
به گزارش مشرق، عباس عبدی از جمله تحلیلگران اصلاح طلب طی یادداشتی در هفته نامه آسمان در خصوص مهمترین اشتباه اصلاح طلبان نوشت: مهمترین اشتباه اصلاح طلبان از سال 81 آغاز شد که رفتار جبهه ای را به رفتار حزبی تقلیل دادند. این تغییر در شرایطی رخ داده بود که کوشش برای نهادینه کردن فرآیند دموکراسی به سرانجام نرسیده بود و تا پیش از رسیدن به این هدف نباید به سیاست های حزبی و ضد جبهه ای متمایل میشد.
اشتباهی که در انتخابات شورای دوم رخداد و احزاب و گروه ها لیست های حزبی دادند، بدون آنکه در عینیت اجتماعی چنین تمایزات حزبی معنا داشته باشد، نباید تکرار شود و با توجه به حوادث سال های اخیر نیز پیشنهاد می شود مجموعه ای معرف جبهه اصلاحات با تعریف مسوولیت و حقوق مشخص شکل بگیرد که متولی اصلی ترین تصمیمات جبهه اصلاحات باشد.
البته جایگاه همه اشخاص باید در این مجموعه یا در ارتباط با آن روشن باشد تا دچار اغتشاشات رفتاری و فکری نشود. در انجام این کار باید در این مجموعه یا در ارتباط با آن روشن باشد تا دچار اغتشاشات رفتاری و فکر نشود.
در انجام این کار باید به دو نکته مهم توجه کرد.
اول اینکه هر کسی که خود را منسوب به این جبهه اصلاحات می کند، باید به لوازم و تبعات جبهه مذکور ملتزم باشد و افرادی را که با آن فاصله زیادی دارند، باید با مرزبندی های روشن از خود جدا کنند.
نکته دوم این که نقد درونی را باید احترام بگذارند و مانع از نقدر درونی گفتمانی و درون گروهی نشوند، که اگر زیر بار نقد نروند تیر خلاص را بر خود شلیک کرده اند.
اشتباهی که در انتخابات شورای دوم رخداد و احزاب و گروه ها لیست های حزبی دادند، بدون آنکه در عینیت اجتماعی چنین تمایزات حزبی معنا داشته باشد، نباید تکرار شود و با توجه به حوادث سال های اخیر نیز پیشنهاد می شود مجموعه ای معرف جبهه اصلاحات با تعریف مسوولیت و حقوق مشخص شکل بگیرد که متولی اصلی ترین تصمیمات جبهه اصلاحات باشد.
البته جایگاه همه اشخاص باید در این مجموعه یا در ارتباط با آن روشن باشد تا دچار اغتشاشات رفتاری و فکری نشود. در انجام این کار باید در این مجموعه یا در ارتباط با آن روشن باشد تا دچار اغتشاشات رفتاری و فکر نشود.
در انجام این کار باید به دو نکته مهم توجه کرد.
اول اینکه هر کسی که خود را منسوب به این جبهه اصلاحات می کند، باید به لوازم و تبعات جبهه مذکور ملتزم باشد و افرادی را که با آن فاصله زیادی دارند، باید با مرزبندی های روشن از خود جدا کنند.
نکته دوم این که نقد درونی را باید احترام بگذارند و مانع از نقدر درونی گفتمانی و درون گروهی نشوند، که اگر زیر بار نقد نروند تیر خلاص را بر خود شلیک کرده اند.