به گزارش مشرق به نقل از کیهان، اين جملات بخشي از نوشته يكي از مخالفان
فراري به نام اسماعيل نوري علاء است. مدير سايت سكولاريسم نو در اين مطلب
تصريح مي كند: باور كنيد كه من در عمر هفتاد ساله خود، هيچ مهلتي را همچون
اين چهار ساله «هدر رفته» نديده ام و بابت اين اتلاف وقت كاهلانه هيچگاه
چنين غمزده نبوده ام. هر چه به خرداد ماه سال كنوني نزديك مي شويم بيشتر از
خود مي پرسم كه چرا نشد؟ چه كس مقصر بود؟ چه كاري مي توانستيم بكنيم كه
نكرديم؟
وي با بيان اينكه «حريف خوب دست ما را خوانده بود» مي افزايد: مگر دستگاه امنيتي و اطلاعاتي همين رژيم نبود كه در هر گوشه اي نفوذ كرد، در داخل قهرمان ساخت و به خارج تحويل داد، هدايت كار اتحاد اپوزيسيون را خود برعهده گرفت، مبارزان را در درگيري هاي لفظي و فكري خرده پا گرفتار كرد. آري، او بود كه مردگان پنجاه ساله مان را زنده كرد و دعواهايشان را به اختلافات امروز ما مبدل ساخت.
اين سلطنت طلب فراري خاطرنشان مي كند: اين گونه است كه اكنون، در پايان آن مهلت چهار ساله براي تجمع سكولار دموكرات ها در زير پرچمي واحد، و كوشش براي برپا داشتن يك آلترناتيو قابل اعتماد، در جغرافياي گسترده اپوزيسيون تنها چادرهاي ژنده و پاره پوره گروه هايي سياسي به چشم مي خورند. اكنون انتخابات 92 هم ديگر چندان دور نيست و اپوزيسيون حكومت اسلامي، متاسفانه، يك سانتي متر هم از آنجا كه چهار سال پيش بود به جلو نخزيده است. صحنه همچنان براي جولان حكومت و برگزاري انتخاباتي به دلخواهش آماده است بي آنكه عاملي با نام اپوزيسيون بتواند در آن تاثيري بگذارد.
نوري علاء تاكيد مي كند: باري مي خواهم بگويم كه ديگر مرا اميدي به دوران پيش از برگزاري انتخابات نيست. حتي فكر مي كنم دست زدن به ايجاد نهادهاي آبكي اپوزيسيون در فاصله امروز و انتخابات تنها به نااميد كردن هرچه بيشتر تمام مي شود. نهادهاي ائتلافي بي رمق و فرمايشي كه نيامده رهسپار شكست و فراموشي مي شوند، كاركردي اگر داشته باشند صرفا ندا دادن است كه «اميدتان را به ما نبنديد، از اين امامزاده معجزي بر نمي خيزد». و آيا يكي از كاركردهاي عوامل نفوذي رژيم در اپوزيسيون در راستاي همين مقصود نبوده است؟
وي سپس خواستار بازنشسته كردن بسياري از سران اپوزيسيون شده و مي نويسد: اما آيا مي توان گفت كه مهلت چهار ساله ديگري در راه است؟ مي دانم كه خيلي ها بايد خود را براي بازنشسته شدن در فرداي انتخابات ايران آماده كنند؛ چرا كه با اين انتخابات «تاريخ مصرف» آنها و تئوري هاي ورشكسته اي همچون «وادار كردن رژيم به انجام انتخابات آزاد» نيز به سر خواهد آمد.
وي در پايان تصريح مي كند: داستان شكست ما درس هاي مهمي را با خود دارد. ما در آزمايش تاريخ رفوزه شديم.
وي با بيان اينكه «حريف خوب دست ما را خوانده بود» مي افزايد: مگر دستگاه امنيتي و اطلاعاتي همين رژيم نبود كه در هر گوشه اي نفوذ كرد، در داخل قهرمان ساخت و به خارج تحويل داد، هدايت كار اتحاد اپوزيسيون را خود برعهده گرفت، مبارزان را در درگيري هاي لفظي و فكري خرده پا گرفتار كرد. آري، او بود كه مردگان پنجاه ساله مان را زنده كرد و دعواهايشان را به اختلافات امروز ما مبدل ساخت.
اين سلطنت طلب فراري خاطرنشان مي كند: اين گونه است كه اكنون، در پايان آن مهلت چهار ساله براي تجمع سكولار دموكرات ها در زير پرچمي واحد، و كوشش براي برپا داشتن يك آلترناتيو قابل اعتماد، در جغرافياي گسترده اپوزيسيون تنها چادرهاي ژنده و پاره پوره گروه هايي سياسي به چشم مي خورند. اكنون انتخابات 92 هم ديگر چندان دور نيست و اپوزيسيون حكومت اسلامي، متاسفانه، يك سانتي متر هم از آنجا كه چهار سال پيش بود به جلو نخزيده است. صحنه همچنان براي جولان حكومت و برگزاري انتخاباتي به دلخواهش آماده است بي آنكه عاملي با نام اپوزيسيون بتواند در آن تاثيري بگذارد.
نوري علاء تاكيد مي كند: باري مي خواهم بگويم كه ديگر مرا اميدي به دوران پيش از برگزاري انتخابات نيست. حتي فكر مي كنم دست زدن به ايجاد نهادهاي آبكي اپوزيسيون در فاصله امروز و انتخابات تنها به نااميد كردن هرچه بيشتر تمام مي شود. نهادهاي ائتلافي بي رمق و فرمايشي كه نيامده رهسپار شكست و فراموشي مي شوند، كاركردي اگر داشته باشند صرفا ندا دادن است كه «اميدتان را به ما نبنديد، از اين امامزاده معجزي بر نمي خيزد». و آيا يكي از كاركردهاي عوامل نفوذي رژيم در اپوزيسيون در راستاي همين مقصود نبوده است؟
وي سپس خواستار بازنشسته كردن بسياري از سران اپوزيسيون شده و مي نويسد: اما آيا مي توان گفت كه مهلت چهار ساله ديگري در راه است؟ مي دانم كه خيلي ها بايد خود را براي بازنشسته شدن در فرداي انتخابات ايران آماده كنند؛ چرا كه با اين انتخابات «تاريخ مصرف» آنها و تئوري هاي ورشكسته اي همچون «وادار كردن رژيم به انجام انتخابات آزاد» نيز به سر خواهد آمد.
وي در پايان تصريح مي كند: داستان شكست ما درس هاي مهمي را با خود دارد. ما در آزمايش تاريخ رفوزه شديم.
