ویسی امروز دست به قلم برد و بیانیه‌ای برای تشکر از حمایت باشگاه پیکان و اهالی فوتبال از خودش به شرح زیر نوشت:
«ابتدا باید از صبر، تحمل و برنامه‌محوری مدیرعامل و اعضای هیئت‌مدیره باشگاه پیکان تشکر و قدردانی کنم که با بزرگواری و شکیبایی حامی من بودند، سپس می‌خواهم سلامی به برادران بزرگوارم سردار رویانیان، استاد مجید جلالی، استاد بهمن فروتن و سایر اساتید خوبم در فوتبال ایران عزیز عرض کنم.
می‌خواهم با تمام وجود دستان گرمتان را بفشارم و با قلبم مراتب تشکر و قدردانی را از حمایت شما سروران عزیز داشته باشم ...
بدون شک گام نهادن در این راه (راهی که پیشتر شما در آن گام نهادید) بسیار سخت و طاقت‌فرساست...
راهی که به قول استاد بهمن فروتن برخلاف جریان آب شنا کردن است! و من با توکل بر خداوند منان در آن گام نهادم و به قول استاد جلالی با صبوری در آن قدم برداشته‌ام .
لحظه نواخته شدن سوت پایان بازی با پرسپولیس تنها یک حس بد و سخت داشتم و آن چیزی نبود جز حس جدایی از فوتبال و فاصله بین من و مردم.
مردمی که طی این سالها با آنها صادقانه زندگی کرده‌ام نه تنها صادقانه بلکه با تمام وجود سعی کرده‌ام در کنار و پا به پای آنها باشم و با تمام آلودگی‌ها و نابرادری‌ها بجنگم و خودم باشم و منزلتم را حفظ کنم. لحظه نواخته شدن سوت پایان آن بازی تمام احساسم این بود که من یار بودم یا بار؟!
پاک بودم یا ناپاک؟!
جنگیدم یا ترسیدم؟!
پهلوان بودم یا ...؟!
اینها تمام ذهنم را به خود مشغول کرده بود شاید استعفا و رفتنم از فوتبال تنها راهی بود که در این کارزار به ذهنم خطور کرد.
آری تنها چیزی که به ذهنم خطور می‌کرد فرار از این مهلکه بود و رفتن به دهات و دشت (همان دشتی که فروتن به زیبایی به آن اشاره کرد) ولی مردی همچون سردار رویانیان و کلام زیبایش آرامم کرد و امید را در دلم زنده کرد و صد البته حمایت‌های مدیران باشگاه پیکان بیانیه‌ها و حمایت‌های مردانی چون جلالی و فروتن نیز من را به مسیر پرواز برگرداند. همان مسیری که مجید جلالی به زیبایی آن را ترسیم کرد.
با توکل بر خدا و با تمام توانم دوباره پای در راه مردی و مردانگی می‌گذارم و قوی‌تر از قبل و با همتی بلندتر بر می‌گردم و امیدوارم بتوانم این بار سنگین و رسالتی که بر دوشم است با پاکی و صداقت هرچه تمام‌تر به مقصد برسانم و برادر و معلم خوبی برای فوتبال ایران باشم. در انتها ضمن تشکر دوباره از اساتید، مدیران باشگاه پیکان و برادران بزرگوارم رویانیان و اساتیدی چون جلالی و فروتن برای تیم ملی فوتبال ایران همچون بازی با کره جنوبی، این بار در بازی با ازبکستان آرزوی موفقیت دارم.
موفقیت تیم ملی ایران، موفقیت، شادی و سربلندی مردم دوست‌داشتنی و با صفای ایران است، مردمی که دست تک تک آنها را با گرمی و با تمام قلبم می‌فشارم.
ارادتمند همیشگی مردم ایران سرباز کوچک شما عبدالله ویسی
