این اتحادیه به مناسبت روز 16 آذر یازدهمین بیانیه خود را منتشر کرده که در زیر مشاهده می کنید.
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم
فَبَشِّرْ عِبَادِ. الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ
پس بندگانم را بشارت ده؛ همان كسانى را كه سخنان را ميشنوند و از بهترين آنها پيروي ميكنند، آنها كساني هستند كه خدا هدايتشان فرموده و آنها خردمندانند .
(سوره مبارکه زمر - آیات ۱۷ و ۱۸)
باز هم شانزدهم آذر و باز هم روز دانشجویی دیگر، روزی که یادآور حماسه جاویدان دانشجویان آگاه و غیرتمند دانشگاه تهران در اعتراض به حضور معاون رئیس جمهور آمریکا و اعطای دکترای افتخاری به وی میباشد. حادثه مهمی که سه ماه بعد از اجرای کودتای ننگین ۲۸ مرداد بوقوع پیوست. از همین روست که این روز ملی، پیوندی ناگسستنی با روحیه استکبار ستیزی و استقلال طلبی جنبش دانشجویی برقرار کرده است. جنبش امیدبخشی که پس از آن واقعه، تکامل یافته و در کوران مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم ستمشاهی به عنوان یکی از اصلی ترین موتورهای حرکتی ملت ایران ایفای نقش کرد و همچنین در دوره های مختلف بعد از پیروزی انقلاب همواره از اصلی ترین بازوهای قدرتمند نظام بوده است. بطوری که موفقیتهای چشمگیر و شتاب فوق العاده پیشرفتهای علمی کشور نیز تا حدود زیادی مرهون مجاهدتها و سخت کوشیهای همین قشر همیشه در صحنه است. مشارکتی که همواره با روحیه نشاط و شور جوانی عجین بوده و از صبغه های اصلاحی و عدالتجویانه نیز بهره مند گردیده است .
اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا به نمایندگی بخشی از بدنه فعال این جنبش و نیز از باب عمل به رسالت آرمانگرایانه و اصلاحی خود فرصت حاضر را غنیمت شمرده و به تناسب فضای گفتمانی اخیری که در کشور پیرامون موضوع «سبک زندگی» (Life Style ) بوجود آمده، مطالبی را در خصوص رسانه ملی به محضر ملت عزیز عرض مینماید؛ باشد که مفید فایده و منشا اثر بوده و موجبات رضایت حقتعالی را فراهم آورد .
شاید این سوال به ذهن مخاطبان و خوانندگان این بیانیه متبادر شود که چه ارتباطی میان روز دانشجو و نقد صدا و سیما وجود دارد؟! یا اینکه ضرورت چنین اقدامی در شرایط کنونی چیست؟ و سوالاتی از این دست که باید برای آنها پاسخ قانع کننده ای ارايه نمود .
ابتدایی ترین جوابی که میتوان به چنین پرسشهایی تقدیم کرد اینکه ما دانشجویان به عنوان افسران جوان جنگ نرم، از یکسو خود را مکلف به حضور هوشیارانه و کارآمد در این جبهه میدانیم و از طرف دیگر صدا و سیما را به مثابه یک قرارگاه پشتیبانی فرض میکنیم که باید در هماهنگی کامل با فرماندهی کل قوا برای نیروها در تمام خطوط تدارکات مناسب و پشتیبانی دلگرم کننده فراهم نماید؛ فلذا ارتباط تنگاتنگی میان افسران جوان و این قرارگاه مهم وجود دارد.
همچنین برکسی پوشیده نیست که یک افسر موفق کسی است که در وهله نخست این توانایی را داشته باشد تا بتواند ارزیابی درستی از عقبه خود و جبهه دشمن داشته باشد و با این شناخت از نیروهای پشتیبانی کننده حمایت کارگشا مطالبه نماید تا بتواند ضربات دشمن شکنی وارد آورد. ضمن اینکه مطرح شدن مقوله «سبک زندگی» در ماههای اخیر، ضرورت توجه دو چندان به عملکرد این رسانه ملی را در میدان تعیین کننده جنگ نرم بیشتر کرده است. رسانه ای که امروز تقریبا در خانه همه ایرانیها جایی را بخود اختصاص داده و میتواند هدایتگر و یا خدای ناکرده گمراه کننده باشد. از همین رو بر خود لازم میدانیم با ورود به این حوزه، در حد بضاعت ادای تکلیف نماییم.
