به گزارش وبلاگستان مشرق، مهران موزون در وبلاگ شنود نوشت: تحلیل این قلم، پیش از آغاز جریان رأی اعتماد این بود که مشورت دهندگان به حسن روحانی مشورت های خود را طوری به ایشان وارد می آورند!! تا کسی چون زنگنه را ابتدا به ساکن برای تخلیه ی انرژی مقاومت مجلس به جلو بفرستند که گزینه ی اصلی خود را در مرتبه دوم یا سوم به مجلسی که زیر بار فشار رسانه ای طیف مشورت!! دهنده است بفرستند.

در همین راستا پُستی را 16 روز پیش قلمی شده بود با عنوان « میخواهند مجلس را از مرگ به تب راضی کنند » .

آنجا پیش بینی کرده بودم سابقه ی علنی و رسانه ای زنگنه برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی آنقدر واضح هست که با رأی قاطعانه خود، او را رد کنند لکن طیف مشورت! دهنده ی حسن روحانی با پیاده نظام رسانه ای خود کاری خواهند کرد تا همین کنار زدن زنگنه آنقدر انرژی از مجلس بگیرد که منتخبین ملت نای مقاومت در برابر گزینه ی دوم وزارت نفت را نداشته باشند. درست همان بلایی که در رای اعتماد دولت نهم بر سر احمدی نژاد آمد و او را تا معرفی گزینه ی چهارم وزارت نفت دواندند.

متاسفانه علیرغم اینکه استراتژی « از مرگ به تب» را خوب حدس زده بودم لکن چینش کسانی که باید فدایی رأی آوردن زنگنه می شدند را در میانه راه یافتم.

روز سه شنبه بود که با رصد حال و هوای مجلس به این تحلیل رسیدم که طیف وارد آورنده مشورت به روحانی، با کیاست تمام دوتن از نام و نشاندارهای 88 خود را تعمداً برای وزارت خانه های دیگری معرفی کرده اند تا کد فتنه فتنه فتنه ی نمایندگان روی آن دو تخلیه شده و زنگنه ای که صرفنظر از پوزیشنهایش در 88 (که چقدر نقش داشته یا نداشته) در سایه ی حمله ی نمایندگان به آندوی دیگر قرار بگیرد.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی رفتار هشتادوهشتی نجفی و منفرد را دیدند اما خلافگویی های پشت سرهم زنگنه را ندیدند.

(اظهارات و ادعاهای زنگنه را نهادها و اشخاص مختلف پشت سرهم تکذیب کردند).

متاسفانه 166 نفری که به زنگنه رأی دادند (که از خدای متعال و امام زمان عج برای آنان طلب بخشایش و مغفرت دارم) کارنامه درخشان!! زنگنه را در دستان زاکانی و دیگران ندیدند.

جالب اینکه هیچ نماینده ای اقدام به افشای کارنامه ی نورانی زنگنه در تصدی وزارت نیرویش نکرد.

هیچکس از زنگنه نپرسید که از کجا و از کدام مبادی و با اجازه ی کدام نهاد مسئول توانسته ای میان کارکنان صنعت نفت و خانواده هایشان نظرسنجی راه بیاندازی که متکبرانه ادعا کردی : کارکنان نفت و خانواده هایشان خوشحال اند که من میخواهم بیایم.

هیچ کس به آن نماینده ی خودشیفته ی پیرمردی که سنگ زنگنه را با چشمان بسته به سینه میزد نگفت که : هان ای کسی که وجود زنگنه و ارادتت به ایشان راه را بر حقیقیت طلبی ات بسته، چگونه و با کدام رویی پیش چشم ملت از همین حالا برای زنگنه 2% تلرانس مالی کنار میگذاری و رقمش را هم اعلام میکنی 30000000000 دلار؟

میدانی این رقم که ناچیزش خواندی بیش از 30 برابر 3 هزار میلیارد تومانی است که اَنگش را به دولت دهم زدید در حالیکه خود دولت دهم پرونده ی آن را کشف و روی میز قضاوت لاریجانی گذاشت؟

هیچکس این حقایق عریان را در مورد بیژن نامدار زنگنه ندید و نشنید.

هیچکس متوجه نشد که زنگنه از سویی به سوابق 30 سال پیش خود در وزارت جهاد افتخار میکرد و از سوی دیگر مدارک مصیبت های مدیریتی اش در 12 یا 16 سال پیش را فقط به این دلیل که مربوط به سالهای گذشته هستند به سُخره گرفت و طوری سخن گفت که ارائه دهندگان مدارک فوق نزد دیگران غضنفری در آمپاس قرار گرفته جلوه کنند.

هان ای 166 نفری که رأی مثبت به زنگنه دادید؛
بدانید و آگاه باشید یک تحلیل ویژه این است که در شطرنج رأی اعتماد، شما را با دوقلعه ی منفرد و نجفی کیش دادند تا زنگنه را وزیر کنند.

به هر روی، حالا دیگر نبض بازار ایران در چهار راه استانبول نخواهد زد بلکه گوش اقتصاد کشور در دستان باتجربه! بیژن نامدار زنگنه خواهد بود.