به گزارش مشرق، تارنمای اکسیوس گزارش داد که نشست ماه آوریل بین وزیر خارجه آمریکا و گروهی از مقام‌های عربی در ریاض به صحنه درگیری لفظی بین وزیر خارجه امارات و یک مقام ارشد تشکیلات خودگردان فلسطین تبدیل شد و دیپلمات اماراتی رهبری این تشکیلات را ناکارآمد توصیف کرد.
بر اساس این گزارش، عبدالله بن زاید وزیر خارجه امارات در جریان این نشست گفت که هیچ اصلاح واقعی در تشکیلات خودگردان صورت نگرفته است. وی رهبری آن را به «علی بابا و ۴۰ دزد» تشبیه کرد.
وزیر خارجه امارات گفت که رهبری تشکیلات خودگردان فلسطین ناکارآمد است و افزود که با این اوصاف چرا باید امارات کمک مالی به چنین نهادی ارائه دهد.
حسین الشیخ دبیر کل کمیته اجرای سازمان آزادیبخش فلسطین و مشاور نزدیک محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز فریاد زده است که هیچکس نمی‌تواند به آنها دیکته کند که چطور اصلاحات را انجام دهند.
به گفته یک مقام اماراتی، عبدالله بن زاید تاکید کرده که اگر تشکیلات خودگردان به همان اندازه که به همکاری امنیتی با اسرائیل توجه می‌کرد به مردم خود توجه کرده بود، فلسطینی‌ها اوضاع بهتری داشتند.
منبع آگاه بیان کرد که طرفین پس از این درگیری لفظی با عصبانیت نشست را ترک کردند.
تشکیلات خودگردان فلسطین یک رابطه متلاطم را با امارات دارد به ویژه پس از اینکه این کشور در سپتامبر ۲۰۲۰ روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی سازی کرد. همچنین بر اساس گزارش‌ها ارتباط محمود عباس و محمد بن زاید رئیس امارات نیز سرد است.
اما طبق اعلام منبع آگاه، عصبانیت از تشکیلات خودگردان و ابومازن فقط به امارات مربوط نمی‌شود و اکثریت کشورهای حاضر در نشست مانند عربستان، مصر، اردن و قطر نیز همه صبرشان لبریز شده است.
در این گزارش آمده است: احساس بسیاری از حاضران در جلسه این بود که ابومازن مایل نبوده اصلاحات مهمی را که برای تشکیلات خودگردان لازم است انجام دهد تا بتواند به حکومت غزه بازگردد و راه حل دو دولتی را پیش ببرد.
این گزارش می‌افزاید: ناامیدی از ابومازن به قطر هم کشیده می‌شود که از او می‌خواست نخست وزیری را منصوب کند که در جامعه فلسطین از جمله بخش های اسلام گرا از حمایت برخوردار باشد. این پیام توسط امیر قطر در سفر ابومازن به این کشور در ماه فوریه ارسال شد. با این حال، ابومازن در نهایت امیر را نادیده گرفت و یکی از نزدیکان خود به نام محمد مصطفی را منصوب کرد که حمایت عمومی از او نسبتاً محدود است.
