به گزارش سرویس فرهنگی مشرق، محمدصادق کوشکی در گفتگو با  مهر پیشنهادهایی را برای مردم ایران برای گذران تعطیلات نوروزی مطرح کرد: از آنجایی که سلیقه‌های مردم متفاوت است پیشنهادها هم باید متفاوت باشد اما پیشنهاد عمومی من این است که مردم در طول نوروز تلویزیون نبینند.

این نویسنده و محقق با بیان اینکه نقش رسانه تلویزیون در خرده‌فرهنگ مانند تنقلات مصنوعی چون چیپس و پفک است، ادامه داد: مهم نیست این برنامه تلویزیونی متعلق به کدام شبکه یا کشور باشد. این رسانه نوعی سیری کاذب در مخاطب ایجاد می‌کند و در نهایت تاثیر مخربی دارد به گونه‌ای که کمتر بینش و آگاهی مخاطب را ارتقا می‌دهد.

عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران با تاکید لزوم عادت کتابخوانی در این ایام به کتاب‌هایی مثل "کاپوچینو در رام‌الله" نوشته سعاد امیری اشاره و تصریح کرد: این کتاب را یک خانم غیر مسلمان لائیک درباره مسایل منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کند، نوشته است و برای کسانی که علاقمند به شناخت دنیای پیرامون هستند اطلاعات و نگاه جدیدی را ارائه می کند.

وی برای علاقمندان به تاریخ و سیاست هم کتاب "نامه‌هایی از تهران" خاطرات سر ریدر ویلیام بولارد به کوشش غلامحسن میرزا صالح را معرفی کرد و درباره دلیل خود از این پیشنهاد توضیح داد: این کتاب اگرچه کار معروفی نیست اما نکاتی درباره تاریخ ایران و جهان دارد که تاکنون کمتر گفنه شده است.

استاد دانشگاه تهران ادامه داد: این کتاب خاطرات سر ریدر ویلیام بولارد، سفیر کبیر بریتانیا در ایران در زمان جنگ جهانی دوم است و چون از موضع نخوت انگلیسی نوشته شده و نثر طنزی دارد می‌تواند کتابی جذاب برای خوانندگان باشد.

وی همچنین از کتاب زندگینامه شهید شاهرخ ضرغام با عنوان "شاهرخ حر انقلاب اسلامی" یاد کرد و گفت: این کتاب داستان فردی است که زمانی به دلیل غفلت و گمراهی در دوره پهلوی مشغول به کارهای شایسته‌ای نبود و پس از 31 سال زندگی پر فراز و نشیب، در جریان حوادث انقلاب دچار تحولی روحی و معنوی می شود و این تغییر و تحول را هم خودش رقم می زند.

این پژوهشگر حوزه سینما با اشاره به فیلم‌های در نظر گرفته شده برای اکران نوروزی اظهار کرد: از آنجایی که فیلم‌های خوبی برای نوروز اکران نشده است، در این حوزه پیشنهادی ندارم.

وی در پایان درباره آرزوی خود در سال 92 برای مردم ایران و خودش بیان کرد: امیدوارم سال آینده متفکرتر شویم و از سطحی‌نگری ها کاسته شود. مخصوصا در عرصه سیاست از رفتارهای احساسی کاسته و به رفتارهای عقلانی افزوده شود.