واقعیت آنست که علیرغم گذشت بیش از سه دهه از پیروی انقلاب و استقرار جمهوری اسلامی، هنوز که هنوز است دستگاههای مختلف نظام آنگونه که باید و شاید نتوانسته اند به درک درستی از نسبت خود با الگوی مطلوب نهضت اسلامی مردم ایران برسند و خود را با آن تطبیق دهند. شاید همین نکته را بتوان اصلی ترین آسیب موجود در کشور طی ۳۳ سال گذشته قلمداد کرد. در میان همه دستگاهها و نهادها شاید شاخص ترین آنها را بتوان مجلس، صدا و سیما، قوه قضائیه و نظام آموزش (مدارس، دانشگاهها و حوزه های علمیه) دانست. تردیدی نیست که شاخص بودن آنها نیز از حیث اهمیت و تاثیری است که میتوانند در سعادت و یا ناکامی یک ملت داشته باشند .
و اما در ارتباط با «سبک زندگی»و سهم رسانه ای چون رادیو و تلوزیون گفتنی های زیادی وجود دارد چرا که این تشکیلات در همه جای دنیا هم از جنبه گستره مخاطبان و هم از جهت ظرفیتهای اثرگذاری، دارای نقشی انکار نشدنی هستند. در این میان سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بطور خاص و به عنوان یکی از مطرح ترین رسانه های دیداری و شنیداری جهان، رسالت ویژه ای بر دوش دارد؛ بخصوص که قرار است پیام روشن و بلند انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران را تببین عینی نموده و به گوش جهانیان برساند .
در همینجا لازم است که تصریح شود، مواردی که در این بیانیه اظهار میشوند به هیچ وجه به معنی نادیده گرفتن زحمات طاقت فرسا و خادمانه پیکره اجرایی و مدیران آن سازمان نیست. همان کسانی که در تمام روزهای سال و بدون در نظر گرفتن تعطیلات و یا مواردی چون آلودگی هوا و ... باید سر کار حاضر شده و آگاهی و نشاط را به خانه های مردم هدیه کنند. در عین حال از نظر ما نکات مهمی در این مقطع خاص از تاریخ منطقه و جهان وجود دارند که باید با صراحت بیشتر عنوان شوند .
نقد خود را با اشاره به یکی از ارزشمندترین نقاط قوت این سازمان شروع میکنیم. صدا و سیما در سالهای بعد از انقلاب و بویژه در دو دهه اخیر رشد کمّی چشمگیری را به خود دیده است و توسعه شبکه های داخلی و خارجی به موازات راه اندازی شبکه های تخصصی را باید از بهترین اقداماتی دانست که به عنوان بخش مهمی از کارهای زیربنایی و لازم الاجرا در این سالها انجام گرفته ند. این توسعه که در بعد بین المللی با راه اندازی نسبتا موفق شبکه های برون مرزی پرس تی وی، الکوثر، العالم و هیسپان تی وی تکمیل شده، از مهمترین الزامات اتصال ملت بزرگ ایران به دیگر ملتهای دنیاست. همچنین حمایت از راه اندازی شبکه های استانی کار قابل تقدیر دیگری است که باید از طراحان و مجریان آن نیز قدردانی کنیم .
با همه اینها و به اعتقاد ما، این سازمان فاصله زیادی تا نقطه مطلوب مورد انتظار دارد. این فاصله بیش از آنکه در حوزه شکلی و سخت افزاری احساس شود، در بخشهای محتوایی و نرم افرازی مشهود است. به تعبیر دیگر باید گفت که سرعت رشد کیفی این سازمان به هیچ وجه با رشد کمّی آن هماهنگی نداشته و ندارد. نا هماهنگی و عدم تناسبی که بنظر میرسد مشکلات عدیده ای را بر این رسانه تحمیل کرده است و اگر در سریع ترین زمان ممکن و البته بصورت اصولی برای مرتفع ساختن آن چاره اندیشی نشود، شاید تبعات جبران ناپذیری برای جامعه و نظام اسلامی در پی داشته باشد .
این اتحادیه بر این باور است که مهمترین مشکل صدا و سیما و مسئولان تصمیم گیرنده آن، رویکرد انفعالی آنهاست. مسئله ای که آنها را وادار به اتخاذ سیاستهایی محافظه کارانه کرده و باعث میشود بجای توجه به نقاط قوت جامعه و خودشان، تنها نقاط ضعف را ببینند و برنامه ریزیهایشان را نیز بر همین مبنا استوار نمایند. حال آنکه برای رشد و تعالی جامعه و در مقام هدایت چنین تشکیلاتی باید همواره نگاهی آرمانگرایانه و فعال (ضد منفعل) را در دستور کار قرار داد تا علاوه بر نگاه فرصت محور، امکان به میدان آوردن تمام توانمندیها میسّر گردد .
