به گزارش مشرق،اقتصاد شبکه نمایش خانگی ایران با درآمدی حدود ۱۳ همت، برخلاف الگوی جهانی، بر تبلیغات و فروش ترافیک اینترنت استوار است. پلتفرمها ماهانه تا ۷۶۶ هزار تومان از هر کاربر دریافت میکنند و رقابت نه بر کیفیت محتوا، بلکه بر جذب آگهی و ترافیک متمرکز است.
درآمد کل شبکه نمایش خانگی بنا به گفته کارشناسان این حوزه بین ۱۰ تا ۱۵ همت برآورد میشود. با این حال، نمافر در آخرین گزارش خود، درآمد ویاودیها در سال ۱۴۰۳ را بالغ بر ۱۳ همت اعلام کرده است که از این میزان، ۵ همت به فروش ترافیک اینترنت، ۴.۳ همت به تبلیغات و اسپانسرینگ و ۳.۷ همت نیز به حق اشتراک اختصاص دارد.
برخلاف ویاودیهای شاخص جهانی مانند نتفلیکس، ستون فقرات اقتصاد پلتفرمهای ایرانی نه «حق اشتراک»، بلکه «فروش ترافیک اینترنت» و «تبلیغات» است.نمافر همچنین در جدیدترین گزارش خود، درآمد پلتفرمهای شبکه نمایش خانگی به ازای هر کاربر را به تفکیک مدلهای درآمدی منتشر کرده است. بر اساس این گزارش، هر کاربر ماهانه بین ۵۷۹ تا ۷۶۶ هزار تومان هزینه آشکار و پنهان به پلتفرمها پرداخت میکند.
در این میان، فیلیمو در هر چهار مدل درآمدزایی شامل حق اشتراک، فروش ترافیک، تبلیغات درونبرنامهای و فروش تبلیغات، بیشترین میزان دریافتی را از مخاطبان دارد.البته هر پنج پلتفرم نمافیلم، نماوا، شیدا، فیلمنت و فیلیمو بیشترین درآمد خود را از محل فروش ترافیک اینترنت کسب میکنند. در همین راستا، در «سند تسهیم» که هماکنون در مرحله آییننامهنویسی قرار دارد، در حوزه ترافیک و تقویت تولید محتوای داخلی تمهیداتی اندیشیده شده است.
در حال حاضر، از نظر درآمدی تفاوتی میان استفاده از تولیدات داخلی و محتوای خارجیِ ترجمهشده وجود ندارد، اما در سند تسهیم، برای این دو نوع محتوا در فرآیند امتیازدهی تفاوتهایی در نظر گرفته شده است.با این حال، در بازار نمایش خانگی ایران حتی فیلیمو با وجود برخورداری از بیشترین تعداد کاربر، بیش از ۶۰ درصد درآمد خود را از محل تبلیغات کسب میکند. در مقابل، نماوا که سهم کمتری از درآمد حق اشتراک دارد، وابستگی بیشتری به منابع پنهانتری مانند یارانه ترافیک اینترنت نشان میدهد.
برای نمونه، پلتفرم نماوا بابت پخش یک تیزر ۱۵ ثانیهای در ابتدای یک رئالیتیشو، حدود ۸۰۰ میلیون تومان دریافت میکند و هزینه تبلیغ در ابتدای یک سریال ایرانی روزانه نیز به حدود یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان میرسد.در مجموع، رقابت اصلی در بازار VOD ایران نه بر سر کیفیت محتوا، بلکه بیش از هر چیز بر سر جذب تبلیغات و بهرهبرداری حداکثری از درآمد ترافیک اینترنت شکل گرفته است.
