البته احمدی نژاد درباره چگونگی منابع تامین افزایش یارانه نقدی از 45 هزار تومان کنونی به 250 هزار تومان و مهمتر از آن، تبعات تورمی چنین اقدامی توضیحی نداد؛ اما پیش از این در دی ماه سال گذشته در یک گفتگوی تلویزیونی چگونگی محاسبه این رقم را اعلام کرده بود.

با اين حساب 210 هزار ميليارد باقي ميماند که ميتوانيم اين 210 هزار را بين مردم تقسيم کرده و به مردم بپردازيم... هم اکنون مردم 40 هزار تومان به عنوان یارانه نقدی دریافت می کنند که می توانیم 5.25 برابر این رقم را به مردم پرداخت کنیم.»
با استفاده از نحوه محاسبه ساده رئیس جمهور، پیشنهاد می کنیم دولت نه تنها تمام یارانه مستقیم و پنهان در بودجه را بلکه اساسا تمام رقم بودجه کل کشور را به طور نقدی میان مردم توزیع کند. دولت در لایحه بودجه سال 1392 کل رقم بودجه عمومی و بودجه شرکت های دولتی را 730 هزار میلیارد تومان اعلام کرده است.
بر اساس این پیشنهاد، بایستی دولت کل این بودجه را میان مردم توزیع کند زیرا همانطور که بارهای رئیس جمهور تاکید کرده، «پول بیت المال، حق ملت است و مردم خودشان بهتر می دانند چطور آن را خرج کنند.»
بنابراین با تقسیم 730 هزار میلیارد تومان کل بودجه کشور در سال 1392 میان 75 میلیون ایرانی، به هر نفر تقریبا ماهانه 800 هزار تومان و سالانه 9 میلیون و 600 هزار تومان خواهد رسید. به عبارت دیگر هر خانوار ایرانی 4 نفره، در سال جاری ماهانه 3 میلیون و 200 هزار تومان دریافت خواهد کرد. البته از آنجا که منابع تامین همه این پول، یارانه ها نیست بهتر است نام آن از یارانه نقدی به سهمیه نقدی یا بودجه نقدی تغییر کند.
البته با استناد به توجیهات احمدی نژاد درباره لزوم توزیع همه منابع یارانه ای میان مردم، می توان به تمامی ابهامات و سوالات درباره تبعات توزیع همه بودجه کل کشور میان مردم، پاسخ داد ؛چرا که رئیس جمهور بارها تاکید کرده که «بيتالمال باید در اختيار خود مردم قرار گيرد تا آنگونه كه صلاح ميدانند، هزينه شود ،چرا كه تجربه نشان داده است كه راندمان اداره امور توسط حكومت بسيار پايين است."
از این رو، این سوال از دولت مطرح می شود چرا تاکنون به جای ماهی 800 هزار تومان، فقط 45 هزار تومان به آنان پرداخت می کند؟