متاسفانه از نتایج اصلی و اولیه رویکرد حاکم کنونی، غربالگری دیدگاهها و نظرات بر اساس نگاه سلبی است که در برخی حوزه ها آنقدر دامنه آن تنگ میشود که حتی دلسوزان و نخبگان دغدغه مندی که منادی پیامهای اصیل انقلاب اسلامی هستند نیز به دلیل اعمال سلیقه های نابجا از این رسانه فراگیر محروم میشوند. طبیعی است که در چنین وضعیتی مجال چندانی برای ظهور و بروز تفکر مکتبی اسلام ناب فراهم نخواد شد و محصولاتی که در چنین فضایی تولید بشوند یا بکلی از شاخصهای ارزشی تهی هستند یا از فقر بالایی برخوردار میباشند .
دغدغه مندانی که خط سیر محصولات فرهنگی و اجتماعی این سازمان را پیگیری میکنند به صراحت اذعان دارند که جهت گیری آنها به هیچ وجه با جامعه آرمانی انقلاب اسلامی و مردم ایران سازگار نیست. همان مدینه فاضله ای که برای برپایی و بالندگی آن نزدیک به نیم میلیون از بهترین فرزندان این آب و خاک به مسلخ عشق رفته اند. این واقعیت تلخ را باید فریاد زد که برآیند کلی محصولات این رسانه عریض و طویل نه تنها با واقعیات جامعه مطابقت ندارد (رجوع شود به بیانیات مقام معظم رهبری - دامت برکاته الشریف - در جمع نخبگان - ۶ آبان ۱۳۸۸) که در برخی موارد حتی مخالف آن نیز میباشد .
نکته مرارت آور دیگر بلاتکلیفی این سازمان در حوزه های ارزشی و تاثیرگذار فرهنگی است. باید از مسئولان و تصمیم گیران صداو سیما سوال کرد که آیا سه دهه، زمان مناسبی برای تبیین و تعریف شاخص های کار رسانه ای-انقلابی نبوده است که شما کما فی السابق از آزمون و خطا و بدتر از آن از روشهای منسوخ استفاده میکنید؟ !!
ما بر این باوریم که صدا و سیما علیرغم بهره مندی از ظرفیتهای لازم و فرصتهای ارزشمند، در مقولات زیر به هیچ وجه کارنامه موفقی ندارد و جای تاسف است که نشانه های اصلاح نیز چندان که باید به چشم نمیخورند :
اول - ارائه تصویری درست، جذاب و واقعی از الگوی خانواده اسلامی و جوان مسلمان
دوم - تبیین هنرمندانه و تبلیغ زکاوتمندانه جامعه مطلوب اسلام ناب
سوم - معرفی و تبلیغ تمدن نوین ایران اسلامی
چهارم - اطلاع رسانی اقناعی و واقع بیانیه از دستاورهای بی نظیر انقلاب اسلامی در عرصه های مختلف
پنجم - انتقال درست و کارشناسانه نظرات نخبگان و مردم عادی به مسئولان کشور
ششم - مخاطب شناسی و برنامه ریزی منطبق با گروههای خاص
هفتم - مبارزه بی امان با فرهنگ اسراف و تجمل گرایی
هشتم - ترویج فرهنگ عمومی مبتنی بر نظم و اخلاق
نهم - معرفی و تبلیغ آثار فرهنگی جبهه انقلاب اسلامی که در مظلومیت و گمنامی غبار فراموشی بر آنها نشسته است .
و موارد دیگری که شاید ذکر آنها از حوصله این مقال خارج باشد .
باور ما این است که اگر تنها و تنها در زمینه تبیین الگوی صحیح «جوان مسلمان» کار اصولی صورت گرفته بود، وضعیت عفاف و حجاب در جامعه به شکل امروز نمی بود که نه زیبنده جامعه اسلامی است و نه در شأن ملت ایران میباشد. اگرچه در این زمینه صدا و سیما تنها مقصر ماجرا نیست و سایر مسئولان فرهنگی و بخصوص نظام آموزش کشور (حوزه و دانشگاه) بیش از دیگران کم کاری کرده اند .
