
بسياري از کارشناسان هدف از ايجاد دورههاي مجازي را کاهش هزينههاي آموزشي در آموزش عالي ميدانند چرا که ديگر نيازي به فضاي فيزيکي آموزشي نيست، خوابگاه و سلف سرويس نياز ندارد، از محتواي کلاسهاي آموزشي چندين نوبت ميتوان استفاده کرد (مثل فايلهاي پاور پوينت و ... )
هدف کاهش هزينههاي آموزشي براي دورههاي مجازي در گزارش پروژه تکفا صفحه 204 (برنامه توسعه کاربري فناوري اطلاعات و ارتباطات در ايران منتشر شده و در آذر 1384 نيز توسط شوراي عالي اطلاع تأکيد شده است. حتي وزارت علوم پرداختهايي براي تهيه امکانات دورههاي مجازي به صورت بلاعوض به دانشگاه اميرکبير، شريف و علم و صنعت در طول برنامه سوم و چهارم داده است.
با اين وجود نگاهي به شهريه دورههاي مجازي و شهريه دانشگاههاي غيرانتفاعي و آزاد و همچنين شهريه دورههاي شبانه از اتفاق ديگري حکايت ميکند که شايد در نوع خود جالب باشد.
به عنوان نمونه شهريه ثابت دوره مجازي دانشگاه صنعتي اميرکبير ورودي نيمسال دوم 1388 رشته فني 880 هزار تومان و شهريه متغير دروس نظري180 هزار تومان است، اما شهريه ثابت دوره مجازي دانشگاههاي غيرانتفاعي در سال 1389 بر اساس دفترچه انتخاب رشته سازمان سنجش شهريه ثابت 325 هزار تومان و شهريه متغير دروس نظري 55 هزار تومان است.
همچنين شهريه ثابت دوره حضوري دانشگاه آزاد ورودي 1388 رشته فني (حتي واحد علوم و تحقيقات تهران که بسياري از اساتيد دانشگاههاي دولتي همچون شريف، اميرکبير و ... در آن مشغول به تدريس هستند) 793 هزار تومان و شهريه متغير دروس نظري 51 هزار تومان است.
شهريه ثابت دوره شبانه دانشگاه صنعتي اميرکبير ورودي 1389 نيز بر اساس دفترچه انتخاب رشته سال جاري 450 هزار تومان و شهريه متغير دروس نظري100 هزار تومان است.
از اين روي، سوال اين است که با توجه به هدف ياد شده براي تأسيس دورههاي مجازي، چرا شهريههاي دورههاي مجازي دانشگاههاي دولتي بعضاً 2 تا 3 برابر دانشگاههاي غيرانتفاعي و حتي دورههاي حضوري دانشگاه آزاد و دورههاي شبانه است؟
ناگفته نماند، اين اتفاق در حالي صورت ميگيرد که صاحبنظران معتقدند هزينه برگزاري دورههاي مجازي حدود 30 الي 40 درصد دورههاي حضوري است.