* ما طرفای عصر رفته بودیم و یه کم گشنه مون هم شده بود. یه مغازه خشکبار فروشی از این ترکیباتی داشت که من دوست دارم و اسمشم نمیدونم: توش کنجد هست که انگار با عسل و شایدم آب شکر به خشکبارهای مقوی دیگه مثل تخمه و بادوم هندی و بادوم زمینی و اینا چسبونده شده. البته اساسش همون کنجد و تخمه هست. ما رفتیم از اینا بخریم که با یه گروه توریستی اکراینی برخوردیم.
* این گروه متشکل از ۴ تا خانم اکراینی در سنهای مختلف بود. از جوون تا پیر. خیلی بامزه بودن. جالب این بود که راهنما نداشتن و چون تو ایران فک و فامیل داشتن، دیگه هربار که اومده بودن ایران تنهایی می اومدن خرید. ما که این خوراکی ها رو خریدیم خانم میانسال اکراینی از مغازه دار پرسید که این چیه و مغازه داره نتونست به انگلیسی جواب بده و به من اشاره کرد که میتونم جواب بدم؟ منم برای خانما توضیح دادم که ترکیب دونه های مختلفه و اینا، اونام خریدن البته. بیشتر دنبال آلو خشکه و پسته اینجور چیزا بودن و معتقد بودن تو ایران خیلی ارزونه.
* خلاصه از مغازه که بیرون اومدیم، این ۴ تا خانم اکراینی تا دم در امامزاده با ما بودن و هی از اینور و اونور هی سوال میپرسیدن. اولین چیزی که براشون سوال بود این بود که چطور با وجود گرونی لوازم آرایشی و اینهمه مارک گرون لوازم خارجی و اینهمه تحریم و غیره و ذلک خانمای ایرانی اینقدر آرایش میکنن مثلا فلان مارک ارزون (یادم نیست مارکش) تازه ۱۵ دلار قیتمشه که ساده ترین لوازم آرایشه، چه برسه به بقیه ترکیبات! که البته من برای این از قبل تحلیل داشتم: براشون گفتم که تو ایران اینقدرام گرون نیست. ماشالا الان برید تو مترو خط چشم و رژ و ریمیل و اینا نهایت ۲-۳ هزار تومنه. چمیدونم رژگونه و پنکک و اینام به همین ترتیب. دیگه گرونترین چیزی که من دیدم ۵-۶ تومن بوده تو مترو و خب راحت و ارزون در دسترسه.
* یه نکته بامزه تو این خانما این بود که موقع خرید، کیف پولشون و یا به طور کلی پولهاشون رو از جاهای عجیب و غریبی! توی لباسشون بیرون می آوردن. مثلا از توی جورابشون یا جیبی که داخل شلوارشون دوخته بودن (از کمربند آویزون بود ولی داخل شلوار!) و حالا خوب تصور کنید خانمه خیلی شیک شلوارشون رو تا زانو بالا زد که از داخل جورابش پول در بیاره و مام از ترس گشت ارشاد و غیره و ذلک دلیل اینکارو پرسیدیم که چرا کیف همراتون ندارید؟ خانما گفتن که دفعه پیش که اومدن ایران کیف قاپ کیفشون رو دزدیده و این توصیه اقوام ایرانیشون بوده که تو جاهای شلوغ اینکارو بکنید! حالا نکته بامزه این بود که اقوام ایرانی گفته بودن کیف قاپها اصولا از نسل اقوام پاک آریایی و ارواح معظم کورش و داریوش و اینا نیستن و این افغانیها هستن که تو ایران کیف قاپی میکنن فقط!
* آها یه چیز دیگه، از زل زدن ایرانیها هم شاکی بودن. میگفتن هرکشوری که رفتن ملت اونجا بی تفاوت به حضورشون بودن ولی تو ایران اینطوری نیست. مام الکی براشون خالی بستیم که بدلیل مهمون نوازیه: و میخوان شما رو تحویل بگیرن. کلا توریستها و بلوندها برای ایرانیها جالبن این نگاه بدلیل تجربه یک رفتار یا چهره متفاوته نه خدای نکرده چیز دیگه ای.
