به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: «‌عصر ایران» می‌نویسد: «نفوذیِ کوچک اطلاعات صحیح به دشمن می‌دهد اما نفوذیِ بزرگ اطلاعات غلط به مسئولان می‌دهد. اولی نشانی دوستانِ وطن را به دشمن می‌دهد، اما دومی دوستان را دشمن، و دشمنان را دوست معرفی می‌کند! اولی خود را به شخصیت‌های مؤثر نزدیک می‌کند. اما دومی تلاش می‌کند خودش شخصیت‌ مؤثری باشد. اولی تاکتیک‌های ما را به دشمن خبر می‌دهد، اما دومی می‌کوشد تا استراتژی‌های دلخواه دشمن را در داخل جا بیندازد و سیاست‌های کلان را با سودِ دشمن همسو کند. اولی معمولاً افشا می‌شود و دومی معمولاً افشا هم می‌کند!

اولی مین‌گذاری می‌کند، دومی ریل‌گذاری! اولی در سامانه‌ها خرابکاری می‌کند اما دومی در ذهن‌ تصمیم‌سازان. اولی به دشمن خبر می‌رساند که چه ابزار کارآمدی داریم، دومی دوست را وادار می‌کند تا ابزار ناکارآمدی تهیه کند! اولی به دشمنان امیدهای واقعی می‌دهد، دومی به دوستان امیدهای کاذب. اولی دشمنان را هشیار می‌سازد دومی دوستان را از واقعیت غافل می‌کند و در چشم او، نزدیک را دور، و دور را نزدیک‌، توانا را ناتوان و ناتوان را توانا می‌نماید و جدول اولویت‌ها را وارونه ترسیم می‌کند.

نفوذیِ بزرگ، بذر خود را در بسترِ «ظاهربینی» می‌پاشد و در قلب احمق‌ها ریشه می‌دوانَد و به دل‌های ساده، پیچیده می‌شود. او لازم نیست جاسوسی کند و شاید هیچ خط تماسی هم با دشمن نداشته باشد بلکه می‌کوشد تا سیاست‌های دشمن پیاده شود». باید از این وب‌سایت شبه‌اصلاح‌طلب و غربگرا سؤال کرد چه کسانی جز برخی هم‌طیفان همین رسانه، به برخی مسئولان القا کردند دوره موشک گذشته و روزگار مذاکره است، یا آمریکا با یک بمب می‌تواند همه توان دفاعی ما را نابود کند، یا اینکه آمریکا دشمن نیست و می‌توان با مذاکره، اورا به شریک تبدیل کرد، و...

چه کسانی ادعا کردند مذاکره، تهدید دشمن را دور می‌کند و برای مذاکره باید انواع توانمندی‌های خود را (به عنوان شرهای مزاحم) واگذار کنیم؟! چه کسانی ادعا کردند اسرائیل و آمریکا دو مقوله جدا از هم هستند و با ترامپ تاجر می‌شود توافق دو هزار میلیارد دلاری برای جذب سرمایه به ایران انجام داد؟! کدام محافل، کلید حل مشکلات را در امیدبستن به دشمنان ایران و تعطیلی طراحی و برنامه‌ریزی و تلاش درون‌زا معرفی کردند؟ یا اولویت‌ها را در موضوعات فانتزی و موهوم قرار دادند و به دوقطبی‌سازی جامعه در این‌باره پرداختند؟ کدام حماقت بالاتر از این که کسانی جنایتکارترین و عهدشکن‌ترین دشمنان ملت ایران را انسان‌هایی مودب و معتدل که امضایشان تضمین است جا زدند؟! شاید باورتان نشود اما پس از دروغ از آب درآمدن ادعای «امضای کری تضمین است»، کسانی ادعا کردند «امضای ترامپ واقعاً تضمین است»!