هوا هم ابری بود... حکایت سالهای بسیاری است که روز عرفه هوا دلش می گیرد ولی خودش را نگه می دارد تا بعد از دعا و بعد های های! می بارد و می گرید بر غربت حاجی دشت کربلا...
آمد دعا را شروع کرد...حاجی!
میانه دعا بود که گفت: گمان کردند اگر به دادگاه ببرندم! کوتاه می آیم... این مردک همان است که گفتم؛یهودی صفتِ کافر...
حاجی را نه بخاطر مخالفتش با هاشمی و نه بخاطر موافقتش با احمدی نژاد84 و نه بخاطر قضیه گندم و جوی ریاست جمهوری و نه بخاطر داستان ناطق و خاتمی و نه بخاطر مخالفت صریحش با اسفندیار!... بلکه بخاطر نمک و خلوص نوایش دوستش دارند،مردم...
آقا جواد میگفت: نمک صدایش را امامش به او داده بعد از داغ دخترش! رقیه سه ساله اش که در خانه اش سوخت...!
آقا جواد میگفت: هیچ وقت از خدا نخواهید حتی گوشه ای از مصائب امام حسین را بهتان بچشاند...که سخت دردی است جانفرسا!
سید محمد هم می گفت شبی که تصادف کردم شب ششم محرم بود و روضه قاسم ابن الحسن ع ، گفتم گوشه از درد قاسم ع را بچشم که آن شد... الان سر و صورتش پلاتین است-سرش متلاشی شده بود، افتضاح!
حاجی هم شب رقیه خودش را میکُشد! داغ دیده آخر!
القصه!
یکی درد و یکی درمون پسندد!
یکی وصل و یکی هجرون پسندد!
حاجی قصه ما هم همچنان ایستاده در برابر شدائد و ما هم به مولایمان اباعبدالله تکیه می کنیم و می ایستیم در مقابل شدائد- که الان از نوع اقتصادی است...همین!
صلوات./
