به گزارش مشرق، بحث پیوستن قاسم دهنوی به پرسپولیس و سپاهان در چند وقت اخیر سوژه داغ رسانه‌ها شده بود اما این بازیکن پس از جلسات متوالی بالاخره به تیم فوتبال پرسپولیس پیوست و نامه سرگشاده‌ای را نوشت.

متن نامه که در اختیار فارس قرار گرفته به شرح زیر است:

«هواداران پرسپولیس، هواداران سپاهان و دوستان رسانه‌ای عزیز، نیک می‌دانم با به وجود آمدن اتفاقاتی ناخواسته طی هفته‌های اخیر باعث ناراحتی شما شده‌ام اما حقیقت این است که من از چند هفته قبل مدام گرفتار یک مشکل شخصی و خانوادگی بوده‌ام که ناچار باید به برخی مسائل تن می‌دادم.

پس از این مدت هم این گرفتاری‌ نانوشتنی ادامه داشته که معلوم هم نیست تا کی گریبانگیرم خواهد بود.

شاید در آینده و روزی بشود این مشکلات را رسانه‌ای کرد، اما متاسفانه در حال حاضر امکان آن وجود ندارد. با این وجود از همه شما عزیزان بابت مسائلی که ناخواسته به وجود آمد و از قاسم دهنوی چهره دیگری بین اهالی فوتبال ساخت عذرخواهی می‌کنم. از شما هواداران سپاهان عذرخواهی می‌کنم و ده‌ها بار متاسفم که امکانات دل‌انگیز سپاهان و شما را یک جا از دست می‌دهم چون این بار باید به ندای قلبی‌ام گوش بدهم ولی هرگز لطف و محبت شما، آقای رحیمی و‌ آقای کرانجار و مسئولان، مربیان و بازیکنان تیم سپاهان را فراموش نخواهم کرد. همینطور از هواداران پرشور پرسپولیس هم صمیمانه عذرخواهی کرده و امیدوارم از من رنجیده نباشند. واقعا از برخی اتفاقات اخیر که ناخواسته و به دلیل مشکلات عدیده خانوادگی رخ داد و اسباب ناراحتی سردار رویانیان، آقای علی دایی و سایر مسئولان پرسپولیس را فراهم ساخت متاسفم و از همه این عزیزان ده‌ها بار عذرخواهی می‌کنم. ضمن آنکه از رسانه‌ها و ارباب جراید نیز عذر می‌خواهم که به وجود آمدن اتفاقاتی ناخواسته باعث سردرگمی و ناراحتی آنان شد. اکنون موضوع ادامه فوتبالم پیش آمده و افتخار خوشایند بازی با پیراهن تیم بزرگ پرسپولیس که ارزش آن را نمی‌توان با پول اندازه گرفت. راستش را بخواهید من از قبل هم می خواستم در تیم یه طرفدار و مردمی پرسپولیس توپ بزنم چرا که برایم هیچ‌گاه افتخاری بالاتر از این نبود، اما همانطور که عرض شد یکسری مشکلات خانوادگی مانع شد و حالا خوشحالم که بالاخره به ندای قلبی‌ام گوش داده و بهترین تصمیم خود را گرفتم. در پایان لازم است چند کلمه در باب خود بگویم بلکه افکار عمومی و مردم با چهره واقعی قاسم دهنوی آشناتر شوند:

اکنون که این عریضه را می‌نویسم، نمی‌دانم مورد قبول دوستان واقع بشود _ خدا کند بشود _ باید بگویم من یک بازیکن شهرستانی‌ام که با زحمت و رنج فراوان به اینجا رسیدم و گذشته ام را فراموش نکرده‌ام. من هنوز فراموش نکرده‌ام که یک کارگر ساده کارخانه فرش ماشینی بودم و از نوجوانی زحمت کشیدم، عرق ریختم و برای گرفتم پول زحمت کشیدم. خیلی دم زیاد زحمت کشیدم و به همین دلیل هم امروز وظیفه خود دانستم تا برخی حرف‌ها را در قالب درد دل و برای روش شدن اذهان عمومی عنوان کنم و از همه عذر بخواهم و دوباره امیدوار باشم این عذرخواهی مرا پذیرا باشید.»