به گزارش مشرق،کانال تلگرامی تحلیل و پژوهش جنگ های ترکیبی در مطلبی پیرامون پرونده رسوایی جنسی جفری اپستین نوشت:

در یک توییت شوکه‌کننده، ایلان ماسک با لحنی صریح از ارتباط «دونالد ترامپ» با پرونده رسوایی جنسی جفری اپستین سخن گفت.

همزمان با این افشاگری، موجی تازه از پرسش‌های بی‌پاسخ دوباره سر بلند کرد؛ اما یکی از تاریک‌ترین سؤالات، هنوز زیر خروارها سکوت و سانسور مانده است:

آیا ترکیه، با پایگاهی به‌ظاهر نظامی، بخشی از زنجیره‌ی جهانی بردگی جنسی اپستین بوده است؟

بخش اول: ناپدیدشدگان بی‌صدا

در سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی از ناپدید شدن دختران نوجوان، عمدتاً از مناطق جنوبی و شرقی ترکیه، به ثبت رسیده است. اغلب این دختران بین ۱۳ تا ۱۷ سال سن دارند. خانواده‌ها گزارش مفقودی می‌دهند، اما پرونده‌ها بی‌سرانجام بایگانی می‌شوند. رسانه‌های رسمی سکوت کرده‌اند و دولت ترکیه از اظهار نظر مستقیم درباره این روند طفره می‌رود. اما روایت‌های محلی و اسناد غیررسمی به یک گمانه‌ خطرناک اشاره دارند:

انتقال این دختران از طریق پروازهای نظامی یا دیپلماتیک از پایگاه اینجرلیک به خارج از کشور – به‌ویژه ایالات متحده.

بخش دوم: اینجرلیک؛ سکویی برای تجارت خاموش

پایگاه هوایی اینجرلیک که در استان آدانا ترکیه قرار دارد، یکی از پایگاه‌های کلیدی ناتو و ایالات متحده در منطقه است. در ظاهر، کارکردی نظامی دارد. اما اسناد غیررسمی، شهادت کارکنان پیشین، و حتی اسناد دادگاه‌های مرتبط با پرونده اپستین، حکایت از فعالیت‌های غیرمعمول دارند:

پروازهای بدون ثبت عمومی با خدمه غیرنظامی

ورود و خروج اشخاص بدون تشریفات مرزی

ارسال کانتینرها و محموله‌های «دیپلماتیک» با حفاظت ویژه

ارتباط غیررسمی برخی مقامات ترکیه‌ای با دیپلمات‌های آمریکایی خارج از چارچوب وزارت خارجه

در یک سند فاش‌شده از تحقیقات پرونده اپستین، نام پایگاه هوایی در ترکیه – بدون ذکر صریح "اینجرلیک" – به‌عنوان یک نقطه‌ی ترانزیت «ناشناس» ذکر شده بود. این سند توسط وکلای اپستین با قید محرمانه نگه داشته شده بود و بعدها توسط یک خبرنگار در جریان افشاگری‌های مرتبط با «پروازهای لوکس» اپستین در فضای عمومی منتشر شد.

بخش سوم: ردپاهایی از سکوت دیپلماتیک

یکی از نام‌های جنجالی پرونده اپستین، نادیا مارچینکو – مدل اوکراینی و مهره کلیدی در جلب دختران نوجوان برای اپستین – در بازجویی‌هایش، زمانی که درباره انتقال دختران از اروپا و خاورمیانه سؤال شد، با استناد به «حق سکوت» از پاسخ‌گویی طفره رفت.

اما در فهرست مسیرهای پروازی که اپستین و افراد مرتبطش طی سال‌ها استفاده کرده‌اند، چندین پرواز در مسیر استانبول – آدانا – جزایر کارائیب ثبت شده‌اند؛ البته با پوشش رسمی مأموریت‌های انسانی، گردشگری یا دیپلماتیک.

بخش چهارم: پرسش‌هایی که باید پاسخ داده شوند

چرا گزارش ناپدید شدن نوجوانان در جنوب ترکیه، هم‌زمان با فعالیت شدید پروازی پایگاه اینجرلیک ، رشد داشته است؟

آیا پروازهای ویژه‌ای که از اینجرلیک به خاک آمریکا انجام می‌شود، تحت نظارت هیچ نهاد داخلی ترکیه‌ای قرار دارند؟

چه تعداد از کارکنان سابق یا فعلی اینجرلیک از محموله‌ها یا انتقال افراد به‌صورت غیررسمی خبر داشته‌اند؟

آیا دولت ترکیه حاضر به انتشار رسمی فهرست پروازهای نظامی آمریکا از اینجرلیک طی سال‌های فعالیت اپستین هست؟

ننگی در قلب خاک ترکیه

پایگاه اینجرلیک – با ظاهر نظامی و عملکرد استراتژیک – ممکن است در زنجیره‌ی تاریک قاچاق انسان نقش داشته باشد؛ زنجیره‌ای که کودکان و نوجوانان را به امپراتوری فحشای میلیاردرهای بیمار روانی تحویل می‌داد.

اگر ایلان ماسک امروز جرأت کرده درباره ترامپ و اپستین لب به سخن بگشاید، آیا زمان آن نرسیده که افکار عمومی ترکیه و رسانه‌های مستقل این کشور، درباره نقش خاک خود در این جنایت بی‌صدا پرسش‌گری کنند؟

این فقط یک ماجرا درباره قاچاق نیست؛ این رسوایی درباره فروختن وجدان ملی به دلار و ناتوست.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.