به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت:
روزنامه هممیهن در گزارشی با عنوان «بررسی مواضع فعالان دو جناح در نشست با رئیسجمهور/ انتقاد اصلاحطلبان تشویق تندروها» نوشت: پزشکیان پس از یکسالونیم ریاستجمهوری، میزبان جمعی از دبیران کل احزاب و نخبگان سیاسی بود. پزشکیان درباره علت ننشستن پای میز مذاکره که از سوی برخی از حضار مطرح شده بود، تاکید کرد: «من در نیویورک با مکرون و اروپاییها بر سر یک راهحل به توافق رسیدم، اما آمریکاییها آن را نپذیرفتند. آنها میخواهند همهچیز را از ما بگیرند و من تن به این ذلت نمیدهم. اگر ما سیستم موشکی خودمان را تعطیل کنیم، در صورت حمله مجدد چه کاری از دستمان برمیآید جز آنکه بنشینیم و شاهد نابودی کشور باشیم. من حاضر نیستم زیر بار ذلت و ظلم بروم. بهدنبال دعوا و درگیری نیستیم؛ دوست داریم با همه با صلح به گفتوگو بنشینیم؛ اما مقابل کسی که قلدری میکند، میایستیم. حاضریم تعامل کنیم، اما اینکه بگویند موشک نداشته باشید و بعد رژیم اسرائیل حمله کند که نمیشود».
هممیهن در ادامه، از قول یکی از همکاران خود که در نشست مذکور حضور داشته، نوشت: این جلسه بیثمر بود. پزشکیان، مذاکره با آمریکا را رد کرد و شرایط آن را تحقیرآمیز دانست. جلساتی مانند این جلسه عین اتلاف وقت و متأسفانه بعضاً نوعی نمایش از سوی برخی حاضران است.
روزنامه کرباسچی همچنین در سرمقالهای ضمن تهدید به خالیکردن پشت رئیسجمهور و تنها گذاشتن وی از سوی مدعیان اصلاحات (که البته رسم رندانه و همیشگی این شبکه زیادهخواه و مسئولیتناپذیر بوده) نوشت: سیاست قطعاً با پزشکی در تمام ویژگیهای مذکور فرق میکند. همین که شما متکلمالوحده شدهاید و به تنهائی در حال دفاع از دولت و عملکرد آن هستید یعنی، یک جای کار گیر دارد. متأسفانه به نظر میرسد که خود را بینیاز از ایده و اندیشه و نقدهای دیگران و حامیان خود میدانید و اگر هم هرازگاهی جلسهای میگذارید برای رفع تکلیف است. جلسه اخیر نیز، فقط نمایشی برای اعلان این است که بگویید حرفها را شنیدم. مسئله این است که شما خیلی زودتر از آنچه که انتظار میرفت، تنها شدهاید. شاید فقط یک نفر باشد که کنارتان هست، دیگران ساز خود را میزنند. برای شما کسی نمانده؛ لذا به سخنان تکراری و نصیحتگونه روی آوردهاید.
از سوی دیگر، روزنامه سازندگی، دیگر روزنامه متعلق به حزب کارگزاران هم تیتر تله استراتژیک را برای دیدار پزشکیان با فعالان سیاسی انتخاب کرد و به قلم محمد قوچانی نوشت: «ویژگی جلسه، تکثر مدعوین بود و به همین علت فرصت سخن به همه نمیرسید. هیچیک از سیاسیون محوریت سخن را مسئله جنگ و صلح قرار ندادند و تنها وقتی رئیسجمهور از مصائب اقتصادی گفت، یک تن از اصلاحطلبان، از ضرورت رفع تحریمها گفت و رئیسجمهور هم از سر قاطعیت و غیرت، به رد ذلت در سیاست خارجی پرداخت و اصولگرایان حاضر که فکر کردند دوگانه را ساختهاند، کف زدند! آقای رئیسجمهور! نباید در کوچه بنبست نشست. مسئولیت رئیسجمهور بسی فراتر از آستین بالا زدن برای ساختن دیوارهای یک مدرسه ناتمام است. میدانم برخلاف سلف پوپولیستتان در دولت موسوم به عدالت، واقعاً عدالتخواه هستید و اهل ریا نیستید. اما فروتنی هم حدی دارد!... شما چگونه نمیتوانید با وفاق در داخل، در سیاست خارجی ابتکاری تازه ابداع کنید؟ در این هوای ناپاک و کمآبی و بیبرقی و بیپولی روشن شده که اگر ما هم سعی نکنیم همهچیز را به سیاست خارجی گره بزنیم، سیاست خارجی خودش را به همهچیز ما تحمیل کرده! ریشه همه ناترازیها در تحریمهاست.»(!)
فضاسازی افراطیون مدعی اصلاحات در حالی است که آنها پوست خربزه را زیر پای دولت گذاشتند و به یک سال (حتی پس از خیانت بمباران میز مذاکره) فرصت برنامهریزی و مدیریت را از دولت گرفتند. این در حالی بود که مذاکره صرفاً پوششی برای فریب و غافلگیری طرف ایرانی در جنگ بود و بر این اساس، غربگرایان بزککننده مذاکره، شریک خیانت ترامپ هستند. آنها همچنین متهمان دو برابر شدن تحریمها در دولت روحانی هستند.
۰۸:۴۵ - ۱۴۰۴/۰۹/۳۰
