خبرنگار گروه ورزشی مشرق - چندی پیش در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو سیما که با حضور حمید سجادی و حمید استیلی، دو تن از چهره های ورزش به بهانه راه یابی تیم ملی فوتبال به جام جهانی و بررسی دلایل موفقیت این تیم برگزار شد، سجادی به نکته مهمی اشاره کرد. وی گفت: "پس از تأسیس وزارت ورزش و جوانان برنامه ریزی جامع و راهبردی با الهام از طرح جامع ورزش که در زمان مهندس مهرعلیزاده نوشته شده بود، تهیه شد."
این طرح که در زمان ریاست مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی تهیه شد، نخستین سند ملی است که با بهره‌گیری از نظرات متخصصان، کارشناسان و دست‌اندرکاران تدوین شده و دارای افق زمانی ۲۰ ساله است و می‌تواند تحول اساسی در به وجود آورد؛ البته، این به معنای بی نقد و کاستی بودنش نیست.
این طرح که در زمان ریاست مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی تهیه شد، نخستین سند ملی است که با بهره‌گیری از نظرات متخصصان، کارشناسان و دست‌اندرکاران تدوین شده و دارای افق زمانی ۲۰ ساله است و می‌تواند تحول اساسی در به وجود آورد؛ البته، این به معنای بی نقد و کاستی بودنش نیست.
طرحی که نا تمام ماند
محمد علی آبادی که پس از محسن مهرعلیزاده به ریاست سازمان تربیت بدنی رسید، با یک تصمیم شخصی، بلافاصله جلوی اجرای این طرح را گرفت و درست زمانی که باید این طرح اجرا ومدیریت ورزش از مدل تجربی و سنتی خارج می شد، بدون هیچ دلیل منطقی طرح را نا تمام گذاشت. البته، دکتر محمد عباسی نیز راه وی را ادامه داد و این طرح از کتابخانه ها بیرون نیامد.
محمد علی آبادی که پس از محسن مهرعلیزاده به ریاست سازمان تربیت بدنی رسید، با یک تصمیم شخصی، بلافاصله جلوی اجرای این طرح را گرفت و درست زمانی که باید این طرح اجرا ومدیریت ورزش از مدل تجربی و سنتی خارج می شد، بدون هیچ دلیل منطقی طرح را نا تمام گذاشت. البته، دکتر محمد عباسی نیز راه وی را ادامه داد و این طرح از کتابخانه ها بیرون نیامد.
نتایج ضعیف تیم ها، عدم هماهنگی در بدنه ورزش و سایر مشکلات دوران ریاست علی آبادی، همه به دلیل نداشتن برنامه جامع و مدون بود. در حقیقت، ورزش در این سال ها فاقد برنامه ای مدون و نقشه راهی بود تا بتوان براساس آن سره را از ناسره تشخیص داد.
هنوز هم بسیاری از کارشناسان و اهالی ورزش با این طرح آشنایی کامل نداشته و فقط نام آن را شنیده اند. این طرح که در زمان ریاست مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی تهیه شد، نخستین سند ملی است که با بهره‌گیری از نظرات ۷۰۰ نفر از متخصصان، کارشناسان و دست‌اندرکاران ورزش و با صرف ۴۶۰۰۰ نفر ساعت و ۱۴ ماه کار مداوم (که تنها اسناد پشتیبان آن ۱۵ مجلد است)، تدوین شده و دارای افق زمانی ۲۰ ساله است و می‌تواند تحول اساسی در ورزش کشور به وجود آورد. البته، این به معنای بی نقد و کاستی بودن این طرح نیست.
اهداف کلی این طرح شامل موارد عمومی‌کردن ورزش در کشور، علمی کردن امر تربیت بدنی و ورزش، توسعه ورزش قهرمانی در رشته‌های دارای اولویت، تمرکز امور سیاستگذاری و نظارت در یک سازمان، واگذاری امور تصدی به بخش غیردولتی، توسعه پژوهش و تحقیقات ورزشی و توجه جدی به امر تربیت بدنی و ورزش در مدارس و دانشگاه‌ها بود.
مسلما اگر علی آبادی در آن زمان این طرح را اجرا می کرد، اکنون طبق برنامه ورزش ما به پیشرفت های قابل توجهی دست پیدا می کرد و به عنوان مثال با حذف کشتی از المپیک، کاسه چه کنم چه کنم به دست نمی گرفتیم. در حقیقت، فقدان چشم اندازی روشن و شفاف موجب شد تا ورزش در سال های اخیر دچار روزمرگی و زمانمندی شود.
مسلما با علمی کردن ورزش و خروج آن از حالت تجربی کنونی می توان این نشاط را به جامعه تزریق کرد و موجب پیشرفت کشور در ابعاد اقتصادی و صنعتی و باالطبع سیاسی شد.
آیا ورزش نیز هدفمند می شود؟
حال که حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم و با شعار تدبیر و امید وارد عرصه شده، فرصت مناسبی است که این طرح نیمه تمام و جامع، هرچند با چند سال تاخیر توسط این دولت به اجرا برسد تا پس از سال ها شاهد هدفمند شدن برنامه ریزی های ورزشی باشیم و از اعمال سلیقه های شخصی در هدایت ورزش و مدیریت سنتی و تجربی جلوگیری کنیم.
حال که حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم و با شعار تدبیر و امید وارد عرصه شده، فرصت مناسبی است که این طرح نیمه تمام و جامع، هرچند با چند سال تاخیر توسط این دولت به اجرا برسد تا پس از سال ها شاهد هدفمند شدن برنامه ریزی های ورزشی باشیم و از اعمال سلیقه های شخصی در هدایت ورزش و مدیریت سنتی و تجربی جلوگیری کنیم.
با اجرای درست این طرح 20 سال بعد مانند کشورهای پیشرو در ورزش، ضمن داشتن جامعه ای با نشاط و سالم و کسب مدال های رنگارنگ در المپیک، می توانیم از فواید رشد آن در جامعه استفاده کرده و در زمینه صنعت، تکنولوژی و اقتصاد با سرعتی مضاعف پیشرفت کنیم .
اگر به جدول توزیع مدال های المپیک توجه کنیم، بیشتر کشورهایی که در بالای جدول هستند و مدال زیادی کسب کرده اند، صاحب صنعت و تکنولوژی نیزهستند. این نشان از رابطه مستقیم سلامت و نشاط جامعه با پیشرفت آن در تمام زمینه ها دارد. تا وقتی ورزش در کشور ما به جایگاه واقعی خود نرسد، پیشرفت در سایر حوزه ها سخت و دشوار خواهد بود.
مسلما با علمی کردن ورزش و خروج آن از حالت تجربی کنونی می توان این نشاط را به جامعه تزریق کرد و موجب پیشرفت کشور در ابعاد اقتصادی و صنعتی و باالطبع سیاسی شد. امیدواریم مشاوران رئیس جمهور منتخب با یک تصمیم درست زمینه مناسب برای به اجرا در آوردن طرح جامع را فراهم کنند تا در آینده ورزشکاران ما با افتخار آفرینی های خود اعتماد به نفس و شور و نشاط را به جامعه تزریق کنند.
