
به گزارش مشرق به نقل از فارس، 19 اسفند سال 1386 اسفنديار رحيممشايي؛ رئيس وقت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همزمان با دويستمين سالگرد تولد "اميرکبير "، همه را در موزه ملي ايران دور هم جمع کرد، از بازيگران سريال اميرکبير گرفته تا محمود احمدينژاد، رئيسجمهور کشورمان.
مشايي در آن مراسم جشن تولد، پيشنهادي داد که احمدينژاد همانجا موافقتش را با آن پيشنهاد اعلام کرد. مشايي از طراحي "نشان لياقت اميرکبير " گفت. نشاني که قرار بود به تمام بهترينها در هر شاخه و رستهاي اهدا شود، نشاني با شمايل "اميرکبير ".
مشايي آن شب گفت: "با توجه به اينکه اميرکبير در دورهاي از تاريخ ايران آبروي اين ملت به شمار ميآمده است، پيشنهاد ميدهم اگر نشان لياقتي به مديران و اقشار مختلف ارائه ميشود مزين به نام اميرکبير شود. "
3 سال از 200 سالگي اميرکبير و آن پيشنهاد و آن موافقت ميگذرد اما تا به امروز هيچ نشان لياقت اميرکبيري به هيچ کسي اهدا نشده است که اين از دو حالت خارج نيست يا فرد "لايق " نداريم يا اين وعده در زير غبار فراموشي گم شده است.
اين در حالي است که هر از گاهي تمام دستگاههاي دولتي به بهانههاي مختلف از "بهترينها " و "لايقترينها " تقدير ميکنند، تقديري که ميتوانست با نام و شمايل اميرکبير همراه باشد.
اميرکبير ديگر 203 ساله شده اما هيچ نشاني از نشانش نيست. قرار است مراسم بزرگداشت وي (20 ديماه) در کاخموزه گلستان در تهران برپا شود. يکي از مهمانان پيشبينيشده براي اين مراسم نيز اسفنديار رحيممشايي است.
البته مشايي چند روز پيش يعني 12 دي 1389 نيز پيشنهادي مشابه همين پيشنهاد "نشان اميرکبير " را ارائه کرده است اما اين بار در جلسه ستاد برگزاري جشن جهاني نوروز سال 1390 و پيشنهاد طراحي "نشان نوروز ".
نشاني که اگر به سرنوشت "نشان اميرکبير " دچار شود عمر آن به پايان دولت دهم هم قد نخواهد داد چون "نشان اميرکبير " حداقل موافقت رئيسجمهور را داشت و پس از 3 سال اجرايي نشد.
اما به واقع آيا درست است که براي هر موضوعي يک نشاني را تعريف کرد و جايگاه آن را در سطح "تعارفها " تقليل داد و آيا مسئله پاسداشت و گراميداشت مشاهير و مناسبتها با طراحي "نشان " حل ميشود؟