به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، اگر طبق معمول داستانهای باورنکردنی، باور ندارید که صندلی ریاست عمر کوتاه و پایه هایی لرزان دارد، کافی است سری به برخی فدراسیون های ورزشی کشور بزنید و ببینید که عمرش از عمر برخی گل های مقاوم ایرانی نیز کمتر است و تا چند نشست خبری بگذارید و پنبه اقدامات رییس سابق را بزنید، نوبت رفتنتان فرا می رسد. تلخندی است ماجراهای ورزشی مان .

شنا از جمله ورزشهای مورد توصیه دین مبین اسلام است و احادیث زیادی در خصوص اهمیت پرداختن به این رشته وجود دارد. در بعد قهرمانی نیز شنا، شیرجه و واترپلو از جمله رشته های پرمدال المپیک هستند که کشورهای مختلف سرمایه گذاری زیادی روی این ورزش برای مطرح کردن خود در جهان می کنند. به عنوان مثال کمتر کسی است که نداند تعداد مدال های طلای مایکل فلپس اعجوبه شنای جهان در المپیک ها به تنهایی از تمام مدال های طلای تاریخ ورزش ایران در المپیک بیشتر است.

اما طبق معمول روال نگاه دستگاه سیاست گذاری ورزش ایران به شنا هم مانند اکثر رشته های حساس و مهم اشتباه بوده. نگاهی به تاریخچه این رشته نشان می دهد شنا معمولا گرفتار حواشی و بی تدبیری ها بوده است.

طی 12 سال اخیر این فدراسیون دو رییس و سه سرپرست به خود دیده است که چهار نفر آنها طی حدود سه سال اخیر بوده اند.

پایان ریاست 10 ساله مرادی با حضور مرد جنجالی

وحید مرادی از سال 1379 تا 1388 رییس فدراسیون شنا بود و در این مدت رقیبی برای خود احساس نمی کرد. با حضور سعیدلو در سازمان تربیت بدنی، وی آیت اللهی را به عنوان سرپرست شنا منصوب کرد و مرادی برکنار شد. از همان زمان بود که درگیری لفظی سرپرست فدراسیون با رییس قبلی آغاز شد.

مرادی بارها آیت اللهی را به سوء استفاده های مالی متهم می کرد و آیت اللهی نیز تاکید کرد حکم جلبش را می گیرد و عکس او را با لباس راه راه زندان روی سایت فدراسیون! مرادی در مصاحبه دیگرش آیت اللهی را به دادن 8 کیلو زعفران برای گرفتن پست در کنفدراسیون آسیایی به یک عرب متهم کرد. آیت اللهی نیز در جواب گفت این مقدار زعفران در یک کامیون هم جا نمی شود. او چگونه می خواهد این مقدار را با خودش ببرد؟!


جدال لفظی این دو نفر تا مدتها ادامه داشت و معمولا وقتی رسانه ها سوژه کم می آوردند به سراغ این دو نفر می رفتند و البته لطف این افراد، مجددا شامل حال همدیگر می شد تا رسانه ها دست خالی بازنگردند.

عملکرد فنی فدراسیون شنا در زمان مرادی موافقان و مخالفان خودش را داشت. مرادی معتقد بود در زمان وی 300 رکورد ملی جا به جا شده است ولی مخالفانش این مسئله را تکذیب می کردند و می گفتند او که مدت زیادی رییس فدراسیون بوده نتوانسته در رقابت های بین المللی و به خصوص المپیک کار خاصی انجام دهد و یا حتی سهمیه خاصی بگیرد.

آیت اللهی کاکل به سر ورزش ایران!

امیر حسین آیت اللهی سی ام تیرماه 1389 با کسب 100 درصد آرای مجمع عمومی فدراسیون شنا رییس فدراسیون شنا شد. وی پس از این انتخاب جنگ لفظی خود را با مرادی ادامه داد. آیت اللهی حتی در برهه ای 48 ساعت به رییس سابق فدراسیون مهلت داد که ادعاهایش را اثبات کند ولی در عمل هیچ کدام از این اتفاقات نیفتاد.

