
اين کتاب هيچ نشانهاي از چشمانداز سياسي يا مبارزاتي ندارد و رويکرد نويسندگان با موضوعات گستردهاي در ارتباط است، آنها کارشناساني از مؤسسه آشتي آمريکا، مرکز تحقيقات بينالمللي وودرو ويلسون، شوراي روابط خارجي، مؤسسه بروکينگز، رند کورپ، مرکز مطالعات استراتژيک، آشتي بينالمللي کارنگي، انجمن آسيا، مرکز مطالعات سياسي و استراتژيک، مؤسسه امريکن اينترپرايز، موسسه امنيت بينالمللي و علمي، موسسه واشنگتن براي مطالعات شرق نزديک، صندوق آمريکاي جديد، مؤسسه مطالعات سياست خارجي برلين، موسسه تحقيقات سياست خارجي و چندين دانشگاه شامل استنفورد، ميشيگان، کلمبيا، جونز هاپکينز، جورج تاون، سيراکوز و آکادمي ناوال دريايي ايالات متحده هستند.
در بخش دوم اين کتاب با عنوان «مخالفان»، "عباس ميلاني " نويسنده کتاب "افسانه شيطان بزرگ "، رئيس بخش مطالعات ايران در دانشگاه استنفورد و همچنين رياست پروژه دموکراسي ايران در "موسسه هوور " (Hoover Institution)، سعي کرده با استفاده از تحليلهاي غير واقعي به سران فتنه روحيه دهد و آنها را تشويق کند تا بار ديگر اين جنبش را برپا کنند.
نويسنده که خود يک ضد انقلاب فراري است، در مقالهاي تحت عنوان "جنبش سبز "، با ادعاهاي غيرواقعي، غلو و بلوفهاي زياد سعي کرده که سران فتنه را همچنان پويا و قدرتمند نشان دهد و وانمود کند که آنها هنوز نيز در صحنه سياسي ايران حضور دارند و نقش فعالي را در شکلدهي جريانهاي داخلي اين کشور ايفا ميکنند.
ميلاني در بخش پاياني مقاله خود به وضعيت آينده اين جنبش پرداخته و با صراحت خطاب به سران کاخ سفيد اعلام کرده که به ايران حمله نکنيد، جنبس سبز از بين مي رود.
نويسنده در اين راستا تأکيد کرده است: حمله نظامي ميتواند اين جنبش را تا مدتهاي مديد به حاشيه رانده و يا از بين ببرد.
اين درحالي است که وي در اين مقاله اعتراف هم کرده که "جنبش سبز براي حفظ بقاي خود بايد رهبري منسجمتر و خطمشي قدرتمندانهتري نياز دارد و بايد راهي براي غلبه بر جهاد اينترنتي نظام که از فناوريهاي غرب، روسيه، چين و هند براي خفه کردن صداي اپوزيسيون بهره ميگيرد، بيابد.
مؤسسه آشتي آمريکا که خود يکي از مجريان برنامههاي ضد ايراني در آمريکا است و در اين زمينه از ضد انقلابهاي خارج نشين نيز استفاده ابزاري ميکند، در اين گزارش براي روحيه دادن به سران فتنه سعي کرده حمايت دولتهاي غربي از آنها را بزرگ کند تا آنها روحيه بگيرند و به پشتوانه دولتهاي ضد ايراني از جمله دولت آمريکا بار ديگر به اين جنبش خاموش جان بخشند.
ميلاني در اين زمينه به دولت آمريکا و سران کاخ سفيد توصيه کرده است: "تحريمهاي هوشمند که بر تضعيف دستگاه ايدئولوژيک و رژيم ايران متمرکز هستند، ميتوانند رشد اين جنبش را تسهيل بخشند.