به گزارش مشرق،صفحه توئیتری ایران مازندران در مطلبی به سنت نماکاری ساختمان به روش گِل گوئی پرداخت و نوشت:

نماکاری ساختمان به روش گِل گوئی

قدیم عَیدی گِدِر، روستایی زنان اینتی گِل گویی جا دیوارها ره اِندوستِنه و شه سِره ها ره نونِوار کِردِنه.

در گذشته، نزدیک نوروز مادران و زنان روستایی با این ملات طبیعی با کف دست به دیوار ماله میکشیدند و ساختمان خود را نونوار میکردند.

بعضیها کل دیوار را با با همان مخلوط گل گویی می اندودند و بعضیها هم دیوار خانه را دو قسمت میکردند و قسمت پائین را گِل مالی کرده و قسمت بالا را با استفاده از نوعی گِل سفید( اِسپه گِل ) در مخلوط گِل گویی ، می اندودند که به این تقسیم رنگها و گِلها کمربر یا کمر بور میگفتند.

البته هنوز در بعضی از روستاها رسم زیبا و قدیمی گِل گویی وجود دارد ، هرچند دیگر زنانی که ‌این آئین سنتی ، هنر زیبا ، قدیمی و البته در حال فراموشی را انجام میدهند انگشت شمارند.

گِل و گویی در لغت تبری به مخلوط کردن خاک نرم، آب و پهن چهارپایان مخصوصأ گاو گفته می شود.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.