البته کم کاری، تنها مشکل اصلی ما در مقولات فرهنگی نیست، بطوریکه در برخی زمینه ها کارهایی هم انجام شده، ولی ایکاش انجام نمیشد!! برنامه های طنز رسانه ملی که با تمسخر مستقیم و غیر مستقیم فرهنگها و قومیتهای نجیب ایرانی عجین شده از بارزترین این موارد محسوب میشوند. یا مثلا در مقوله اصلاح فرهنگ رانندگی صرفا به تولید و پخش برخی انیمیشن های آمیخته به طنز بسنده شد و بخاطر عدم تکمیل با برنامه های عمیقتر کارشناسی و علمی، مخاطب بیشتر از آنکه پیام تربیتی آنها را دریافت کند، جملات فکاهی و بعضا دون فرهنگ شان را بخاطر میسپرد .
البته رویه کار تک بعدی، صرفا مبتلا به صدا و سیما نیست و دیگر دستگاههای متولی فرهنگ ما از جمله سینما و موسیقی مان (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) نیز دچار این ضایعه هستند. چنانکه سینمای دفاع مقدس ما هنوز که هنوز است نه تنها نتوانسته اصول اصیل خود را حفظ کند که بدبختانه به نوعی التقاط گرایی بی هویت نیز دچار شده است. سینمای اجتماعی ما هم در بیشتر موارد روی فیلمهای هندی و نهیلیستی را سفید کرده است .
واقعا چرا باید بعد از شهادت سید شهیدان اهل قلم (مرتضی آوینی)، دیگر اثری در حد و اندازه های مجموعه ماندگار «روایت فتح» خلق نشود؟!! آیا سطح امکانات کم شده یا بودجه و ساز و برگ فنی آب رفته؟!! شاید هم همتها و نیتهای ما دچار آفت شده اند؟ !!
همانگونه که در ابتدای مطلب هم اشاره شد از نظر این اتحادیه، ضعف اصلی سازمان صدا و سیما و مدیران آن در انتخاب رویکرد اشتباهی است که راهبردها و سیاستهای آنها را نیز تحت الشعاع قرار میدهد. ما معتقدیم تا زمانی که مسئولان رسانه ملی موضع انفعالی و تهدید محور خود را کنار نگذارند وضع موجود نه تنها بهبود نخواهد یافت بلکه بدتر هم خواهد شد و این روند در بازار مکاره و رسانه ای جبهه استکبار علیه ملت مسلمان ایران، بار مضاعف و طاقت فرسای دیگری بر دوش جامعه میگذارد که هزینه های آنرا باید نظام و مردم بپردازند .
ما همچنین بر این باوریم که اگرچه ممکن است کاستیهای فنی و اجرایی وجود داشته باشد، اما تقلیل دادن سطح انتقادات به چنین مواردی، دادن آدرس غلط به حساب می آید و شاید هم نشانه نداشتن اشراف لازم باشد. چنانکه اگر نگاه بلند مدت و به اصطلاح استراتژیک داشته باشیم، حتما به این حقیقت خواهیم رسید که تا زمانی که موارد ریشه ای اصلاح نشوند، توجه صرف به اینگونه مقولات، تنها سرعت دور شدن از هدف را بیشتر میکند و نهایتا مسئولان آن سازمان و مخاطب آنرا در وادی حیرانی سرگردان مینماید .
اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان اروپا ضمن تاکید مجدد بر جایگاه بی بدیل صدا و سیما در امر خطیر هدایت عمومی جامعه، از مدیران آن سازمان میخواهد با توجه به روح و اصول مصرّح قانون اساسی و فرمایشات مقام معظم رهبری - دامت برکاته الشریف - تمام تلاش خود را در جهت آگاهی بخشی و «تقویت مبانی معرفتی» فرد فرد مخاطبان خود بکار ببرند و انشالله در این راه از سرزنش سرزنش کنندگان و هیاهوی غوغا سالاران نهراسند .
در پایان خداوند منان را شاکر هستیم که به ما عنایت فرموده و زندگی ما را در عصری قرار داده که تحت لوای یک نظام اسلامی و مقتدر، فرصت پیدا کرده ایم که اولا صدا و سیمایی جوان و رو به رشد داشته باشیم و ثانیا بتوانیم با نقد منصفانه نقاط ضعف آنرا به مسئولان امر گوشزد نماییم. چه بسیار مجاهدان و آزادگانی که در اعصار مختلف و حتی در عصر حاضر، در حسرت داشتن یک رسانه قدرتمند بوده و با مظلومیت تمام مجبور به تحمل یاوه گوییهای بوقهای تبلیغاتی قدرتهای جهانخوار شده اند. بر همین اساس و با سربلندی تمام این انتقاد درون گفتمانی را بیان داشته و از حقتعالی مسئلت مینماییم که آنرا ذخیره ای برای آخرتمان قرار دهد .
