به گزارش مشرق، کانال تلگرامی یوناتان در رابطه با مستندی که اخیر شبکه ۱۴ رژیم صهیونیستی در رابطه با مسئله ایران منتشر کرده است نوشت:

هفته گذشته شبکه ۱۴ اسرائیل از رونمایی یک مستند تحت عنوان "جاسوس" در آینده نزدیک خبر داد. پس از رونمایی از این مستند، مشخص شد که علی‌رغم اظهارات و تبلیغات شبکه ۱۴ و همچنین سازنده این مستند، این مستند چیزی که مخاطبان عبری‌زبان انتظار آن را داشتند نبود و به نظر می‌رسد انتشار این فیلم بیشتر یک بازاریابی برای جذب مخاطب است.
در ادامه به بررسی این مستند خواهیم پرداخت.

شبکه ۱۴ اسرائیل (ערוץ ۱۴) یک کانال تلویزیونی اسرائیلی است که به عنوان یک رسانه راست‌گرا شناخته می‌شود. این شبکه در سال‌های اخیر فعالیت خود را آغاز کرده و بیشتر به خاطر برنامه‌های خبری، تحلیلی و سیاسی با دیدگاه‌های محافظه‌کارانه و حمایت از مواضع جناح راست در اسرائیل، به‌ویژه طرفداران بنیامین نتانیاهو، شهرت دارد. شبکه ۱۴ اغلب محتوای خود را با تمرکز بر مسائل امنیتی، ملی‌گرایی و انتقاد از جناح چپ یا رسانه‌های لیبرال ارائه می‌دهد.

این کانال در مقایسه با شبکه‌های قدیمی‌تر و شناخته‌شده‌تر مثل کانال ۱۲ یا کانال ۱۳، رویکردی جنجالی‌تر و گاهی تندتر دارد.

شبکه ۱۴ اسرائیل به طور گسترده‌ای به عنوان رسانه‌ای نزدیک به بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر فعلی اسرائیل، شناخته می‌شود. این نزدیکی بیشتر در خط مشی تحریریه، انتخاب موضوعات و نحوه پوشش اخبار این شبکه مشهود است. در واقع، بسیاری از منتقدان و تحلیل‌گران رسانه‌ای در اسرائیل این شبکه را به عنوان یک بلندگوی غیررسمی برای نتانیاهو توصیف می‌کنند.

از این رو، این شبکه به موضوع ایران از زاویه امنیتی و سیاسی نگاه ویژه‌ای دارد.

این شبکه تلویزیونی اخیراً یک مستند به نام جاسوس (ג׳אסוס) تولید کرده است که در شبکه‌های عبری‌زبان تا حدی بازتاب داشته است، اما به عقیده دست‌اندرکاران این مجموعه، این مستند آن‌طور که شاید و باید مورد توجه قرار نگرفت.

از جمله عواملی که می‌توان به این مسئله اشاره کرد، عبارتند از: سناریوی ضعیف، موضوعات تکراری و عدم وجود هیجان و یک‌خطی بودن مستند.

در واقع این مستند شبیه فیلم سینمایی است که یک سریال ۱۰ قسمتی را به صورت گزیده و چکیده درآورده است و نکته جدیدی برای مخاطب عبری‌زبان که سال‌ها پرونده ایران را دنبال می‌کند ندارد.
از این جهت، نکته‌ای که در قدم اول باید مورد اشاره قرار بگیرد، سطح نازل کیفیت مستند هم در بخش ساخت و هم در بخش سناریویی است. به عنوان مثال، در این مستند تصاویری بی‌کیفیت از مناطقی از تهران پخش می‌شود که احتمالاً با کمی جستجو در صفحات مجازی یا یوتیوب، فیلم‌های باکیفیت‌تری از آن می‌توان پیدا کرد.

همچنین این مناطق، تمام نقاطی هستند که برای عموم مردم ایران شناخته‌شده می‌باشند.