جنجالی ترین صحبت آیت اللهی هم در جواب به مرادی بود که وی را "بچه" خطاب کرده بود. آیت اللهی در پاسخ به وی گفته بود "آقا پسر نیستم ، کاکل به سر هستم. همان کاکل به سری که تو را از اریکه قدرت به زیر  کشید .همانی که الان دارد ورزش ایران را می گرداند"


آیت اللهی در زمان ریاستش سیاست استفاده از مربیان خارجی گران قیمت را برای شنا و واترپلو در نظر گرفت و به شناگران وعده پاداش های میلیونی در صورت کسب سهمیه المپیک و موفقیت در مسابقات مختلف را داد ولی عمر ریاست وی زیادی طولانی نبود. رییس جنجالی فدراسیون شنا ، اوایل شهریور ماه 90 طی اولین حکم صادر شده از سوی محمد عباسی وزیر ورزش و جوانان از کار برکنار شد یعنی ریاستی در حدود 14 ماه.

آیت اللهی با اینکه از سوی مجمع فدراسیون شنا به عنوان رییس انتخاب شده بود ولی هیچ وقت نه از سوی رییس سازمان تربیت بدنی و نه وزیر ورزش و جوانان حکم ریاستش را دریافت نکرد و این مسئله در طول تاریخ ورزش کشور کم سابقه و یا حتی بی سابقه است. پس از برکناری آیت اللهی فدراسیون جهانی شنا ایران را به دلیل دخالت دولت در ورزش، تهدید به تعلیق کرد ولی این قضیه تا به امروز عملی نشده است.

جابجایی های عجیب و غریب در شنا

پس از برکناری آیت اللهی، غلامرضا جعفری پنجم شهریور 90 سرپرست این فدراسیون شد. وی که پیش از این رییس فدراسیون ورزشهای سنتی و بومی در حالی به فدراسیون شنا منتقل شد که شناخت و تجربه خاصی در این رشته نداشت. پس از این انتقال، برانوش نیک بین جایگزین جعفری در فدراسیون ورزشهای سنتی و بومی شد.

هنوز 10 ماه از سرپرستی جعفری در فدراسیون شنا نگذشته بود که وزارت ورزش حکم به برکناری وی داد و او را به فدراسیون ورزشهای سنتی بازگرداند. جانشین او در فدراسیون شنا هم کسی نبود جز برانوش نیک بین!

عمر سرپرستی نیک بین هم در فدراسیون شنا حدود 7 ماه بود و او هم روز شنبه هفته جاری، جای خود را به محسن رضوانی داد.

نیک بین در روزهای آخر حضورش در فدراسیون شنا طی مصاحبه ای تفصیلی از وزیر ورزش تعریف و تمجید زیادی کرده بود و در عین حال از اینکه رویانیان بدون داشتن سابقه مدیر عامل پرسپولیس شده بود خجالت می کشید!


رضوانی، دبیری برای تمام فصول!

محسن رضوانی که شنبه با حکم وزیر ورزش سرپرست فدراسیون شنا شد، ملی پوش و کاپیتان اسبق تیم ملی واترپلو  و سابقه 5 دوره حضور در بازی‌های آسیایی را در کارنامه اش دارد. وی پیش از این در دوره ریاست وحید مرادی، غلامرضا جعفری و برانوش نیک بین مسئولیت دبیری فدراسیون شنا را برعهده داشته و وظیفه دارد در موعد مقرر انتخابات این فدراسیون را برگزار کند. البته اگر عمر مدیریتش به این انتخابات برسد.

احکام اخیر وزارت ورزش در خصوص سرپرستان فدراسیون شنا چند سئوال را در ذهن متبادر می کند. اگر رضوانی فرد مناسبی برای سرپرستی و ریاست فدراسیون است چرا در این چند سال انتخاب نشده؟ اگر او نمی تواند فرد مناسبی برای ریاست فدراسیون باشد چرا سالها به عنوان دبیر فدراسیون فعالیت کرده؟ اگر جعفری مدیر مناسبی برای فدراسیون ورزشهای بومی سنتی بوده چرا برکنار و اگر نامناسب بوده چرا به آنجا بازگشته است؟ و...

به نظر می رسد پاسخ این سئوالات را باید در تصمیمات شتابزده و غیر ورزشی مدیران بالادستی ورزش و برخی ملاحظات سیاسی جستجو کرد. شاید به خاطر همین تصمیمات است که تعداد استخرهایی که فدراسیون شنا در کل کشور دارد به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد!

باید امیدوار بود حضور رضوانی آخرین حکم وزارت ورزش در سال 91 برای این فدراسیون باشد تا شنا بیش از این غرق در حضور مقطعی مدیران نشود؛ فدراسیونی که از ابتدای سال 89 تا انتهای سال 91، 5 مسئول را در صندلی مدیریت خود دیده است تا لرزان بودن این مسئولیت از دیگر فدراسیون ها واضح تر باشد.