با آروزی عزت روزافزون برای ملت بزرگ ایران
و السلام علی عباد الله الصالحین
فَبَشِّرْ عِبَادِ. الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ
پس بندگانم را بشارت ده؛ همان كسانى را كه سخنان را ميشنوند و از بهترين آنها پيروي ميكنند، آنها كساني هستند كه خدا هدايتشان فرموده و آنها خردمندانند .
(سوره مبارکه زمر - آیات ۱۷ و ۱۸)
باز هم شانزدهم آذر و باز هم روز دانشجویی دیگر، روزی که یادآور حماسه جاویدان دانشجویان آگاه و غیرتمند دانشگاه تهران در اعتراض به حضور معاون رئیس جمهور آمریکا و اعطای دکترای افتخاری به وی میباشد. حادثه مهمی که سه ماه بعد از اجرای کودتای ننگین ۲۸ مرداد بوقوع پیوست. از همین روست که این روز ملی، پیوندی ناگسستنی با روحیه استکبار ستیزی و استقلال طلبی جنبش دانشجویی برقرار کرده است. جنبش امیدبخشی که پس از آن واقعه، تکامل یافته و در کوران مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم ستمشاهی به عنوان یکی از اصلی ترین موتورهای حرکتی ملت ایران ایفای نقش کرد و همچنین در دوره های مختلف بعد از پیروزی انقلاب همواره از اصلی ترین بازوهای قدرتمند نظام بوده است. بطوری که موفقیتهای چشمگیر و شتاب فوق العاده پیشرفتهای علمی کشور نیز تا حدود زیادی مرهون مجاهدتها و سخت کوشیهای همین قشر همیشه در صحنه است. مشارکتی که همواره با روحیه نشاط و شور جوانی عجین بوده و از صبغه های اصلاحی و عدالتجویانه نیز بهره مند گردیده است .
اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا به نمایندگی بخشی از بدنه فعال این جنبش و نیز از باب عمل به رسالت آرمانگرایانه و اصلاحی خود فرصت حاضر را غنیمت شمرده و به تناسب فضای گفتمانی اخیری که در کشور پیرامون موضوع «سبک زندگی» (Life Style ) بوجود آمده، مطالبی را در خصوص رسانه ملی به محضر ملت عزیز عرض مینماید؛ باشد که مفید فایده و منشا اثر بوده و موجبات رضایت حقتعالی را فراهم آورد .
شاید این سوال به ذهن مخاطبان و خوانندگان این بیانیه متبادر شود که چه ارتباطی میان روز دانشجو و نقد صدا و سیما وجود دارد؟! یا اینکه ضرورت چنین اقدامی در شرایط کنونی چیست؟ و سوالاتی از این دست که باید برای آنها پاسخ قانع کننده ای ارايه نمود .
ابتدایی ترین جوابی که میتوان به چنین پرسشهایی تقدیم کرد اینکه ما دانشجویان به عنوان افسران جوان جنگ نرم، از یکسو خود را مکلف به حضور هوشیارانه و کارآمد در این جبهه میدانیم و از طرف دیگر صدا و سیما را به مثابه یک قرارگاه پشتیبانی فرض میکنیم که باید در هماهنگی کامل با فرماندهی کل قوا برای نیروها در تمام خطوط تدارکات مناسب و پشتیبانی دلگرم کننده فراهم نماید؛ فلذا ارتباط تنگاتنگی میان افسران جوان و این قرارگاه مهم وجود دارد.
همچنین برکسی پوشیده نیست که یک افسر موفق کسی است که در وهله نخست این توانایی را داشته باشد تا بتواند ارزیابی درستی از عقبه خود و جبهه دشمن داشته باشد و با این شناخت از نیروهای پشتیبانی کننده حمایت کارگشا مطالبه نماید تا بتواند ضربات دشمن شکنی وارد آورد. ضمن اینکه مطرح شدن مقوله «سبک زندگی» در ماههای اخیر، ضرورت توجه دو چندان به عملکرد این رسانه ملی را در میدان تعیین کننده جنگ نرم بیشتر کرده است. رسانه ای که امروز تقریبا در خانه همه ایرانیها جایی را بخود اختصاص داده و میتواند هدایتگر و یا خدای ناکرده گمراه کننده باشد. از همین رو بر خود لازم میدانیم با ورود به این حوزه، در حد بضاعت ادای تکلیف نماییم.
