به گزارش مشرق، در برخی مکان‌های عمومی، کودکان از والدین خود دور شده و به بازی سرگرم می‌شوند، اما این کودکان طعمه بسیار خوبی برای سارقان هستند. این بار نیز سرقت از کودکان در صحن امامزاده صالح رخ داد و متهم آن توسط پلیس دستگیر شد.

سرهنگ شهرام سلطانی در توضیح بیشتر می‌گوید: هفته گذشته، تعدادی از والدین به پلیس مراجعه کرده و عنوان کردند که به صحن امامزاده صالح مراجعه کرده‌اند و کودکانشان برای بازی به حیاط رفته‌اند، اما بعد از ساعتی کودکان در خارج از حیاط امامزاده پیدا شده‌اند، در حالیکه گوشواره هایشان به سرقت رفته بود.

وی ادامه می‌دهد: بر همین اساس پرونده‌ای تشکیل شد و مأموران با بررسی فیلم‌های دوربین مداربسته امامزاده، متوجه دو زن شدند که این کودکان گمشده را با خود به خارج از امام‌زاده برده‌اند.

رئیس پایگاه یکم پلیس آگاهی تهران بزرگ اظهار می‌کند: با بررسی‌های بیشتر، هویت این زنان مشخص شد و یکی از آنها در مخفیگاهش در جنوب شهر دستگیر شد.

به گفته سلطانی، متهم دیگر متواری شده و دستگیری آن در دستور کار پلیس قرار دارد.

وی همچنین می‌افزاید: این متهمان ۴ شاکی دارند که احتمال افزایش تعداد آن‌ها وجود دارد.

وی تأکید می‌کند: این کودکان، اغلب کودکان زیر ۶ سالی بودند که دور از خانواده هایشان در حال بازی بودند و، چون نمی‌توانستند از خود دفاع کنند، مورد توجه این سارقان قرار گرفتند.

رئیس پایگاه یکم پلیس آگاهی تهران بزرگ به والدین توصیه می‌کند: در این پرونده خوشبختانه به کودکان آسیبی نرسیده و به آغوش خانواده هایشان بازگشته‌اند؛ اما والدین باید بیشتر مراقب باشند و حتما در فضاهای عمومی چشم از کودکان خود برندارند.

کودکان را به کوچه پشتی امامزاده می‌بردیم

متهم این پرونده که در سرقت گوشواره‌های کودکان نقش داشته می‌گوید: با کمک همدستم، کودکان را به بهانه اینکه دوست مادرشان هستم و می‌خواهم برای آنها بستنی بخرم، به کوچه پشتی حرم می‌بردم.

این سارق ادامه می‌دهد: همدستم قفل گوشواره‌ها را می‌سوزاند و خیلی راحت گوشواره از گوش کودکان در می‌آورد و خودش می‌برد و می‌فروخت.

این زن متهم ادعا می‌کند: من خودم مادرم و پسر ۷ ساله‌ای دارم. من نمی‌خواستم دست به این کار بزنم، اما دوستم من را اغفال کرد و، چون مواد مصرف کرده بودم و هوشیار نبودم، با او همکاری کردم، اما شرمنده این خانواده‌ها هستم و ضرر آنها را پرداخت می‌کنم.

متهم می‌گوید که اکثر این کودکان بسیار ترسیده بودند و هیچ اعتراضی نمی‌کردند و بعد از سرقت، آنها را کوچه‌های اطراف حرم رها کرده و فرار می‌کردند.