دو مدال ایران در جودو و تکواندو در حالی به دست آمد که در دوره قبلی ایران نماینده‌ای نداشت. اگرچه کسب یک مدال برنز در جودو در بین 6 ورزشکار شرکت‌کننده نتیجه خوبی محسوب نمی‌شود. در دوومیدانی همانند دوره قبل نتایج خوب بود، با این تفاوت که در این رشته در دوره قبل مدال طلا داشتیم، اما در این دوره چنین مدالی کسب نشد. در شنا نیز همانند دوره قبلی مدالی نداشتیم در حالی که شنا رشته‌ای است که مدال‌های زیادی در آن توزیع می‌شود که در رنکینگ کشورها بسیار موثر است. نتیجه این دوره و دوره قبل نشان می‌دهد هنوز آن طور که باید در این رده سنی سرمایه‌گذاری لازم صورت نگرفته است، اگرچه همه می‌دانند همین رده‌های سنی در المپیک‌های آینده می‌توانند برای ما مدال‌آور باشند.
در ورزش‌های تیمی و توپی، بسکتبال سه نفره ایران چهارم شد و هندبال نیز در جایگاه هفتم قرار گرفت. در این بین فوتبال ایران نمایش خیره‌کننده‌ای داشت و توانست با اقتدار راهی فینال شود، اما انتظار برای کسب مدال طلا در این رشته هم بیهوده بود و سرانجام فوتبالیست‌ها با شکست مقابل کره‌جنوبی به عنوان نایب‌قهرمانی رسیدند.
* هشدار به مسئولان فدراسیون‌ها؛ نوجوانان را جدی بگیرید
نتایج ورزشکاران نوجوان در این دوره از بازی‌ها در حالی کسب شد که همین ورزشکاران قرار است نماینده ایران در المپیک های آینده باشند. سرمایه‌گذاری دقیق در این رده سنی و انتخاب بهترین مربی در نوجوانان به ما کمک می‌کند در بازی‌های آسیایی و المپیک‌های آینده نتایج بهتری داشته باشیم.
به نظر می‌رسد با این نتیجه‌ای که ایران در دومین دوره بازی‌ها داشته نمی‌توان خوشبین بود که نتیجه لندن تکرار شود و یا حتی نتیجه بهتر گرفت، برعکس ممکن است بازهم نتایج بد المپیک پکن برای ما تکرار شود.
اگر به این رده سنی توجه نشود، اگر سرمایه‌گذاری نشود، اگر نوجوانان و نتایج‌شان جدی گرفته نشود و اگرهای دیگر، هیچ وقت نخواهیم توانست رنکینگ‌مان را در آسیا و دنیا بهبود ببخشیم.
اگر می‌خواهیم در المپیک و بازی‌های آسیایی حرفی برای گفتن داشته باشیم و جایگاه‌مان نسبت به دوره‌های قبل بهتر شود، لازم است نوجوانان و جوانان را جدی بگیریم و با کار و فعالیت در این بخش، پشتوانه‌های لازم را در رده سنی بزرگسالان داشته باشیم و در بخش پایه تنها به شعار بسنده نکنیم.