واقعیت آنست که علیرغم گذشت بیش از سه دهه از پیروی انقلاب و استقرار جمهوری اسلامی، هنوز که هنوز است دستگاههای مختلف نظام آنگونه که باید و شاید نتوانسته اند به درک درستی از نسبت خود با الگوی مطلوب نهضت اسلامی مردم ایران برسند و خود را با آن تطبیق دهند. شاید همین نکته را بتوان اصلی ترین آسیب موجود در کشور طی ۳۳ سال گذشته قلمداد کرد. در میان همه دستگاهها و نهادها شاید شاخص ترین آنها را بتوان مجلس، صدا و سیما، قوه قضائیه و نظام آموزش (مدارس، دانشگاهها و حوزه های علمیه) دانست. تردیدی نیست که شاخص بودن آنها نیز از حیث اهمیت و تاثیری است که میتوانند در سعادت و یا ناکامی یک ملت داشته باشند .
و اما در ارتباط با «سبک زندگی»و سهم رسانه ای چون رادیو و تلوزیون گفتنی های زیادی وجود دارد چرا که این تشکیلات در همه جای دنیا هم از جنبه گستره مخاطبان و هم از جهت ظرفیتهای اثرگذاری، دارای نقشی انکار نشدنی هستند. در این میان سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بطور خاص و به عنوان یکی از مطرح ترین رسانه های دیداری و شنیداری جهان، رسالت ویژه ای بر دوش دارد؛ بخصوص که قرار است پیام روشن و بلند انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران را تببین عینی نموده و به گوش جهانیان برساند .
در همینجا لازم است که تصریح شود، مواردی که در این بیانیه اظهار میشوند به هیچ وجه به معنی نادیده گرفتن زحمات طاقت فرسا و خادمانه پیکره اجرایی و مدیران آن سازمان نیست. همان کسانی که در تمام روزهای سال و بدون در نظر گرفتن تعطیلات و یا مواردی چون آلودگی هوا و ... باید سر کار حاضر شده و آگاهی و نشاط را به خانه های مردم هدیه کنند. در عین حال از نظر ما نکات مهمی در این مقطع خاص از تاریخ منطقه و جهان وجود دارند که باید با صراحت بیشتر عنوان شوند .
نقد خود را با اشاره به یکی از ارزشمندترین نقاط قوت این سازمان شروع میکنیم. صدا و سیما در سالهای بعد از انقلاب و بویژه در دو دهه اخیر رشد کمّی چشمگیری را به خود دیده است و توسعه شبکه های داخلی و خارجی به موازات راه اندازی شبکه های تخصصی را باید از بهترین اقداماتی دانست که به عنوان بخش مهمی از کارهای زیربنایی و لازم الاجرا در این سالها انجام گرفته ند. این توسعه که در بعد بین المللی با راه اندازی نسبتا موفق شبکه های برون مرزی پرس تی وی، الکوثر، العالم و هیسپان تی وی تکمیل شده، از مهمترین الزامات اتصال ملت بزرگ ایران به دیگر ملتهای دنیاست. همچنین حمایت از راه اندازی شبکه های استانی کار قابل تقدیر دیگری است که باید از طراحان و مجریان آن نیز قدردانی کنیم .
با همه اینها و به اعتقاد ما، این سازمان فاصله زیادی تا نقطه مطلوب مورد انتظار دارد. این فاصله بیش از آنکه در حوزه شکلی و سخت افزاری احساس شود، در بخشهای محتوایی و نرم افرازی مشهود است. به تعبیر دیگر باید گفت که سرعت رشد کیفی این سازمان به هیچ وجه با رشد کمّی آن هماهنگی نداشته و ندارد. نا هماهنگی و عدم تناسبی که بنظر میرسد مشکلات عدیده ای را بر این رسانه تحمیل کرده است و اگر در سریع ترین زمان ممکن و البته بصورت اصولی برای مرتفع ساختن آن چاره اندیشی نشود، شاید تبعات جبران ناپذیری برای جامعه و نظام اسلامی در پی داشته باشد .
این اتحادیه بر این باور است که مهمترین مشکل صدا و سیما و مسئولان تصمیم گیرنده آن، رویکرد انفعالی آنهاست. مسئله ای که آنها را وادار به اتخاذ سیاستهایی محافظه کارانه کرده و باعث میشود بجای توجه به نقاط قوت جامعه و خودشان، تنها نقاط ضعف را ببینند و برنامه ریزیهایشان را نیز بر همین مبنا استوار نمایند. حال آنکه برای رشد و تعالی جامعه و در مقام هدایت چنین تشکیلاتی باید همواره نگاهی آرمانگرایانه و فعال (ضد منفعل) را در دستور کار قرار داد تا علاوه بر نگاه فرصت محور، امکان به میدان آوردن تمام توانمندیها میسّر گردد .
