به گزارش مشرق، یک سال پس از جدایی جنجالی علیرضا بیرانوند از پرسپولیس و پیوستنش به تراکتور، هنوز سرنوشت این انتقال در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. پرونده‌ای که در آن، هم باشگاه پرسپولیس خود را محق می‌داند هم تراکتور معتقد است این انتقال قانونی بوده و فسخ قرارداد بیرانوند صحیح انجام شده است.

در حالی که همه منتظر صدور حکم نهایی کمیته استیناف هستند، بحث‌هایی درباره مصالحه دو باشگاه و حتی صورتجلسه‌ای رسمی میان مدیران دو باشگاه با کلیدواژه «مصالحه» مطرح شده اما پرسپولیس به‌صراحت هرگونه توافق یا تفاهم بر سر مصالحه را رد کرده است.

مصالحه زیر سایه فشارهای غیرورزشی؟

جلسه مصالحه بین باشگاه پرسپولیس و تراکتور بنا به درخواست مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال از آنجایی برگزار شد که فشارهایی از سوی برخی افراد سیاسی برای حل و فصل کدخدامنشانه پرونده بیرانوند در سال منتهی به جام جهانی روی شانه‌های او بود.

تاج که برای ایجاد اتحاد با سیاسیون در سالی که برای آ ماده سازی تیم ملی نیاز به بودجه قابل توجه دارد نشست بین مدیران تراکتور و پرسپولیس را ترتیب داد تا آنها به توافق برسند و بیرانوند بدون محرومیت، کار را پیش ببرد.

جلسه مصالحه‌ای که عنوان شده در آن صورتجلسه‌ای نیز امضا شده است. گفته می‌شود این دیدار در تاریخ ۲۹ تیرماه برگزار شده و پیمان حدادی رئیس هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس و محمدرضا زنوزی مالک تراکتور به نمایندگی از دو باشگاه در آن شرکت کرده‌اند.

با این حال باشگاه پرسپولیس از طریق سخنگوی خود اعلام کرده که هیچ‌گونه توافقی صورت نگرفته و امضای صورتجلسه به معنای مصالحه نیست. پرسپولیس معتقد است فشارهایی از بیرون فوتبال در جریان است تا پرونده بدون صدور حکم رسمی مختومه شود.

نام برخی چهره‌های سیاسی و دولتی نیز در حاشیه این پرونده مطرح شده که به نوعی حامی صدور رأی ملایم‌تر یا حتی مصالحه کامل هستند؛ موضوعی که باعث نگرانی هواداران پرسپولیس شده است. اینکه آیا مسائلی فراتر از فوتبال در این پرونده نقش دارد یا نه، سوالی است که هنوز پاسخی شفاف به آن داده نشده.

بازی با زمان؛ چرا صدور رأی به تأخیر افتاده؟

طبق قانون، اگر بازیکنی در یک پرونده مربوط به فسخ قرارداد متهم شناخته شود و حکم محرومیت بگیرد، این محرومیت از زمان اعلام رأی اجرایی می‌شود. همین موضوع باعث شده بیرانوند که پس از پایان فصل منتظر اعلام رأی بوده، حالا نزدیک به شروع فصل جدید همچنان بلاتکلیف باشد.

از سوی دیگر، اگر حکم به سود پرسپولیس صادر شود و فسخ غیرموجه شناخته شود، اجرای چهار ماه محرومیت بیرانوند درست از آغاز لیگ بیست و پنجم شروع خواهد شد. موضوعی که می‌تواند تراکتور را در ابتدای فصل با بحران مواجه کند. این در حالی است که بیرانوند نمی‌تواند پس از رأی استیناف، تقاضای فرجام دهد چرا که در چنین پرونده‌هایی رأی استیناف قطعی و لازم‌الاجراست.

پرسپولیس و دغدغه افکار عمومی

پرسپولیس در مواجهه با این پرونده، تحت فشار جدی افکار عمومی و هوادارانش قرار دارد. آنها هرگونه کوتاه‌آمدن باشگاه را به معنای عقب‌نشینی از حق قانونی می‌دانند. فضای مجازی پر از واکنش‌هایی است که تاکید دارند باشگاه باید به هر قیمتی رأی را تا پایان پیگیری کند و با محرومیت بیرانوند، حق باشگاه را بازستاند.

از سوی دیگر، هرگونه مصالحه یا گذشت، ممکن است جایگاه باشگاه در میان هواداران را تضعیف کند به همین دلیل مدیران پرسپولیس تاکنون مقاومت کرده‌اند و نمی‌خواهند بدون دریافت امتیاز قابل توجه، تن به مصالحه بدهند.

زنوزی: حق با بیرانوند است

در سوی مقابل، مالک باشگاه تراکتور با صراحت اعلام کرده که حق با بیرانوند است و فسخ او قانونی بوده. زنوزی مالک تراکتور در هفته گذشته اعلام کرده بود برای پایان دادن به این پرونده حاضر به پرداخت مبلغی به‌عنوان مصالحه است اما تأکید کرده که دروازه‌بان تیم ملی بی‌تقصیر است و هدف از این اقدام تنها حفظ آرامش تیم و پرهیز از حاشیه‌های بیشتر است.

منتظر رأی نهایی؛ مصالحه بعید به نظر می‌رسد

با توجه به فضای متشنج این پرونده و عدم تمایل پرسپولیس به کوتاه آمدن، بعید است که توافقی میان دو باشگاه شکل بگیرد. تنها راه باقی‌مانده، صدور حکم رسمی از سوی کمیته استیناف است که به گفته برخی منابع به‌زودی اعلام خواهد شد.

پرونده‌ای که در ابتدا یک اختلاف حقوقی ساده بود، حالا به موضوعی پررنگ در رسانه‌ها، فضای مجازی و حتی محافل سیاسی تبدیل شده است. تنها رأی شفاف، قطعی و بدون مداخله بیرونی است که می‌تواند این ماجرا را به پایان برساند.

مصالحه برای بیرانوند حالا چیزی فراتر از یک اختلاف فوتبالی شده است موضوعی که نه‌تنها سرنوشت یک بازیکن را، بلکه مدیریت دو باشگاه بزرگ و ساختار حقوقی فوتبال ایران را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد. اینکه در روزهای آینده رأی کمیته استیناف اعلام شود یا نه، تفاوتی اساسی در ماهیت مسئله ایجاد نمی‌کند؛ آنچه مهم است شفافیت و قانون‌مداری است، چیزی که هواداران، مدیران و حتی نهادهای نظارتی فوتبال ایران از آن انتظار دارند.