به گزارش مشرق، اکبر اعتماد، شخصیت علمی ایرانی، بنیانگذار و نخستین رئیس سازمان انرژی اتمی است که به «پدر فناوری هسته‌ای ایران» شهرت یافته‌ است. او در رشته برق در دانشگاه لوزان سوییس در قبل از انقلاب ادامه تحصیل داد و پس از مدت کوتاهی در مرکز تحقیقات اتمی انستیتو فدرال سوئیس مشغول به کار شد. حاصل تحقیقاتش رساله دکترایی بود که به دانشگاه پلی‌تکنیک سوئیس تحویل داد و به خاطر تخصصش مورد مشورت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار می‌گرفت.

او در سال ۱۳۴۴ به ایران بازگشت و توسط صفی اصفیا، رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه، به عنوان مشاور فنی طرح پژوهش‌های رآکتور اتمی استخدام شد. یک سال بعد، دفتر انرژی اتمی سازمان برنامه و بودجه را بنا گذاشت و خود به مدیریت آن منصوب شد و تا سال ۱۳۴۶ در این مسئولیت باقی ماند.

در سال ۱۳۴۷ به سمت اولین رئیس مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی، که بدیل ایرانی مرکز ملی پژوهش‌های علمی (CNRS) در فرانسه بود، منصوب شد. در سال ۱۳۵۳ ریاست سازمان انرژی اتمی ایران را به دست گرفت و این سازمان را بنیان نهاد. اعتماد تا سال ۱۳۵۷ ریاست سازمان انرژی اتمی ایران را به دست داشت.

فیلم مستند «من اکبر اعتماد، اتم می‌شکنم» ساخته احمدرضا گنجه‌ای درباره زندگی و شخصیت دکتر اعتماد ساخته و از تلویزیون پخش شده است.

همچنین در کتاب «در پرتگاه حوادث»، زندگی نامه دکتر اعتماد، بنیانگذار سازمان انرژی اتمی ایران، مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

اکبر اعتماد ساکن فرانسه بوده و در این کشور فوت کرده است.