به گزارش مشرق،یکی از فعالان توئیتری در مطلبی با عنوان «رویا به پایان رسید!» نوشت:

این همان چیزی است که در سرمقاله روزنامه «هاآرتس اسرائیل» آمده، با عنوان:

«فلسطینی‌ها بهترین ملت‌های زمین در دفاع از سرزمین خود هستند.»

آیا باور می‌کنید که سرمقاله بزرگ‌ترین روزنامه اسرائیلی امروز، حقیقت را درباره فلسطینیان می‌گوید؟ اینکه آن‌ها از بهترین ملت‌های زمین‌اند که پس از ۷۵ سال، همچون یک مرد، برای دفاع از حقوق خود قیام کردند؟

در ادامه سرمقاله‌ی ترجمه‌شده آمده است:

این یکی از نادرترین نشانه‌های وجدان بیدار است،

و زیباترین شکوفه‌های آزادی فکری،

و ارزشمندترین میوه‌های توان نوشتاری.

بخوانید که نویسنده چه می‌گوید:

در جریان جنگ غزه و شلیک موشک‌های مقاومت به سوی ما،

زیان ما در هر سه روز از ۹۱۲ میلیون دلار فراتر می‌رود؛

از پرواز هواپیماها،

هزینه موشک‌های پاتریوت،

سوخت‌رسانی به خودروهای نظامی،

تا مصرف مهمات و انواع سلاح‌ها.

از کار افتادن تجارت، سقوط بورس،

توقف فعالیت اغلب مؤسسات و پروژه‌های عمرانی،

فلج شدن کشاورزی، صنعت و بازرگانی،

و مرگ طیور در مزارع با ضرر ده‌ها میلیون دلاری.

همچنین تعطیلی برخی فرودگاه‌ها و خطوط قطار،

هزینه تغذیه فراریان به پناهگاه‌ها،

و ویرانی خانه‌ها، مغازه‌ها، خودروها و کارخانه‌ها

بر اثر موشک‌های مقاومت فلسطینی.

ما درگیر جنگی هستیم که خودمان آن را آغاز کردیم،

آتش آن را افروختیم و شعله‌ور کردیم،

اما ما نیستیم که آن را اداره می‌کنیم،

و قطعاً ما نیستیم که آن را پایان می‌دهیم.

و پایان آن، قطعاً به سود ما نیست،

به‌ویژه اینکه شهرهای عربی در اسرائیل

همه را با این خیزش بزرگ علیه ما شگفت‌زده کردند،

در حالی که ما گمان می‌کردیم بوصله فلسطینی خود را از دست داده‌اند!

این نشانه‌ی شومی است برای دولتی که سیاستمدارانش

اکنون مطمئن شده‌اند همه محاسبات‌شان غلط بود،

و سیاست‌های‌شان نیاز به دیدی فراتر داشت

از آنچه پیش‌تر به آن اندیشیده بودند.

اما فلسطینی‌ها،

آری، آن‌ها واقعاً صاحبان این سرزمین هستند.

و چه کسی جز صاحب زمین،

با این شدت، با این افتخار، و با این پایداری،

از سرزمین خود، مال خود و فرزندانش دفاع می‌کند؟

من به‌عنوان یک یهودی،

به‌چالش می‌کشم که کل کشور اسرائیل

بتواند چنین تعلق‌خاطری به این سرزمین نشان دهد.

اگر ملت ما واقعاً به سرزمین فلسطین پایبند بود،

ما شاهد این حجم عظیم از مهاجرت یهودیان در فرودگاه‌ها نبودیم،

در حالی‌که شتابان از کشور می‌گریزند

از همان لحظه‌ای که جنگ آغاز شد،

با آنکه فلسطینی‌ها از سوی ما

قتل، زندان، محاصره،

و حتی تهاجم فکری با مواد مخدر،

و ترویج باورهای فاسد مانند الحاد، شک در دین، فساد و انحراف جنسی را تجربه کردند.

اما شگفت اینکه حتی فردی که معتاد است،

باز هم برای دفاع از سرزمین و مسجد اقصی خود برمی‌خیزد

چنان‌که گویی شیخی با عمامه است که فریاد می‌زند: الله‌اکبر!

افزون بر آن، آنان می‌دانند که در آینده

در انتظارشان ذلت، تحقیر و بازداشت خواهد بود،

با این حال هرگز از رفتن به مسجدالاقصی و نماز بازنمی‌مانند.

برای مقایسه: ارتش‌های کامل برخی کشورها

با تمام تجهیزات‌شان جرأت نکردند کاری کنند

که مقاومت فلسطین در چند روز کرد

پس از آن‌که نقاب از چهره سرباز شکست‌ناپذیر اسرائیلی افتاد

و او کشته شد یا به اسارت درآمد.

تا زمانی که تل‌آویو طعم موشک‌های مقاومت را چشیده،

بهتر است که از رؤیای دروغین «اسرائیل بزرگ» دست بکشیم.

و باید فلسطینی‌ها را به داشتن یک کشور همسایه‌مان بپذیریم

تا صلح میان ما برقرار شود،

و این تنها راهی است که بقای ما بر این سرزمین را

برای چند سال بیشتر تضمین می‌کند.

من باور دارم،

که حتی اگر هزار سال دیگر هم دوام بیاوریم —

که بعید است ده سال دیگر هم دوام آوریم —

روزی خواهد آمد که

باید تمام هزینه‌ها را بپردازیم.

زیرا فلسطینی دوباره برخواهد خاست، و باز هم برخواهد خاست،

و این‌بار، بر اسب سوار خواهد شدو به‌سوی تل‌آویو خواهد تاخت.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.