متاسفانه از نتایج اصلی و اولیه رویکرد حاکم کنونی، غربالگری دیدگاهها و نظرات بر اساس نگاه سلبی است که در برخی حوزه ها آنقدر دامنه آن تنگ میشود که حتی دلسوزان و نخبگان دغدغه مندی که منادی پیامهای اصیل انقلاب اسلامی هستند نیز به دلیل اعمال سلیقه های نابجا از این رسانه فراگیر محروم میشوند. طبیعی است که در چنین وضعیتی مجال چندانی برای ظهور و بروز تفکر مکتبی اسلام ناب فراهم نخواد شد و محصولاتی که در چنین فضایی تولید بشوند یا بکلی از شاخصهای ارزشی تهی هستند یا از فقر بالایی برخوردار میباشند .
دغدغه مندانی که خط سیر محصولات فرهنگی و اجتماعی این سازمان را پیگیری میکنند به صراحت اذعان دارند که جهت گیری آنها به هیچ وجه با جامعه آرمانی انقلاب اسلامی و مردم ایران سازگار نیست. همان مدینه فاضله ای که برای برپایی و بالندگی آن نزدیک به نیم میلیون از بهترین فرزندان این آب و خاک به مسلخ عشق رفته اند. این واقعیت تلخ را باید فریاد زد که برآیند کلی محصولات این رسانه عریض و طویل نه تنها با واقعیات جامعه مطابقت ندارد (رجوع شود به بیانیات مقام معظم رهبری - دامت برکاته الشریف - در جمع نخبگان - ۶ آبان ۱۳۸۸) که در برخی موارد حتی مخالف آن نیز میباشد .
نکته مرارت آور دیگر بلاتکلیفی این سازمان در حوزه های ارزشی و تاثیرگذار فرهنگی است. باید از مسئولان و تصمیم گیران صداو سیما سوال کرد که آیا سه دهه، زمان مناسبی برای تبیین و تعریف شاخص های کار رسانه ای-انقلابی نبوده است که شما کما فی السابق از آزمون و خطا و بدتر از آن از روشهای منسوخ استفاده میکنید؟ !!
ما بر این باوریم که صدا و سیما علیرغم بهره مندی از ظرفیتهای لازم و فرصتهای ارزشمند، در مقولات زیر به هیچ وجه کارنامه موفقی ندارد و جای تاسف است که نشانه های اصلاح نیز چندان که باید به چشم نمیخورند :
اول - ارائه تصویری درست، جذاب و واقعی از الگوی خانواده اسلامی و جوان مسلمان
دوم - تبیین هنرمندانه و تبلیغ زکاوتمندانه جامعه مطلوب اسلام ناب
سوم - معرفی و تبلیغ تمدن نوین ایران اسلامی
چهارم - اطلاع رسانی اقناعی و واقع بیانیه از دستاورهای بی نظیر انقلاب اسلامی در عرصه های مختلف
پنجم - انتقال درست و کارشناسانه نظرات نخبگان و مردم عادی به مسئولان کشور
ششم - مخاطب شناسی و برنامه ریزی منطبق با گروههای خاص
هفتم - مبارزه بی امان با فرهنگ اسراف و تجمل گرایی
هشتم - ترویج فرهنگ عمومی مبتنی بر نظم و اخلاق
نهم - معرفی و تبلیغ آثار فرهنگی جبهه انقلاب اسلامی که در مظلومیت و گمنامی غبار فراموشی بر آنها نشسته است .
و موارد دیگری که شاید ذکر آنها از حوصله این مقال خارج باشد .
باور ما این است که اگر تنها و تنها در زمینه تبیین الگوی صحیح «جوان مسلمان» کار اصولی صورت گرفته بود، وضعیت عفاف و حجاب در جامعه به شکل امروز نمی بود که نه زیبنده جامعه اسلامی است و نه در شأن ملت ایران میباشد. اگرچه در این زمینه صدا و سیما تنها مقصر ماجرا نیست و سایر مسئولان فرهنگی و بخصوص نظام آموزش کشور (حوزه و دانشگاه) بیش از دیگران کم کاری کرده اند .
البته کم کاری، تنها مشکل اصلی ما در مقولات فرهنگی نیست، بطوریکه در برخی زمینه ها کارهایی هم انجام شده، ولی ایکاش انجام نمیشد!! برنامه های طنز رسانه ملی که با تمسخر مستقیم و غیر مستقیم فرهنگها و قومیتهای نجیب ایرانی عجین شده از بارزترین این موارد محسوب میشوند. یا مثلا در مقوله اصلاح فرهنگ رانندگی صرفا به تولید و پخش برخی انیمیشن های آمیخته به طنز بسنده شد و بخاطر عدم تکمیل با برنامه های عمیقتر کارشناسی و علمی، مخاطب بیشتر از آنکه پیام تربیتی آنها را دریافت کند، جملات فکاهی و بعضا دون فرهنگ شان را بخاطر میسپرد .
