به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مصاف عقل و جهل در مطلبی نوشت:

جنگ دوازده روزه، یک واقعیت بود.

تحریم اقتصادی، واقعیتی دیگر است.

ترور داشمندان و خرابکاری در تاسیسات هسته ای و مراکز اقتصادی ایران، واقعیت سوم است.

راه اندازی گروه های تروریستی (از سازمان منافقین، ریگی و الاحوازیه تا داعش و...) واقعیت چهارم است.

راه اندازی شبکه های ماهواره ای و انبوه کانال های مجازی که مامور بی ثبات سازی و تجزیه ایران، به هم ریختن فضای اقتصادی، از هم گسیختن کانون خانواده، و ترویج بی عفتی و خیانت و... هستند، هم غیر قابل انکار است.

زیر پا گذاشتن تعهد لغو تحریم ها در برجام، و سپس فعال کردن سازوکار ماشه (بازگشت خودکار تحریم های شورای امنیت) با وجود تعامل ایران و توافق با آژانس، واقعیت ششمی است که نمی توان انکار کرد.

کارفرمایان پشت این جنایت ها و خیانت ها علیه ملت ایران چه کسانی هستند؟ اسرائیل، آمریکا و برخی دولت های اروپایی! صدراعظم رذل آلمان درباره جنگ اخیر گفت "ایران کار کثیفی بود که آسرائیل از طرف همه ما انجام داد".

منطقا سیاسیون ایرانی و رسانه های فارسی زبان -اگر آزاده و مستقل باشند- باید افکار عمومی را علیه کدام دولت ها بسیج کنند، یا با انزجار مردم همراه شوندند؛ جز درباره آمریکا و اسرائیل و تروئیکای اروپایی؟

چرا برخی سیاسیون و رسانه هایی که می توان نام شبکه عنکبوت بر آنها گذاشت، به جای اعتراض به بانیان آن جنایت ها و خیانت ها، به روسیه و چینی حمله می کنند که با فعال سازی مکانیسم ماشه مخالفت کرده و آن را از اعتبار انداختند؟!

چرا به جای بازخواست امثال روحانی و خاتمی و ظریف و خط سازش و تسلیم در برابر آمریکا، به سیاستمداران ایرانی مستقل حمله می کنند؟!

حجم تولید محتوا در این باره (و موارد مشابه) و به ویژه بازنشر و وایرال کردن آنها در هزاران کانال، غیر عادی و کاملا در تعارض با واقعیت است. این داغ کردن موضوعات مد نظر و جا زدن آنها به جای درک و دریافت مردم، چگونه اتفاق می افتد؟

گزارش دو هفته قبل روزنامه ‌هاآرتص (با همکاری موسسه‌ Citizen Lab دانشگاه تورنتو) درباره کمپین سازی جعلی اسرائیل و ضریب دادن به رضا پهلوی را به یاد بیاورید:

"این حمایت‌های آنلاین، در جریان جنگ ۱۲ روزه، ساختگی بود؛ این کمپین شامل هزاران حساب و ربات فارسی زبان، اندیشکده‌ها و مؤسساتی بود که مستقیماً توسط اسرائیل تأمین مالی می‌شدند، اما خود را ایرانی جا می زدند".

موضوع حمایت از پهلوی یا حمله به چین و روسیه، تنها دو نمونه کوچک و دم دستی است. آمریکا، اسرائیل و ناتوی اطلاعاتی، سالهاست در فضای رسانه ای، از طریق فناوری و استخدام برخی پایوران، جنگ شناختی را علیه افکار عمومی ایران پیش می برند.

آیا شورای عالی امنیت ملی، دستگاه قضایی، و وزیران های اطلاعات، ارتباطات، ارشاد و کشور، به اندازه کافی نسبت به شبکه بازیگر در نقشه عملیات روانی دشمن، حساسیت دارند و مقابله می کنند؟

نکته مهم این است که بخشی از تامین مالی شبکه عنکبوت، در داخل و از طریق برخی شرکت های زرخیر دولتی انجام می شود.

دم دستی ترین سند، دور زدن استعلام های قانونی و سپردن مدیریت به برخی محکومان امنیتی در این شرکت ها و موسسات، و همچنین استفاده واگذاری آگهی های هنگفت به رسانه های عضو شبکه عنکبوت به عنوان پوشش پولشویی است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.