اما در رابطه با خود مستند جاسوس:

در وهله اول باید اشاره کرد که این مستند توسط یک اسرائیلی ایرانی‌زاده به نام "درور بالازاده" ساخته شده که خبرنگار حوزه مسائل ایران در شبکه ۱۴ اسرائیل است. پدر و مادر بالازاده در ایران به دنیا آمدند و بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، همراه با موج اول مهاجرت اتباع خارجی به خارج از کشور، آنها نیز به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند. از این رو بخش اعظمی از دانسته‌های درور از وضعیت، فرهنگ و جامعه ایران، مربوط به دانسته‌های پدر و مادر وی در حدود ۵۰ سال پیش است.

پیش از اکران عمومی این مستند، شبکه ۱۴ و خصوصاً درور بالازاده تبلیغات زیادی برای بازتاب این مستند در رسانه‌های عبری‌زبان انجام دادند و شبکه ۱۴ نیز به صورت ویژه، به تعریف و تمجید از این مستند پرداخت.

به گفته عوامل سازنده این مستند، علت نام‌گذاری این فیلم این است که این مستند با همراهی یکی از ایرانیان ساکن در تهران ساخته شده است و شبکه ۱۴ از این شخص به عنوان یک جاسوس نام می‌برد.

بالازاده در این رابطه می‌گوید: «یک روز در اینستاگرام خود از شخصی به نام "م" پیامی دریافت کردم که در آن گفته بود: سلام، من شبکه ۱۴ را در ایران تماشا می‌کنم و شما را دوست دارم و بابت همه کارهایی که انجام می‌دهید از شما بسیار سپاسگزارم. سپس من شروع به پرسیدن سؤال از او کردم و به او گفتم: آیا مایل به همکاری با ما هستید؟ و او در پاسخ به من گفت - بله. از آنجا بود که ما راه طولانی را شروع کردیم.»

بالازاده در سخنان خود مدعی است که در این مستند تصاویری نشان داده می‌شود که در هیچ رسانه‌ای از جهان تاکنون نشان داده نشده است!

با نگاهی به مستند مشخص می‌شود که تصاویری که بالازاده مدعی است در هیچ جای جهان تاکنون نشان داده نشده است، عبارتند از:

سردر ستاد سپاه پاسداران در تهران، سردر چندین پایگاه‌ سپاه پاسداران (از نمای بیرون) و نمای بیرونی از تأسیسات هسته‌ای در تهران و همچنین کارخانه تورقوزآباد که نتانیاهو اعلام کرد اسناد آرشیو هسته‌ای را از آن دزدیده است.

بالازاده در رابطه با نشان دادن تصاویر کارخانه تورقوزآباد که اکنون تبدیل به یک مکان برای رفت‌وآمد عمومی شده است، می‌گوید: «به نظرم چیزی که من بیشتر از همه در فیلم هیجان‌انگیز می‌دانم این است که ما به جایی رفتیم که در سال ۲۰۱۸ نتانیاهو آرشیو هسته‌ای به سرقت‌رفته از آنجا را افشا کرد.»

با نگاهی به مستند متوجه خواهید شد که این مستند هیچ موضوع و نکته خاص یا جدیدی برای مخاطب ارائه نمی‌دهد و حتی کسانی که زبان عبری بلد نیستند، صرفاً با دیدن تصاویر به این مسئله پی خواهند برد و بر خلاف اظهارات پرطمطراق بالازاده، سازنده این مستند، هدف اصلی از ساختن این فیلم دو چیز است:

اول اینکه شبکه ۱۴ اسرائیل بگوید ما در ایران کسانی را داریم که از سردر ورودی نقاط مختلف برایمان فیلم ارسال می‌کنند، چرا که به نظر می‌رسد این مسئله برای شبکه غیرمحبوب ۱۴ (به دلیل حمایت از نتانیاهو) می‌تواند تا حدی محبوبیت به ارمغان بیاورد.

دوم آنکه بالازاده، سازنده این مستند، خود را به عنوان یک شخصیت و کارشناس ارشد و محوری در رابطه با مسائل ایران در اسرائیل مطرح کند و بگوید من پدر و مادر ایرانی دارم و شما ندارید!


*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس