تیم ملی جوانان ایران هر چند در دور مقدماتی بازی های خوبی انجام داد و بازیکنانش نشان دادند که می توانند نسل خوبی را برای فوتبال ایران بسازند، اما آنجا که نیاز به پشتیبانی فکری و روحی از روی نیمکت و بازگرداندن جوانان به بازی بود، بازهم اتفاق مثبتی روی نیمکت نیفتد و تیمی که از کره جنوبی گل زودهنگامی خورده بود آنقدر بازی را "وا" داد و بی برنامه حمله کرد که پشت دفاعش به اتوبانی برای رفت و برگشت مهاجمان کره تبدیل شد و ثمره اش شکست 4 بر یک برابر چشم بادامی ها بود.
اکبر محمدی از کجا آمده و چگونه سرمربی تیم های نوجوانان و جوانان ایران شده به این مطلب ارتباطی ندارد چرا که کسانی مقصر هستند که او را به این مراحل رسانده اند و هدایت دو نسل آینده دار فوتبال کشور را به او سپرده اند. آنهایی مقصرند که به جای انتخاب‌های شایسته و ضابطه مند به برخی ارتباطات دیگر فکر می کنند و به احساسات و عواطف مردمی که عاشقانه فوتبال را دوست دارند توجهی نمی کنند.
به گزارش مهر، این اتفاق در مورد تیم ملی فوتسال نیز رخ داد و فدراسیون فوتبال بازهم سرمربی تیمی که عنوان قهرمانی آسیا را از ایران گرفت را سرمربی نگه داشت تا فوتسال ایران که امید می رفت حداقل در بین هشت تیم برتر دنیا قرار بگیرد، به تیمی ببازد که برای اولین بار حضور در جام جهانی را تجربه می کرد.
همان زمان بسیاری از رسانه ها به فدراسیون فوتبال هشدار دادند که مربیان ناکام و شکست خورده که امتحانشان را پس داده اند را مجددا در راس کادر فنی تیم های ملی قرار ندهد. اما هر چه رسانه ها اصرار می کردند لجبازی فدراسیون فوتبال بیشتر از قبل می شد و تا جایی پافشاری کردند که حالا احساسات مردم زیر پاهای آن له شده است.
شکست تحقیر آمیز جوانان برابر کره جنوبی و عملکرد دور از انتظار و ضعیف تیم ملی فوتسال در جام جهانی دو نمونه بارز از ثمرات تصمیمات اشتباه مسئولان فدراسیون فوتبال بود که هر چقدر می بازند بازهم در خواب این باخت ها تصمیمات اشتباه تری می گیرند.
این تصمیمات اشتباه البته معطوف به این فدراسیون نیست و قبل از این نیز فوتبال ایران شاهد چنین ناکامی هایی بوده است. اگر اینطور نبود حسرت حضور در المپیک برای ما 40 ساله نمی شد و حسرت حضور جوانان در جام جهانی 14 ساله نمی شد.
فدراسیون فوتبال از یک سوراخ دوبار گزیده شد و حالا تنها امیدش موفقیت تیم ملی بزرگسالان و راهیابی این تیم به جام جهانی است. دیدار با ازبکستان می تواند زمینه ساز خیلی اتفاقات در فوتبال ایران باشد. حالا فقط امید فدراسیون به مردان کی روش است تا شاید در کنار صعود تیم نوجوانان به جام جهانی مرهمی باشند بر زخم های عمیق ناکامی جوانان و فوتسال.