البته رویه کار تک بعدی، صرفا مبتلا به صدا و سیما نیست و دیگر دستگاههای متولی فرهنگ ما از جمله سینما و موسیقی مان (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) نیز دچار این ضایعه هستند. چنانکه سینمای دفاع مقدس ما هنوز که هنوز است نه تنها نتوانسته اصول اصیل خود را حفظ کند که بدبختانه به نوعی التقاط گرایی بی هویت نیز دچار شده است. سینمای اجتماعی ما هم در بیشتر موارد روی فیلمهای هندی و نهیلیستی را سفید کرده است .
واقعا چرا باید بعد از شهادت سید شهیدان اهل قلم (مرتضی آوینی)، دیگر اثری در حد و اندازه های مجموعه ماندگار «روایت فتح» خلق نشود؟!! آیا سطح امکانات کم شده یا بودجه و ساز و برگ فنی آب رفته؟!! شاید هم همتها و نیتهای ما دچار آفت شده اند؟ !!
همانگونه که در ابتدای مطلب هم اشاره شد از نظر این اتحادیه، ضعف اصلی سازمان صدا و سیما و مدیران آن در انتخاب رویکرد اشتباهی است که راهبردها و سیاستهای آنها را نیز تحت الشعاع قرار میدهد. ما معتقدیم تا زمانی که مسئولان رسانه ملی موضع انفعالی و تهدید محور خود را کنار نگذارند وضع موجود نه تنها بهبود نخواهد یافت بلکه بدتر هم خواهد شد و این روند در بازار مکاره و رسانه ای جبهه استکبار علیه ملت مسلمان ایران، بار مضاعف و طاقت فرسای دیگری بر دوش جامعه میگذارد که هزینه های آنرا باید نظام و مردم بپردازند .
ما همچنین بر این باوریم که اگرچه ممکن است کاستیهای فنی و اجرایی وجود داشته باشد، اما تقلیل دادن سطح انتقادات به چنین مواردی، دادن آدرس غلط به حساب می آید و شاید هم نشانه نداشتن اشراف لازم باشد. چنانکه اگر نگاه بلند مدت و به اصطلاح استراتژیک داشته باشیم، حتما به این حقیقت خواهیم رسید که تا زمانی که موارد ریشه ای اصلاح نشوند، توجه صرف به اینگونه مقولات، تنها سرعت دور شدن از هدف را بیشتر میکند و نهایتا مسئولان آن سازمان و مخاطب آنرا در وادی حیرانی سرگردان مینماید .
اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان اروپا ضمن تاکید مجدد بر جایگاه بی بدیل صدا و سیما در امر خطیر هدایت عمومی جامعه، از مدیران آن سازمان میخواهد با توجه به روح و اصول مصرّح قانون اساسی و فرمایشات مقام معظم رهبری - دامت برکاته الشریف - تمام تلاش خود را در جهت آگاهی بخشی و «تقویت مبانی معرفتی» فرد فرد مخاطبان خود بکار ببرند و انشالله در این راه از سرزنش سرزنش کنندگان و هیاهوی غوغا سالاران نهراسند .
در پایان خداوند منان را شاکر هستیم که به ما عنایت فرموده و زندگی ما را در عصری قرار داده که تحت لوای یک نظام اسلامی و مقتدر، فرصت پیدا کرده ایم که اولا صدا و سیمایی جوان و رو به رشد داشته باشیم و ثانیا بتوانیم با نقد منصفانه نقاط ضعف آنرا به مسئولان امر گوشزد نماییم. چه بسیار مجاهدان و آزادگانی که در اعصار مختلف و حتی در عصر حاضر، در حسرت داشتن یک رسانه قدرتمند بوده و با مظلومیت تمام مجبور به تحمل یاوه گوییهای بوقهای تبلیغاتی قدرتهای جهانخوار شده اند. بر همین اساس و با سربلندی تمام این انتقاد درون گفتمانی را بیان داشته و از حقتعالی مسئلت مینماییم که آنرا ذخیره ای برای آخرتمان قرار دهد .
با آروزی عزت روزافزون برای ملت بزرگ ایران
و السلام علی عباد الله الصالحین
